“Ik heb vanaf de eerste dag van de ontbinding van de Sovjet-Unie als overtuigd communist doorgewerkt aan het behoud van de partij, terwijl anderen in onafhankelijk Oekraïne de partij verlieten en goede sier maakten als nieuwe oligarchen. Zij roofden het land leeg en werden miljardairs.”
“Wij zijn de enige partij die opkomt voor alle Oekraïeners in het hele land, niet voor bepaalde regio’s, niet voor bepaalde etnische groepen. Dat vertaalt zich onder meer in onze eis dat lonen in heel het land correct en tijdig zouden worden betaald door overheid en bedrijven. Onze parlementsleden gaan daarom naar stakingspiketten om arbeiders te steunen en om getuige te zijn van de politierepressie. We spannen ook rechtszaken aan tegen bedrijven die de officieel vastgelegde lonen weigeren uit te betalen.”
Leeggeroofd
“Sinds de onafhankelijkheid in 1992 heeft de partij principieel aan geen enkele van de 15 nationale regeringen deelgenomen. We hebben tegen alle vorige en huidige presidenten oppositie gevoerd, dus ook tegen Janoekovitsj. Wij zijn daarenboven de enige partij die nooit betrokken is geweest in corruptieschandalen. Al 22 jaar wordt ons land leeggeroofd op een schaal die ongezien is in de geschiedenis.”
“Diezelfde mensen hebben nu de macht gegrepen met de hulp van extreem-rechtse en fascistische groeperingen. Voor deze politieke leiders is corruptie het enige levensdoel, zich verrijken ten koste van het land. Hun corruptie is een onlosmakelijk deel van een systeem dat ernaar streeft maximale winsten te verzamelen ten koste van de gewone bevolking.”
“De echte verzuchtingen van de bevolking, waarmee de eerste vreedzame protesten waren begonnen, zijn onmiddellijk na de staatsgreep van tafel geveegd. Het enige waar deze regering nog over spreekt is de uitvoering van de anti-sociale besparingsplannen van het IMF, de EU en de VS. Deze regering voelt geen enkele schaamte om orders van buitenlandse mogendheden uit te voeren. Ze gaan er immers van uit dat zij daar persoonlijk wel bij zullen varen. Daarmee heeft het Oekraïense volk wat er nog overbleef van soevereiniteit om over het eigen lot te beslissen nu verloren.”
Vernield
“Wij voerden ook oppositie tegen president Janoekovitsj, maar erkenden zijn democratische legitimiteit op basis van de verkiezingen van 2010. Wat er nu is gebeurd is een staatsgreep, die een regime aan de macht heeft gebracht dat ik
alleen kan omschrijven als nationaal-fascistisch. De organisatoren van de meeste gewelddaden van de voorbije maanden werden sindsdien allemaal op hoge regerings- en overheidsfuncties benoemd. Het is door hun extremistische beslissingen, vanaf de eerste dag dat zij de macht hadden gegrepen, dat Oekraïne de Krim heeft verloren.”
“Het politieke karakter van dit regime ondervinden wij net als vele andere Oekraïense burgers en organisaties aan den lijve. Al onze partijkantoren in de steden en gemeenten werden vernield. Onze lokale mandatarissen werden en worden gemolesteerd, afgedreigd of erger. Er is ook geen enkele rechtstaat meer. Klacht indienen bij de politie heeft geen enkele zin. Politieoversten zeggen ons vlakaf dat de personen die onze kantoren vernielen en onze sympathisanten neerslagen ‘helden van Maidan’ zijn, waar ze niet aan mogen raken.”
“Oekraïne is de facto verdeeld in west en oost. Politici uit het oosten kunnen niet meer naar het westen en omgekeerd. Dit alles betekent dat wij ons als politieke partij niet ernstig kunnen voorbereiden op de komende verkiezingen. De presidentskandidaten die nu de steun krijgen van de EU en de VS zijn allemaal oligarchen, die het land hebben leeggeroofd. Die personen promoten zij nu als de verdedigers van de democratie.”
Voorwendsel
“Er is nu ook volledige censuur in de media. De directeur van de nationale televisiemaatschappij, Aleksander Palentemonov, werd door extreem-rechtse elementen zwaar fysiek mishandeld. Op dit ogenblik zijn nationale uitzendingen van tv- en radiostations in het Russisch verboden. Onze parlementsleden kunnen niet vrij reizen door het land. Vergaderingen, persconferenties, meetings, alles worden verboden, onder het voorwendsel van de openbare orde.”
“Ik ben de fractie van GUE/NGL die mij heeft uitgenodigd in het Europese Parlement, zeer dankbaar dat ik die andere versie van de feiten hier heb kunnen verdedigen, de analyse die niet in uw grote media aan bod komt. Het Europees Parlement heeft ook de vernietiging van onze partijkantoren veroordeeld.”
“Ik krijg hier het verwijt van Europese media dat wat ik zeg hetzelfde is als wat op de Russische tv wordt gezegd en dat ik dus slechts zou zeggen wat Moskou mij dicteert. Wel, wat ik nu zeg zeg ik al tien jaar. Bovendien, wie de geschiedenis een beetje kent weet dat Oekraïne nooit bekend heeft gestaan voor een slaafse onderdanigheid aan Moskou, integendeel. Trouwens, is het feit dat ik gelijkaardige dingen zeg als op de Russische tv een bewijs dat dat
daarom fout is? Een andere mogelijke interpretatie is dat onze analyse dichter bij de waarheid aanleunt!”
Petro Symonenko (1952) werd in zijn jeugd lid van de jongerenafdeling van de Communistische Partij (CP), toen het de enig toegelaten partij was. In 1993 was hij één van de eersten om de CP opnieuw op te richten, aanvankelijk
in de clandestiniteit. In 1994 werd de partij toegelaten tot de verkiezingen. Sindsdien is hij fractieleider van de CP in het nationale parlement.
Bij de parlementsverkiezingen van 2012 behaalde de CP 13,18 procent (2.687.878 stemmen) en 32 zetels in het
parlement (dat totaal 445 zetels omvat). De Partij van de Regio’s (Janoekovitsj) heeft 185 zetels, de Vaderlandpartij (Timoshenko) 101, UDAR (Klitschko) 40 en het extreem-rechtse Svoboda (Vrijheid) 37.
Hoewel de CP 500.000 stemmen meer haalde dan Svoboda heeft ze vijf zetels minder. Dit is een gevolg
van de hervormde kieswet, waardoor een deel van de zetels niet proportioneel wordt toegekend. Dit geeft partijen die in bepaalde regio’s zeer hoog scoren en in andere regio’s zeer laag een voordeel op partijen die overal gelijkmatig scoren.
