Peru hangt voor zijn economische groei voor een groot stuk af van zijn natuurlijke hulpbronnen. De regering lanceert daarom een project om dat patrimonium te herwaarderen en de bescherming ervan te financieren.
De natuurlijke hulpbronnen voeden in Peru meer dan 50 procent van het bruto binnenlands product en 80 procent van de uitvoer.
Aan een land “hangt een natuurlijke infrastructuur vast, die de overheid moet beschermen”, zegt Fernando León, economisch adviseur van het Initiatief voor de Bescherming van het Amazonegebied in de Andes (ICAA). “Als je in een drinkwaterproject alleen met leidingen en de infrastructuur bezig bent en niet met de bescherming van de waterbekkens die leveren wat door de leidingen moet passeren, wat ga je dan drinkbaar maken voor de bevolking?”
Tot eind 2011 was León bij het ministerie van Leefmilieu verantwoordelijk voor de evaluatie, waardering en financiering van het natuurpatrimonium. Zijn opvolger Roger Loyola zet die opdracht voort. Eind dit jaar moet het groene investeringsplan, het zogeheten “groene SNIP”, al operationeel zijn. SNIP verwijst naar het Nationale Systeem voor Openbare Investering.
Economisch rendabel
Loyola’s team werkt daarvoor samen met technici van het ministerie van Financiën en Economie. Een hele uitdaging, zegt Loyola, want je moet aantonen dat milieu-initiatieven economisch rendabel zijn voor het land. Het gaat om projecten rond biodiversiteit, klimaatwijziging, ruimtelijke ordening en natuurgebieden.
Bioloog Sandro Chávez, coördinator van het Ecologisch Forum en voormalig hoofd van de Nationale Dienst voor Beschermde Natuurgebieden, noemt een groen SNIP positief. Alleen mag de regering zich niet tot beschermingsprojecten beperken “maar moet het de milieucomponent incorporeren in alle overheidsprojecten om hun duurzaamheid te garanderen.”
In een rapport over het Peruaanse milieu stelde de Wereldbank in 2007 dat de milieuschade in het land een economische kost van 3,9 procent van het bruto binnenlands product vertegenwoordigt en dat die vooral de armste inwoners treft.
Vorige zomer ging een comité met vertegenwoordigers van 28 instituten van start dat onder leiding van het Nationaal Instituut voor Statistiek de achteruitgang van natuur, water en bos becijfert, met technische hulp van het ministerie van Leefmilieu.
