Een vrouwenmishandelaar als premier
Eind januari 2022 kwam ook de regering van Mirtha Vazquez ten val. Met haar vertrokken de schaarse ministers die het sinds de eerste regering overleefd hadden en de linkse figuren. Onder hen de bekende economist Pedro Francke op Economie en Financiën, de mensenrechtenverdedigster Gisela Ortiz op Cultuur, en de advocaat Avelino Guillen (die het proces tegen Alberto Fujimori leidde) op Binnenlandse Zaken.
Wie waren hun opvolgers? In de eerste plaats als premier Hector Valer, een rechtse conservatief die gerechtelijk vervolgd werd voor geweld tegen zijn vrouw en dochter. Samen met hem kwamen een aantal ministers aan de macht die sterke kritiek oogstten wegens hun uiterst conservatieve en liberale ideeën. Linkse, progressieve en democratische sectoren haalden ook zwaar uit naar de duidelijke zwenk naar rechts van de president.
Onder druk van de grote media en de rechtse krachten in het parlement zocht Castillo opnieuw toenadering tot zijn oude bondgenoten: zijn partij Peru Libre en hun fractie.
Valer moest onder zware druk ook opstappen. Castillo benoemde nu de advocaat Anibal Torres tot premier, minister van justitie in de uittredende regering.
“Rechtse krachten in het parlement schakelen een versnelling hoger schakelden in hun poging om Castillo af te zetten”
In volle omikron-piek besliste Castillo minister van Gezondheid Hernando Cevallos te vervangen, die grote verdiensten had met de snelle vaccinatie van meer dan 80% van de bevolking boven 12 jaar, wat duizenden mensenlevens redde. Resultaten die door bijna de ganse bevolking gewaardeerd werden en zelfs rechts niet in vraag durfde stellen. In plaats van Cevallos kwam Hernan Condori, een geneesheer met een kwalijke reputatie van verduistering van openbare fondsen en anti-wetenschappelijke stellingen.
Ook andere figuren uit de nieuwe sociale klasse veroverden een zitje in de regering. Vaak hebben ze banden met illegale sectoren, zoals verboden boskap in het Amazone-woud, het verhandelen van gemeenschapsgronden, licenties voor universiteiten zonder academische accreditatie, en andere duistere zaakjes, die de “nieuwe rijken” toelieten om gigantische fortuinen te vergaren de voorbije decennia.
Met deze nieuwe regering is Castillo niet beter verzekerd van zijn job. Het valt moeilijk te geloven dat in slechts 6 maand tijd liefst 4 regeringen de eed hebben afgelegd. De president blijft uiterst onzeker over de koers die hij wil varen.
Aan de andere oever …
Alles wijst er intussen op dat de rechtse krachten in het parlement de jongste dagen een versnelling hoger schakelden in hun poging om Castillo af te zetten. Er kwam een geheime samenkomst aan het licht van parlementsvoorzitster Maria del Carmen Alva, de belichaming van de oubollige Peruaanse oligarchie, met vertegenwoordigers van diverse rechtse partijen.
Net als alle vorige pogingen toont ook dit nieuwe manoeuvre aan dat rechts niet terugschrikt voor een autoritaire en antidemocratische staatsgreep in Peru. De werkgeversfederatie CONFIEP, de bedrijfsfederatie van industrie en mijnbouw SNMI, de mediagroep El Comercio (die een marktaandeel van 80% heeft), en andere machtsgroepen handhaven een genadeloos media-offensief tegen Castillo. Ze roepen op tot het aftreden uit eigen wil of de afzetting van Castillo, maar willen hiermee vooral de sociale volksbeweging treffen.
Indien deze regering zonder kompas stuurloos blijft ronddobberen, door alle banden door te knippen met de sociale beweging die haar naar een onverwachte kieszege stuwde, zal dit een nieuwe verloren kans betekenen voor de grote hervormingen die Peru dringend nodig heeft.
Castillo raakt steeds meer geïsoleerd, zonder de bevolking te mobiliseren die hem steunde. Hij zit nog steeds op zijn paard, maar dat sloeg op hol en verwijdert zich steeds verder van de democratische en progressieve weg.
Auteur: Sandra De la Cruz Elescano
Vertaling: Felix De Witte