Op Goede Vrijdag zit ik buiten te genieten van de warmte van een herstzonnetje. De avonden, nachten en ochtenden zijn koud maar overdag is het nog lekker warm. De ervaring van temperatuur is toch wel anders dan in het Noorderlijk halfrond.
De seizoenen zijn omgekeerd en terwijl in het noorden jullie naar de zomer toegaan, gaan we hier naar de winter. Omdat de zomer hier heel warm is – rond de 40 graden en hoger – wordt een temperatuur van 20 graden als koud aangevoeld. In het noorden, omdat jullie uit de winter komen, wordt 20 graden als warm aangevoeld. De temperatuurverschillen tussen dag en nacht en ook van dag tot dag zijn soms heel groot en dit is dus ook een tijd van verkoudheden, griep en hoesten.
Goede Vrijdag – Christenen over heel de wereld herdenken de dood van Christus aan het kruis. Zuid Afrika telt heel wat Christenen, weliswaar behorende tot verschillende kerken. Goede Vrijdag is een publieke vrije dag en ook de enige dag naast Kerstdag waarop al de winkels gesloten zijn voor de hele dag. McGregor die een weerspiegeling is van het gehele land heeft verschillende christelijke kerkgemeenschappen die allen een dienst houden vandaag. Er is een NederDuits Gereformeerde Kerk, een Apostolische Kerk, een Nieuw Apostolische Kerk, een Methodisten Kerk en verschillende gemeenschappen zonder kerk maar die in een private woning een dienst houden. Zelf ben ik grootgeworden met de Katholieke Kerk en weet nog goed hoe verbaasd ik was toen ik Belgie verliet en ontdekte dat er niet alleen andere religieuze gemeenschappen zijn maar ook dat de christelijke gemeenschap talloze verschillende kerken heeft.
Op school vieren we de christelijke festivals, welliswaar niet op een religieuze wijze, maar om kinderen de innerlijke waarde van een festival te laten ervaren. Er zijn Waldorf of Steiner scholen over heel de wereld en in verschillende religieuze gemeenschappen die de festivals eigen aan hun gemeenschap vieren. Het vieren van festivals laat de kinderen ook een gevoel van ritme ervaren, een gevoel van immer terugkerende gebeurtenissen die stabiliteit bieden.
Vorige vrijdag was de laatste dag van ons eerste kwartaal. De gehele lagere school komt samen om een eenvoudig paasfeest te vieren. Er werd een verhaal vertelt die de boodschap van vernieuwing in zich draagt, de kinderen zingen een aantal paasliederen en iedere klas toont iets van wat ze geleerd hebben tijdens het kwartaal. Daarna naar buiten om in een grote cirkel het feest verder te zetten. Na een aantal liederen delen de oudsten rood gekleurde hard gekookte eieren uit aan al de kinderen. Rood, een symbolish kleur voor Pasen, staat voor het bloed van Christus, de harde eierschaal voor het graf. Een eiertikkenspel volgt waarbij de kinderen zich in twee cirkels verdelen elk met hun ei in hun hand. In dit spel, dat eeuwenoud is, gaan deelnemers rond van speler to speler om met hun ei op het ei van diegene die tegenover hen staat te tikken. De bedoeling is om zo lang mogelijk je eigen ei ongebroken te houden. De kinderen wensen elkaar een Vrolijk Pasen terwijl ze dit doen. Volgens informatie op Wikipedia symboliseert het breken van de schaal op openbreken van het graf van Christus met de daaropvolgende heropstanding.
De voorbije week hebben we thuis ook uitgeblazen eieren geverfd en versierd met een aantal vrienden van Mary die hier dagelijks komen spelen. Ik vroeg de kinderen wat het voor hen betekende en waarom we eieren voor Pasen hebben. Uiteindelijk kwamen we uit op ‘geboorte’. Iedere ochtend is een nieuw begin want de zon komt weer opnieuw op, is opnieuw geboren. Iedere schooldag is een nieuwe dag waarin iets geleerd wordt. Ieder ogeblik is een nieuw begin. Wat er ook gebeurd, welke ruzies met vrienden we ook hebben gehad we kunnen elk moment opnieuw beginnen!
Dit is wat ik ook in gedachten heb gehouden deze week want een 14-jarige zoon van vrienden is onlangs uit het leven gestapt. Zijn as werd hier in McGregor begraven want hij hield veel van de eenvoud van de natuur en voelde zich daar thuis en niet in de grootstad. Ik hoorde ook van de juf van het eerste leerjaar hoe een van haar kinderen, een 6-jarig meisje die heel ernstig eczema heeft, haar onlangs vertelde hoe bang ze is om alleen gelaten te worden uit angst om verkracht te worden. Want zo zei ze ‘er kwamen eens twee mannen bij mijn huis binnen en ze hebben me verkracht’. De homeopate, die het kind behandelt, had al gezegd dat iets ernstigs met de kind gebeurd moet zijn om zo’n pijnlijk en over het hele lichaam eczema te hebben.
Met dergelijk verhalen die zeker niet alleenstaand zijn is het nodig om zich eraan te herinneren dat er ieder ogenblik een nieuwe start mogelijk is; dat we ieder ogenblik opnieuw kunnen kiezen wat we denken, voelen en doen. En dat is voor mij de uiteindelijke boodschap van Pasen.
