Arne Schollaert: “Politici moeten de marktwerking haar gang laten gaan. Dehandelsbelemmeringen moeten weg. Dat zou uiteraard een goede zaak zijn voor de producenten in het Zuiden. Maar het zou ook alle voedingswaren die suiker bevatten, goedkoper maken voor de consument hier.”

Handelregels staan vrije markt in de weg

Via een heleboel regels schermen de Europese Unie en de Verenigde Staten hun eigen markt af. Van vrije markt is geen sprake. Daardoor kunnen ontwikkelende regio’s hun (landbouw)producten zeer moeilijk kwijt. En betalen wij te veel voor tal van producten.

Europese suiker: geen leven zonder subsidies

De suikerteelt is een duidelijk voorbeeld. Hoewel suiker telen in een warm klimaat veel efficiënter is, wordt er toch op grote schaal suiker geproduceerd in het Noorden. Maar zonder dure subsidies kunnen veel Europese bietsuikerproducenten niet concurreren met de rietsuiker uit het Zuiden. De tewerkstelling die de bietsuikerteelt bij ons creëert, weegt lang niet op tegen het belastinggeld dat ze verslindt. Arne Schollaert: “Ieder van ons betaalt mee voor die overbodige subsidies, terwijl de machtige suikerindustrie er de vruchten van plukt. Beleidsmakers, zoals Europees commissaris De Gucht, laten zich de les lezen door die suikerlobby. In plaats van te kiezen voor de miljoenen gewone burgers.”

Torenhoge taksen op invoer

Bovendien belemmeren onze beleidsmakers de invoer van goedkopere rietsuiker, via invoertaksen. Zo beschermt Europa (en de VS) haar eigen markt, maar geeft ze de producenten in het Zuiden geen eerlijke kans.“Op elke ton suiker die wij naar Europa uitvoeren, betaalt de koper een invoertaks van 419 euro. Als je weet dat een ton, transport inbegrepen, zo’n 800 euro kost, begrijp je meteen waarom veel Europese bedrijven hun suiker liever elders kopen,” zegt Andrés González Aguilera van de Paraguayaanse rietsuikercoöperatie Manduvirá. “Onze suiker wordt dus twee keer benadeeld door Europa: via de invoertaksen en via de steun aan de bietsuikerteelt. Daarom geloven wij zo sterk in eerlijke handel. Via Oxfam hebben wij een extra, en eerlijk, afzetkanaal. Tegelijk pakt Oxfam het probleem bij de wortel aan: via de politieke instanties.” 

Het Zuiden op de politieke agenda

Het suikervoorbeeld illustreert maar een van de vele wantoestanden in het wereldhandelssysteem. Daarom grijpt Oxfam-Wereldwinkels de verkiezingen van 25 mei en de World Fair Trade Day van 10 mei aan om beleidsmakers op hun verantwoordelijkheid te wijzen. De organisatie verzamelt stemmen van Vlamingen die vinden dat politici meer rekening moeten houden met het Zuiden. Dit doet ze tijdens allerlei sfeervolle acties in mei:  

• Donderdag 8 mei: Fair Trade@Work laat duizenden mensen op hun werkplek kennis maken met eerlijke handel
• Vrijdag 9 mei: Fair Trade@School zet eerlijke handel in de kijker op tientallen scholen
• Zaterdag 10 mei: de 235 Oxfam-Wereldwinkels trekken de straat op met ‘Doe de Zuidpoll’, in stemhokjes overal in Vlaanderen scharen mensen zich achter Oxfams oproep om het Zuiden op de politieke agenda te zetten 

Ook via www.fairtradeday.be geven mensen een stem aan het Zuiden. Op diezelfde website kunnen politici zich engageren om in hun beleid werk te maken van eerlijke handelsrelaties.