Beste meneer Vandendriessche,
Beste Arne,

Het was hoogstwaarschijnlijk sterker geweest als een man deze brief had geschreven. Maar tegelijkertijd is het alleszeggend dat geen enkele man de nood voelde om een publiek antwoord te formuleren op uw opiniestuk. Het is niet toevallig dat een bescheiden onderzoek van Comeva uit 2009 uitwees dat 90% van de mannen tegen de quota op kieslijsten is. Dus zal u het met mij moeten doen. Een jonge vrouw van 27.

Laat me beginnen met u meteen gerust te stellen. Natuurlijk primeren kwaliteit, inzet en ideeën op geslacht.  Met dat pleidooi voor sterke inhoudelijke kandidaten ben ik het volledig eens. Maar denkt u echt dat er meer mannen in onze parlementen zetelen omdat ze over meer kwaliteit, inzet en ideeën beschikken? Positieve discriminatie daagt partijen (en bij uitbreiding bedrijven, wanneer het gaat om ondernemingsraden) uit om net iets beter te zoeken naar die kwaliteit, inzet en ideeën bij beide seksen. Of denkt u echt dat het een onmogelijke taak is om een twintigtal geëngageerde en inhoudelijk sterke vrouwen te verzamelen op een kieslijst?

Het is geen toeval dat ik in dezelfde krant waarin ik op uw opiniestuk stootte, de namen las die circuleren voor de kopposities van uw partij voor de – let op de toepasselijke de naam – Moeder der Verkiezingen. Behalve in Vlaams-Brabant waar de liberale leading ladies opkomen, zie ik verdacht veel blanke mannen van 40 opduiken als mogelijke lijsttrekkers. Om niet te zeggen: alleen maar mannen. Is het dan zo onterecht dat ten minste de tweede plek voor een competente vrouw wordt voorbehouden?

Niet dat een hoger diploma alleszeggend is. Maar dat het percentage afgestudeerde vrouwen aan de universiteit hoger ligt dan het aantal mannelijke equivalenten doet op z’n minst vermoeden dat het geen onmogelijke opdracht is om competente vrouwen te vinden. Bovendien geloof ik dat quota ook voor vrouwen een stimulans kunnen zijn om zich kandidaat te stellen wanneer kieslijsten worden samengesteld.

De beslissing om quota in te voeren op kieslijsten is er niet zomaar gekomen, het is geen loos idee van enkele gefrustreerde feministes. Het is een logisch besluit dat mannen én vrouwen hebben genomen na een diepgravend onderzoek naar een evenwichtigere sekseverhouding in de politieke vertegenwoordiging. Quota bleken daarvoor het effectiefste middel. 

De sterkste kieslijsten zijn zij die een weerspiegeling zijn van onze diverse samenleving: nieuwe en oude Belgen, arbeiders en bedienden, stedelingen en plattelandlovers, mannen en vrouwen. In de ideale wereld zijn er geen quota nodig om partijen te overtuigen van de meerwaarde van die kleurrijke mix. Maar we leven vooralsnog niet in een ideale wereld waarin iedereen gelijk aan de start komt. Sla de krant maar open, lees de fora op nieuwssites er gerust op na. Ook in het kersverse jaar 2014 gaat het in nieuwsberichten over de aanstelling van topvrouw Dominique Leroy als CEO van Belgacom niet alleen over haar verdiensten in de bedrijfswereld. We kijken nog altijd vreemd op van een vrouw aan de top. Alsof het a priori iets verdacht is. Want hoe spelen zij dat toch klaar, een verantwoordelijke functie combineren met een gezin? Ik zie het zo: zolang er over quota gediscussieerd wordt, zijn ze nodig.

Ik hoop, net als u, op sterke kieslijsten boordevol straffe kandidaten. Vol mannen met baarden en gladgeschoren vrouwen. Of omgekeerd 🙂

Warme groet
An Pauwels