Beste mensen,

Schouder aan schouder lopen de kameraden van Audiovisuales door de catacomben van de Tabacalera, de oude tabaksfabriek, het bezette sociale centrum. In één van de ruimtes zitten Afrikanen te trommelen. Het geluid galmt door de gewelven en door je hoofd tot diep in je maag. Dit is de soundtrack van onze film, van onze beweging, van onze tijd. We lopen over de binnenplaats, we zijn op weg naar de tv-studio. Vanavond wordt er een videoconferentie gehouden met de kameraden in Barcelona en Zaragoza.

De man die het allemaal regelt is Vlad. Hij is het prototype van de moderne revolutionair. Overal waar oproer is gaat hij heen om mensen op te leiden in het gebruik van video als wapen tegen de politie.

Voor hem is het allemaal begonnen toen hij jaren geleden over straat liep en zag hoe drie agenten een weerloze knul van zestien in elkaar sloegen. Hij pakte zijn camera en begon te filmen.
   “Hou daar mee op!” zeiden ze.
   “Nee,” zei Vlad.
   Hij werd aangevallen, zijn camera werd kapotgeslagen, hij werd gearresteerd en aangeklaagd voor agressie tegen de politie. Ze hebben hem nooit kunnen veroordelen.

Maar sindsdien heeft hij een missie. Hij is deel van een collectief dat zorgt voor tv-opnames van politiegeweld. Ze zijn overal ter wereld actief, in Spanje, Griekenland, de Gazastrook en verder. Ze werken als een paramilitaire organisatie die bewapend is met camera’s in plaats van geweren. Ze maken gebruik van verschillende ‘cellen’ die rechtstreeks opnames maken en een coördinatieteam dat de regie voert en de beelden op internet zet.

Tijdens oproer in Minneapolis jaren geleden hebben ze hun beelden gebruikt om een documentaire te maken. Het is de ‘officiële geschiedenis’ van de opstand geworden. De beelden zijn in de rechtszaal gebruikt en hebben ervoor gezorgd dat zeshonderd arrestanten werden vrijgesproken. De film heet ‘Terrorizing Discent’, hij is te zien op internet, en hij heeft een groot succes behaald in de lokale bioscopen. Het is één van de vele opstandjes waar Vlad zijn bijdrage aan heeft geleverd. Maar dit, de Spaanse Revolutie, is de biggest thing dat hij ooit verslagen heeft.

We krijgen contact. We zien een plein met mensen in vergadering.
   “Hallo Zaragoza! Alles goed?!”
Zwaaiende handjes en gejuich. We wisselen groeten en informatie uit. Ze zijn bezig voorbereidingen te treffen voor de grote protestmars van aanstaande zondag. Dan wordt er in alle steden in Spanje geprotesteerd. En in het buitenland ook. In Madrid zullen de mensen vanuit de wijken in zes kolonnes naar het parlement marcheren. De jongens van Audiovisuales hebben acht cellen klaar staan om verslag te doen. Ikzelf zal er ook bij zijn natuurlijk, jullie krijgen het allemaal te lezen.

Vandaag is er ook weer actie. Ik zit in een volksbuurt in het Noorden van Madrid. Hier vlakbij zou vanochtend een familie uit hun huis gezet worden wegens hypotheekschulden. Dat gaat niet gebeuren. De hele straat staat vol met mensen die vastbesloten zijn om het te voorkomen. De banken hebben de crisis veroorzaakt, en nu willen ze de mensen op straat gooien die door de crisis werkloos zijn geworden. Dat gaat er bij het volk niet in. We zijn solidair. Audiovisuales heeft drie eenheden ingezet die rechtstreeks uitzenden, één binnen in het huis en twee op straat.µ

In Spanje lopen 250.000 mensen het risico om vanwege schulden hun huis uitgezet te worden. En dat terwijl er 3 miljoen huizen leegstaan. Maar het meest waanzinnige is nog wel dat als een familie eenmaal op straat komt te staan daarmee niet hun schuld wordt kwijt gescholden. Ze worden geacht om te blijven betalen voor een huis dat ze ontnomen is. Een wetsvoorstel om hier wat aan te doen, is afgeschoten door allebei de grote partijen, omdat de politiek daarmee haar eigen toekomst op het spel zou zetten. De partijen worden namelijk hoofdzakelijk gefinancierd door de banken.

De eerste concrete stap van de beweging is om huisuitzettingen op grote schaal te voorkomen. Er zijn hypotheekcommissies opgezet in de steden en de wijken om de acties te coördineren. Bij een geplande ontruiming in Barcelona is de politie gisteren niet eens op komen dagen. Het had geen enkele zin. En ook vandaag hebben we een overwinning behaald, kameraden. Rond midderdag heeft de politie zich teruggetrokken.

Ik ben trots, mensen. Trots op dit volk dat eindelijk een eenheid vormt, trots op deze mensen die niet langer beschaamd de andere kant op kijken als hun medemensen in de miserie worden gestort. Dit kan het begin zijn van iets heel groots. Want als mensen die schulden hebben niet meer bang hoeven te zijn om uit hun huis gezet te worden, dan kan dat aanstekelijk werken. De mensen die nog wel hun hypotheek betalen, zouden zich af kunnen vragen waarom ze daar in hemelsnaam nog mee door zouden gaan.

Een hypotheekstaking is dan de volgende stap. En als dat eenmaal gebeurt dan is het werkelijk opstand. Dan klappen de banken in elkaar. En met de banken, het hele systeem.

Fuerza y respeto,
Oscar

lees mijn complete verslag van de Spaanse revolutie op

www.spaanserevolutie.wordpress.com