Een van de ‘Missies’ waarmee de regering van Venezuela de kwaliteit van de samenleving wil opkrikken is ‘Misión Verdad’ (Missie Waarheid). Dit is een informatiekanaal op internet dat bestaat uit een groep professionele berichtgevers die zich inspannen om waarheidsgetrouwe informatie over het land de wereld in te sturen. La Tabla is een onderzoeksblog van ‘Misión Verdad.’
Onlangs kwam La Tabla uit op een nieuw plan van de oppositie om het land financieel verder uit de kleden. La Tabla legde een link bloot. Van de ene kant gaat het om vertegenwoordigers van oppositieleider Juan Guaidó die zichzelf tot president uitriep. Zij kregen opdracht om de financiële activa van Venezuela in Spanje binnen te halen. Het excuus dat ze daarbij aanbrengen is om ‘ze te beschermen tegen de ‘chavistische corruptie.’ Daarmee bedoelen ze de huidige Venezolaanse regering die in het spoor van voormalig president Hugo Chávez het land verder stuurt in de richting van een ‘socialisme van de 21ste eeuw.’ Aan de andere kant van de link zijn bondgenoten van Rafael Ramírez. Deze man was van begin 2000 tot 2014 voorzitter van de Venezolaanse oliemaatschappij PDVSA en minister van Energie.
De onderzoeksblog La Tabla verwijst hierbij naar een gelijkaardig plan dat uitgevoerd werd door Jorge Neri, de voormalige leverancier van de staatsolie. Hij voerde alleen al in 2012 vanuit het bedrijf Synergia Total 94 contracten uit met de Venezolaanse oliemaatschappij PDVSA. En sinds 2017 heeft de staat gelijkaardige misdadige manoeuvres blootgelegd die zich voordeden in het hart van de petroleumindustrie toen de voormalige minister van Energie en voorzitter van PDVSA Rafael Ramírez het voor het zeggen had.
Nu blijkt dat Jorge Neri de financiële en persoonlijke adviseur is van Rafael Ramírez. Door het plunderen van de financiële staatseigendommen zagen Jorge Neri en zijn broer Francisco hun bedrijfscijfers spectaculair stijgen. Het duurde niet lang of ze associeerden zich met bedrijven in Hong Kong, Panama en Spanje. Een van die bedrijven Grupo EIG Multimedia uit Luxemburg werd eigenaar van het Spaanse nieuwsmagazine Cambió 16. En dit medium werd omgebouwd tot een platform van de Venezolaanse oppositie in Europa. De corrupte bedrijfsleiders, die toen ze aan de macht waren de staat plunderden en nadien de benen namen, onderhouden nu goede relaties met leden van de oppositie. Zo biedt Jorge Neri van Synergia Total zijn diensten aan om de bijeenkomsten, georganiseerd door zelfverklaarde president Guaidó en zijn bondgenoten, mogelijk te maken. Bovendien onderhoudt Jorge Neri contacten met het Juridisch Kantoor van Javier Cremades. In maart dit jaar werd Cremades door zelfverklaarde president Guaidó belast rekeningen en fondsen van de staat Venezuela, vooral van het staatsbedrijf PDVSA in Spanje en van de diplomatieke zetels uit de pluizen. Daarmee beogen ze mechanismen te vinden om die fondsen te confisqueren, zogezegd ‘om ze te beschermen tegen de corruptie van de Venezolaanse staat.’
Een constructie opzetten voor grootschalige diefstal.
Een van de eerste ‘uitvoerende’ beslissingen van de zelfverklaarde president richtte zich op de leden van het Congres in ballingschap, dat onder andere samengeteld is uit uitgeweken congresleden, om bij middel van hun ‘Commissie Financiën en Economische Ontwikkeling’ een equipe van technocraten op de been te brengen. Die kreeg als opdracht de geblokkeerde rekeningen en fondsen van de staat in het buitenland te identificeren. Om daarna te berekenen hoeveel van die fondsen zouden kunnen binnengehaald worden. En om op die manier te mogen overgaan ‘tot de bescherming van die activa.’ Lees: om over te gaan tot illegale transfers van gelden voor zichzelf.
Carlos Paparoni, die tot begin dit jaar lid was van het Grondwettelijk Congres voor de oppositiepartij Primero Justicia trok eruit en werd voorzitter van die ‘Commissie’ van Guaidó. Hij verklaarde dat ze 72 rekeningen van de staat in internationale banken geregistreerd hebben. Dat komt overeen met 80% van de activa in contant geld. Hun bedoeling is om toegang te krijgen tot 29% van die rekeningen, goed voor om en bij 3.200.000.000 dollar. Ze hopen daarbij te kunnen rekenen bij hun planning op een politiek voordeel, daar het hier gaat om rekeningen die geopend zijn op het grondgebied van de Verenigde Staten.
De VS steken een handje toe
En inderdaad reeds tevoren, op 25 januari, bekrachtigde Mike Pompeo, de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, ‘het gezag van de interim-president Juan Guaidó om bepaalde eigendommen te kunnen ontvangen en controleren die op rekeningen voorkomen van de Venezolaanse regering of van de Centrale Bank van Venezuela, die in handen zijn van de Banco de la Reserva Federal van New York of van om het even welke bank, verzekerd in de VS.’ Tegelijk blokkeerde het Amerikaanse ministerie van financiën de activa van de Centrale Bank van Venezuela en van de oliemaatschappij PDVSA in de VS.
Ook met behulp van Europa gaat het graaien volop door. Guaidó promootte de blokkering van Venezolaans goud dat in de Bank van Engeland ligt, ter waarde van 1.200.000.000 dollar. Hij herhaalde dat manoeuvre met de Venezolaanse investeringsbank Citigroup, waar hij de hand wist te leggen op 1.035.000.000 dollar, afkomstig van het Venezolaans goud dat de staat inwisselde voor contant geld.
Op die manier slaagt Guaidó erin, met behulp van de Europese Unie en de VS, om de operatie van ontvoerd geld wit te wassen ten overstaan van de internationale gemeenschap.
Een huurlingenagenda financieren
In januari dit jaar besliste het ministerie van financiën van de VS zich meester te maken van Citgo, dochtermaatschappij van de Venezolaanse oliemaatschappij PDVSA, die gelegen is op grondgebied van de Verenigde Staten en petroleum raffineert, transporteert en vermarkt. Ter waarde van 11.000.000.000 dollar.
Kort nadien kondigde Robert Palladino, de woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken van de VS aan dat ze beslissen om deze geconfisqueerde eigendommen van de Venezolaanse staat te laten beheren door Guaidó.
En nog in maart dit jaar openbaarde Jorge Rodríguez, de Venezolaanse minister van Communicatie, een nieuwe plunderingsactie nu ten voordele van de partij Voluntad Popular van Leopoldo López. Die man was beschuldigd van openbare ophitsing tot geweldpleging in de manifestaties van 2014, met als resultaat 43 doden en honderden gewonden onder manifestanten en ordehandhavers. Hij zat een tijd lang in de gevangenis, daarna kreeg hij huisarrest en vervolgens ontsnapte hij. Voor die actie werd Juan Planchart ingeschakeld. Hij heeft familiebanden met Guaidó. Het gaat over honderden miljoenen dollars.
Terloops had president Donald Trump 41.000.000 dollar voorzien voor Centraal-Amerika. Maar aangezien deze landen – vooral Honduras, die massaal inwoners zag wegvloeien richting het noorden – er niet in slagen hun landgenoten thuis te houden heeft Trump er niet beter op gevonden om die gelden over te maken aan de Venezolaanse oppositie. Het was het Agentschap Reuters dat wist te vertellen dat de Amerikaanse Ontwikkelingsorganisatie USAID opgedragen werd om de transacties uit te voeren, concreet voor onkosten van reizen, communicatie-equipes, salarissen, technische bijstand, enzovoort.
Aan de top van de oppositie bevinden zich met andere woorden mensen die zich vroeger verrijkten vanuit regeringsposten en die nu vanuit het buitenland doorgaan om de staat Venezuela verder financieel uit te kleden met steun van de VS en de Europese Unie.
Als kanttekening. In de krant La Opinión van de Spaanse stad Murcia verscheen op 8 december 2018 een artikel dat verwijst naar een studie van de Groene Fractie in het Europees Parlement. Daarin wordt gezegd dat de corruptie in de Europese Unie ook niet mis is. Die zou de Unie elk jaar 904 miljard euro kosten.
