De bedoeling van DOK is op de eerste plaats om de locatie een creatieve symbiose met de buurt te laten vormen. De verbeeldingskracht van Gentenaars die in de buurt wonen, of die van plan zijn in de Oude Dokken zelf te gaan wonen staat centraal. Hoe moet een wijk eruit zien? DOK probeert projecten te ondersteunen om deze verbeelingskracht te kanaliseren.

Freya Van Den Bossche en Tom Balthazar openden DOKkantine – het ‘café’ gedeelte van DOK – officiëel in de vooravond. Dit vormde het startschot van een exodus van Gentenaars richting de Oude Dokken. Het uitstekende weer, een aantrekkelijke grasweide en gratis welkomstdrankjes voor de vroege hipsters zorgden voor een goede sfeer.

Sociaal project

De officieuze opening van DOK vond eigenlijk al ’s middags plaats, zij het op een bescheiden schaal. In de oude centrale van Inter-Beton had vzw Rocsa een multimediaal programma ontwikkeld, waarin beelden van de locatie vroeger en nu gekoppeld werden aan getuigenverslagen van buurtbewoners. Zo werd er ook aan de bewoners gevraagd hoe ze zouden willen dat de wijk ontwikkeld zal worden. “Met een Aldi natuurlijk, want er zijn hier veel sociale gevallen,” zegt een mevrouw. “En winkels met veel vlees, want als je wil dat het een multiculturele wijk wordt, dan moet je veel vlees verkopen,” zegt een andere jonge man.

De doelstellingen voor de wijk zijn om ten minste 20% sociale woningen te realiseren en nog eens 20% woningen voor mensen met een bescheiden budget. Er zal ruimte komen, zowel voor hoogbouw als voor laagbouw. De stadsring zal worden omgelegd over de Afrikalaan, zodat de Oude Dokken echt een nieuwe wijk in het centrum van Gent kunnen worden. Over de vaart zullen drie voetgangers- en fietsbruggen worden aangelegd. De eerste daarvan moet nog dit jaar gerealiseerd worden.

Natuurlijk is het nog maar de vraag of het zal lukken van de Oude Dokken echt een Gentse multisociale en multiculturele wijk te maken. Critici wijzen op de risico’s van gentrificatie – het proces waarin wijken in de binnenstad eerst opgehipt worden door een jonge creatieve voorhoede, totdat de prijzen van woningen onbetaalbaar zijn voor hen en in hun slipstream hun plek kan worden ingenomen door yuppen.

Waterijsjes

Die jonge creatieve voorhoede lijkt alvast geland te zijn op de Oude Dokken. Het Nieuwsblad noemde DOK al de nieuwe Vlasmarkt. Op een steenworpafstand van de Culture Club trok DOKkantine inderdaad een publiek met een even groot tu-m’as-vu-gehalte, waarschijnlijk zelfs tot verrassing van de organisatoren. Er was weinig vertegenwoordiging van de lage sociale en buitenlandse bewoners uit de buurt, waar ook op gemikt werd.

Het nét iets te goedkope bier van de sponsor, die ook waterijsjes uitdeelde, was al na enkele uren op. In de loods achter de kantine stond een aanzienlijke massa te dansen op goedkope discomuziek, terwijl bij de graswijde aan de voorkant de mensen op progressieve ambient aan biertjes-met-limoentjes lurkten.

De sluitingstijd om 2 uur werd wat opgerekt, maar om half 3 stond de hippe massa plots op straat. In dit geval: midden op de Afrikalaan. Enkele jongeren begonnen muziek te spelen op gitaar, trommel en mondharmonica. Het feestje leek nog even door te gaan, doordat de groep die eerst nog wat verdwaasd op straat stond nu begon te dansen. De organisatie van DOK was niet bereid dit erg lang aan te zien. De muzikanten werd gevraagd om toch maar naar huis te gaan.