(foto Pixabay)
An

Open Brief aan mijn werkgever in een commerciële zorgbedrijfketen

vrijdag 6 oktober 2017 16:35
Spread the love

Beste werkgever,

Dit voorjaar nam u mij in dienst als therapeute in één van uw talloze woonzorgcentra in België. Met mooie beloften over projecten die ik zou mogen waarmaken, teams die de nodige building zouden krijgen en visie’s en missie’s die zouden uitgewerkt kunnen worden. Dit alles met de nodige omkadering.

“De bewoner prioritair!”, “Zorg op maat!” en “Belevingsgerichte benadering!” waren enkele van uw veelbelovende slogans. U gaat prat op “kwalitatief hoogstaande zorg” voor de bewoner leveren, en ook “onze medewerkers goed omringen, ze een aangename werkomgeving bieden.”

Ik ben een trotse zorgverlener en op zich zie ik ook nut in een zekere mate van “professie-overschrijding”, maar ik slikte toch even toen ik de eerste keer voor een zogenaamde uitzonderlijke crisissituatie “in de zorg” werd ingeschakeld op een totaal andere afdeling dan deze waarvoor ik werd aangenomen en waar de mensen verblijven met het syndroom waarin ik gespecialiseerd ben als therapeute – waardoor die bewoners het dan weer zonder therapeute moeten doen, met een gebrek aan visie en personeel. 

“In de zorg staan” betekent immers dat ik het takenpakket krijg van mijn zeer (onder)gewaardeerde en onschatbaar waardevolle zorgkundige collega’s, en dus op hetzelfde moordende tempo als hen een groot aantal bewoners moet helpen wassen, scheren, kleden,.. Bandwerk. En allesbehalve therapeutisch: in plaats van spierspanning te helpen verminderen waardoor pijn en ongemak afnemen draag ik nu bij tot overspannen bewoners met scheurwonden op hun armen door de bruuske manipulatie’s tijdens zorgmomenten. 

En om eerlijk te zijn: Ik kàn dat gewoon niet aan dat tempo. Niet zonder zere knie, pijnlijke rug of slapeloze piekernacht. Dit soort werk kan je geen hele loopbaan volhouden zonder roofbouw te plegen op je lijf en op je psyche. 

Intussen is dit scenario meer regel dan uitzondering geworden. Zieke collega’s worden niet (snel) vervangen, en leidinggevenden worden op de vingers getikt wanneer ze teveel geld uitgeven aan interims. Dus worden bvb ergotherapeuten eufemistisch gebruikt om “de gaatjes te vullen”. 

De zorgploeg op de werkvloer zelf wordt al helemaal niet (écht) om hun mening gevraagd, en ze krijgen weinig tot geen bewegingsruimte om initiatief te nemen en aan de betrokkenheid van hun eigen team te werken.  Zorgkundigen, verpleegkundigen, animatie en paramedisch personeel worden herleid tot vervang- en verplaatsbare radertjes in hun koude systeem.

Leidinggevenden leren niet respectvol communiceren en hebben dikwijls te weinig achtergrond en scholing, waardoor ze onlogische beleidskeuze’s maken, waarvan geen enkele bewoner beter wordt. Ze hebben het opgegeven om mee te streven naar een aangename WERK- én woonomgeving.

Zorg-, keuken- en poetspersoneel wordt autoritair aangesproken, loon afgetrokken na één minuut te laat badgen hoewel ze haast nooit al hun pauze’s kunnen nemen waar ze normaal recht op hebben. Wanneer ze zich ziek melden worden ze soms aan de telefoon geïntimideerd en controleartsen op hen afgestuurd. Er zijn onvoldoende hulpmiddelen op de werkvloer om hun werk ergonomischer te laten verlopen (bvb tilliften, glijzeilen, functionerende hooglaagbedden,..). 

Ik ben (buiten mijn therapeutische settings) niet de meest geduldige persoon ter wereld dus het kan aan mij liggen, maar wat u “een uitzonderlijke periode, met al die congé’s en langdurig zieken en zo” noemde is begonnen in mei. Als ik me niet vergis is dat de helft van het jaar. Vergeef me wanneer ik er niet meteen het volste vertrouwen in durf te hebben dat de congéperiode over zou zijn na oktober.

Als een “uitzonderlijke crisisperiode” meer dan driekwart van het jaar in beslag neemt is er iets mis met uw gebruik van het begrip “uitzonderlijk”.

Cut the crap en neem meer personeel aan!

(Oh, wat zegt u? Dat is te duur? Zo kunnen we de aandeelhouders niet meer tevreden houden? 

Ik weet een leuke term om ze te paaien. “Professie-overschrijding” heet het. Misschien kunt u ze daarmee eens een gang mensen laten helpen wassen? Payback-time voor al die winst die ze maakten ten koste van die bewoners en op de rug van dat zorgpersoneel?)

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!