Beste meneer Peeters,

Met de kerstdagen werd vroeger vaak een eenzame uitgenodigd. Hij mocht dan effe mee genieten van de warmte, de gezelligheid, de harmonie rond de feestdis van een gezin met het hart op de juiste plaats.

Ik vraag me nu soms af of het geen goed idee zou zijn jou uit te nodigen. Om je wat op te monteren in deze eenzame dagen en nachten.

Ik geloof oprecht dat jij je zorgen maakt, nu de polarisatie die door Bart De wever en jouw collega-ministers van NVA stelselmatig gevoed wordt, elk echt gesprek over wat er zou moeten gebeuren om opnieuw “samen aan een morgen” te werken, onmogelijk maakt.

Ik ben ervan overtuigd dat je je erg eenzaam voelt in die regering. En dat je je vaak gefrustreerd afvraagt hoe vaak je je coalitiepartners nog kan oproepen geen polariserende retoriek meer te gebruiken en sereen het debat aan te gaan, zonder jezelf helemaal te isoleren in die regering en zonder jezelf onsterfelijk belachelijk te maken bij je eigen achterban voor wie je gisteren nog de held was.

Aan mijn feestdis zouden we over die dingen van gedachten kunnen wisselen.

Ik zal begrijpend knikken als je me uitlegt dat “aan de kant blijven in deze crisisperiode geen optie was” en dat “de kiezer nu eenmaal een signaal gegeven had”. En dat je daarom, met lange tanden, toch maar die regering op de been geholpen hebt.

Ik zal je troosten als je treurt over het feit dat deze regering voortdurend monddood gemaakt wordt door de burgemeester van Antwerpen die elk constructief idee om uit de huidige impasse te raken weglacht of -blaft.

Ik zal je ook aanmoedigen lang voor de spiegel te staan in de periode van bezinning en vrede. Zoals ik je zal aanraden je hart te volgen. Omdat ik, als therapeut, weet hoe verwoestend het is voor je zelfbeeld, je zelfrespect als je monddood en invloedsloos moet doen wat anderen je zeggen – ook als je je daar slecht en/of schuldig bij voelt.
Daar gaan mensen aan kapot, beste Kris (nu we samen tafelen laat ik het meneren maar even zo).

En je weet toch ook dat je, door mee te blijven stappen – door te slikken en voort te doen, een zeer kwetsbare medeplichtige wordt? Iemand die straks niet meer kan zeggen “maar zo hadden we het niet bedoeld” ?

Beste Kris, deze jas van onverzettelijkheid en conflict past jou niet. Past jouw partij niet. De positie waarin NVA jou en je vrienden dwingt vloekt met alles waar de CD&V voor staat ; telkens weer de huik naar de wind hangen en dat vergoelijken door te wijzen op de eigen verantwoordelijkheidszin.

Bij de cognac (jij lijkt mij meer een cognac- dan een whisky-type) zal ik je nog wat goedbedoelde vaderlijke raad meegeven. Dwing je Vlaamse coalitiepartners hun zwaargewichten (De Wever, Rutten) in de regering te loodsen. Blaas anders de boel gewoon op. Je kan altijd bij De Croo junior terecht voor tips.

Want nu blaas je jezelf en je partij op. Dat vind ik op zich niet erg. Erger is dat je ook deze warme en solidaire samenleving dreigt kapot te maken.

Het feest begint om 14u. Ten huize Joos. Laat je me nog weten of je echt helemaal alleen komt ?

Met een verbindende en warme kerstgroet,

Stef Joos