Beste HEER De Kerpel,
In uw Facebook-status laat u ons weten dat de redenen waarom vrouwen een abortus uitvoeren niet echt gepast zijn volgens uw normen en waarden[1]. U maakt het ons ook heel duidelijk dat u sociale en financiële redenen niet belangrijk genoeg acht om een abortus uit te voeren en u spreekt passioneel over de argumentatie die de grote voorvechters van de depenalisering vroeger gebruikten. Op een gegeven moment lijkt het zelfs of u abortus vergelijkt met de doodstraf.
Laat mij dus eventjes duidelijk zijn MENEER De Kerpel. Uw normen en waarden zijn niet die van mij. Mijn normen en waarden zijn gebaseerd op eigen keuzes maken en als feministe waak ik erover dat de keuzes over het eigen lichaam gerespecteerd worden. Als feministe kijk ik met lede ogen toe hoe opnieuw een oude witte man probeert ZIJN normen en waarden op te dringen aan de vrouw in onze samenleving. Als feministe schud ik meewarig het hoofd en versta ik niet hoe we anno 2016 nog altijd te maken kunnen hebben met zoveel mannelijk egoïsme en maatschappelijke opeising van de baarmoeder van de vrouw. De strijd rond het abortusrecht werd al veel eerder gestreden dan die door de ‘grote voorvechters van de depenalisering’. Deze strijd kreeg pas sinds de jaren 70 grote bekendheid door bepaalde feministische bewegingen, waaronder de Dolle Mina’s met hun befaamde spreuk “Baas in eigen buik”[2]. Hun strijd was voornamelijk een strijd voor het beslissingsrecht over eigen lichaam! Pas later zijn die zogenaamde ‘grote voorvechters’ waarover u spreekt mee op de kar gesprongen en duurde het nog tot 1990 vooraleer abortus onder bepaalde omstandigheden niet strafbaar werd geacht. Inderdaad, vergis u niet, abortus staat nog altijd in het strafwetboek de dag van vandaag[3]! Wij, vrouwen, kunnen immers enkel abortus uitvoeren onder bepaalde strenge regels opgelegd door een aantal oude witte mannen in maatpak. Ten eerste moet dit gebeuren in een abortuscentrum of een ziekenhuis dat expertise heeft in het verlenen van abortushulp. Deze voorwaarde is er één die ik volop steun. Het moet immers mogelijk zijn om abortus in een veilige, hygiënische omgeving te kunnen volbrengen voor de veiligheid van de vrouw in kwestie. Een tweede voorwaarde houdt in dat de zwangere vrouw in een noodsituatie moet verkeren. Godzijdank werd er in deze wet niet specifiek gedefinieerd wat zo’n noodsituatie inhoudt, maar wordt de beslissing van de vrouw gerespecteerd. Stel je voor dat deze noodsituatie was gedefinieerd volgens uw visie, MENEER De Kerpel, dan zouden er zoveel meer vrouwen in de problemen geraakt zijn. Een laatste voorwaarde betreft de wachttijd van 6 dagen tussen de beslissing om een abortus te nemen en de uitvoering ervan. Men noemt dit vaak ook de ‘bedenktijd’, maar volgens mij schort er iets aan die term. Een vrouw zal niet lichtjes gaan over zo’n beslissing. Het feit dat men een wachttijd van 6 dagen eist, komt redelijk paternalistisch over: alsof een vrouw niet nadenkt vooraleer naar een abortuscentrum te stappen[4]. Daarnaast duren zo’n 6 dagen vaak een eeuwigheid als men ongewenst zwanger is en een abortus wilt uitvoeren. Psychologisch is dit dus onaanvaardbaar!
Uw Facebook-status maakt duidelijk dat sociale en financiële redenen geen ‘echte’ redenen zijn om een abortus uit te voeren, maar neem het van mij aan, dit zijn heel goede redenen. U weet toch dat meer alleenstaande moeders een risico lopen op armoede dan andere gezinsvormen, respectievelijk 34% tegenover 14%[5]? U weet toch dat er nog altijd zwangerschapsdiscriminatie bestaat[6]? U beseft toch dat vrouwen nog altijd richting het huis geduwd worden door onze genderstereotypen en traditionele rolpatronen? Dat 1 op de 4 mannen wil dat hun vrouw deeltijds werkt, maar dit niet durft te vragen, terwijl dit aantal stijgt naar 39% wanneer er kinderen aan de pas komen[7]? Dat minister Kris Peeters meer flexibiliteit vraagt van de werknemers, een voorstel waarvan voornamelijk vrouwen de dupe zullen worden[8]? Hoe kunt u in godsnaam sociale en financiële redenen als niet belangrijk genoeg achtten, terwijl onze regering langzaamaan allerlei wetsvoorstellen probeert in te voeren die voornamelijk de leefwereld van vrouwen op sociaal en financieel vlak moeilijk maken? De enigste verklaring die ik kan geven voor deze kronkel in uw hersenen is dat u niet beseft wat voor een privilege u heeft als oude witte (en wellicht ook rijkere) man.
Laat me heel duidelijk zijn: MIJN baarmoeder is van mij en niet van de maatschappij. U, als man zijnde, heeft evenmin recht om mijn baarmoeder te claimen als ik recht heb om u masturbatie te ontzeggen. Per masturbatiebeurt ontzegt u immers miljoenen toekomstige baby’tjes het leven, of niet soms? U zou beter eens eerst nadenken over uw woorden en uw eigen privileges in plaats van zo’n patriarchale Facebook-status te posten.
[1] http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/binnenland/1.2722722
[2] http://www.gendergeschiedenis.be/feminisme/seksualiteit/intro
[3] http://www.abortus.be/_nl/overabortus/wet_bepalingen.php
[4] https://tweedesekse.wordpress.com/2015/11/21/mijn-ervaring-met-abortus/
[5] http://vrouwenraad.be/file?fle=18278&ssn=
[6] http://igvm-iefh.belgium.be/sites/default/files/downloads/40%20-%20Zwanger%20op%20het%20werk_NL.pdf
[7] http://www.amazone.be/IMG/pdf/2014_10_14_work_life_belgische_bevolking_final.pdf
[8] http://www.loipeeterswet.be/lettre-ouverte-openbrief/
