04.45 uur. Onze wekker loopt af. Verdomme, zo vroeg als je in verlof bent! Is dat er niet wat over? Een mens moet er wat voor over hebben om beestjes te zien.
Een dolle maar onwaarschijnlijk knappe rit.
Na een snelle was en aankleden vertrekken we rond 05.30 uur voor een rit naar Touws River alwaar we een dagsafari hebben geboekt. Het wordt een verplaatsing van iets maar dan twee uren. Afstand ongeveer 125 km en we weten niet wat ons te wachten staat. Het is vanmorgen bewolkt en in de verte zien we de bergen gehuld in een sluier van schapenwol. Vanuit Mc Gregor rijden we naar Robertson en van daaruit via Ashton naar Montagu. Daar verlaten we de hoofdbaan om via een secundaire weg een slingerend lint van 75 km. lang te volgen richting Touws River. Bij aanvang is het allemaal nog redelijk vlak. Maar na enkele kilometers begint het echte werk. We stijgen, en stijgen, en stijgen. Al snel zitten we in het schapenwol daar het erg mistig is. Het wordt er niet beter op als we ook nog enkele stijle afgronden naast ons zien verschijnen. Maar, we doen het goed! De eerste spectaculaire afdaling met verschillende haarspeldbochten verteren we goed. Eens de mistzone gepasseerd ontdekken we de schoonheid van het berglandschap. Onderweg komen we enkele kleine dorpjes tegen waar kinderen reeds vroeg staan te wachten op de schoolbus. Arbeiders staan langs de kant van de weg om opgepikt te worden voor hun noeste arbeid in de plantages. Momenteel worden de abrikozen geplukt en worden er aanplantings- en onderhoudswerken in druivenplantages verricht. Na het doorklieven van het dal begint alweer een nieuwe beklimming. Deze keer nog steiler dan de vorige. Het eerst zonnetje komt er door. Na veel slingeren bereiken we de top en wacht ons alweer een spectaculaire daling. Zo komen we uiteindelijk terrecht op de N1, hoofdweg tussen Kaapstad en Johannesburg. Deze volgen we maar een 5 km. om naar links, de baan naar Cerres, af te slaan. Na 3 km. en bijna dolgedraaid, zijn we op onze bestemming. Onze safari kan beginnen.
Drank en beestjes (is iets anders dan drank en vrouwen).
Groot is onze verbazing als we daar onthaald worden met sprankelend grapejus of fonkelwijn. Een goed begin zo s’morgens om 07.30 uur. Ik laat de heerlijke Zuid Afrikaanse champagne alvast niet aan mijn neus voorbij gaan. Vervolgens worden we in stijl begeleid naar de bar waar koffie, thee en fruitsap klaarstaat. Geloof het of niet maar een heus dessertenbuffet staat naar ons te lonken. Om 08.00 uur taart, brownies, ovenkoeken en cake eten is geen lachertje. Safari kan een beetje anders zijn! We laten ons eens goed gaan. Zijn we Belgen of niet misschien?
Sylvie en ik zijn ingedeeld in de eerste groep die om 09.00uur mag vetrekken. We nemen plaats in een onvervalste Jeep, die voor de gelegenheid is omgebouwd tot safarischip. In onze woestijnboot zitten nog een stel Amerikanen. Een koppel predikers van Mormonen hun zoon, schoondochter en kleinkinderen. We laten deze familie dan ook voor wat het waard is. Vooraan naast onze gids neemt een blonde vamp plaats waar we beide direct ons gedacht over hebben. Enfin, een bont gezelschap en al goed dat wij er nog bij zijn.
Onze spraakvaardige gids heet ons van harte welkom en zo starten we voor avontuur. Het gebeid waar we intrekken is een deel van een natuurreservaat maar afgebakend omwille van dieren- en natuurbehoud. Stropers en wildjagers vind je jammer genoeg ook hier. Het reservaat behoort tot een groep waar de overheid en privesponsers in inversteren en die ook bepaalde kweekprogramma’s opzetten. Er wordt onderling uitgewisseld als een bepaalde soort te veel of te weinig voorkomt.
Onze eerste aandacht gaar naat die springbokie. Een klein fijn maar snel soort geitje dat in grote getalen voorkomt. Het leeft van klein struikgewas. Na enkelen bochten komen we aan een niet zo grote waterplas waar een 5 tal nijlpaarden zich te goed doen in het koele water. 3 volwassene dieren en 2 kleintjes dobberen rustig rond. We zijn al in de wolken. Onze vlotte gids en tevens chauffeur geeft uitleg en beantwoord vlotjes alle vragen die gesteld worden. Hij kent zijn vak en is gepassioneerd. Een beetje zoals wij die voor de vakbond werken!
Even verder bemerken we een groepje van 4 neushoorns. Blijkbaar kunnen deze schijnbare logge mastodonten behoorlijk snel zijn. Al snel komen we oog in oog met drie groepjes zebra’s die ongeinteresseerd staan te grazen. Vreemde wezens die mensen, zie je zo denken en grazen gezapig verder. Wat verder op bij een andere waterpoel laven een groep gnoes of in het Zuid Afrikaans ‘wildebeest’. Die Zuid Afrikaanse namen kunnen toch wel heel mooi zijn.
De zon is ondertussen helemaal doorgebroken en het wordt weer heel warm. Zo’n 32 graden. Onze gids speurt konstant van links naar rechts om ons te vergasten op dieren die we tot heden nog niet tegengekomen zijn. Uiteraard weet hij maar al te goed waar hij wat moet zoeken. Zowaar zien we in de verte twee silhouetten afkomen. Als dat geen olifanten zijn! Het zijn nog twee jonge dieren die hier uitgezet zijn voor een kweekprogramma. Ze komen heel dicht bij onze safariwagen wat mooie plaatjes zal opleveren.
Onderweg lassen we een stop in alwaar we ons weer te goed doen aan grapejus of fonkelwijn. Het heeft wel iets decadents maar we laten het gewoon gebeuren. Vervolgens rijden we verder over kronkelende zandwegen op zoek naar leeuwen. In het voorbij rijden van aan heuvelflank merkt onze gids plots een giraf op. We moeten goed zoeken om hem te vinden daar hij helemaal opgaat in de achtergrond van het landschap. Na veel vijfen en zessen vindt iedereen hem toch maar het is te ver om goede foto’s van te maken. Dan maar verder op zoek naar leeuwen. Bij het uitrijden van een kloof merken we aan onze recherzijden een rotswand. Onze gedreven gids wijst ons er op dat er daar leeuwinnen te bespeuren zijn. Iedereen ziet ze behalve ik. Goed dat Sylvie mijn ogen gidst naar de juiste plek. Ik vang nog net een glimp op als de Jeep terug in beweging komt.
Tot slot van onze safari bezoeken we nog even de overkant van het reservaat waar afgesloten en om veiligheidsredenen 3 krokodillen, een mannetjes- en 2 vrouwtjesleeuwen en een stel hangbuikzwijntjes achter draad zitten. Blijkbaar zijn al deze dieren gegeerd door wildstropers. We rijden terug naar de ontvangstruimte waar we hartelijk afscheid nemen van onze immer sympatieke gids. Een fooi kan niet uitblijven en is echt op zijn plaats.
Om het geheel af te ronden en in de prijs inbegrepen doen we ons nog te goed aan een heerlijk lunch. Het is een buffet van koude en warme gerechten en uiteraard mogen de nodige desserten niet ontbreken. Wat kan het leven toch heerlijk zijn!!!
Zangstonden.
We vatten de teugreis, die al even mooi is als de heenreis, aan en keren tevreden terug. Onderweg nog effe gestopt aan een backpackershotel voor een gratis hostelgids. Deze zal ons behulpzaam zijn om betaalbare overnachtingen te vinden bij onze rondreis na ons reuzenproject. Maar dat is pas voor binnen een 10 tal dagen.
S’ avonds zijn we uitgenodigd voor een feestje bij Gil, een goede vriendin van Katleen. Iedereen die uitgenodigd is moet iets meebrengen zodat we samen kunnen eten. We zijn er rond half zeven en leren daareen mensen kennen uit Australië, Cape Town, een Nederlander uit Eindhoven die al meer dan 20 jaar in Mc Gregor woont en een koppel Engelse. Een bont allegaartje en buiten ons lijkt de rest nogal spiritueel aangelegd. Voor het eten worden we uitgenodigd voor een soort cirkelgebed. Niet echt ons ding maar uit beleefdheid houden we ons koest. Verschillende, vooral vegetarische gerechten, kunnen we nuttigen. Het is allemaal best lekker en gelukkig voor mij is er ook heerlijk wijn. Ook al hebben wij daar voor een deel zelf voor gezorgd.
Na het eten zegt onze gastvrouw dat het misschien wel tijd is voor muziek. Sylvie en ik denken dat er cd’s zullen gedraaid worden maar niets is minder waar. De man uit Kaapstad neemt zowaar zijn gitaar en onze Hollander een dwarsfluit, panfluit en een blokfluit. Life muziek in Mc Gregor. Wie had dit kunnen denken. Maar… dit is niet direct wat die gasten in hun gedacht hadden. Het is de bedoeling dat de groep liedjes zingt en zij begeleiden. Dit hadden wij nooit verwacht. Traag maarzeker komt de zangstonde toch op gang en worden er vooral oldies gezongen. Gezongen? Naar godsvrucht en vermogen zingt ieder vogeltje zoals hij of zij gebekt is. Vals of niet. We trekken het ons niet aan en trachten mee te doen. Het religieuze liedje dat de groep uit volle borst tracht ten berden te brengen, laten wij aan onze neus voorbij gaan. Het is toch al bij al een leuke en gezellige bedoening. We nemen afscheid van deze kleurijke mensen en rond een uur of negen, plaatselijke tijd ( 1 uur later dan in België), begeven we ons naar ons flatje.
Zaterdag.
En morgen,
Morgen, zaterdag,
Gaan wij iets anders doen.
