In weerwil van hun
nogal hardvochtige imago zijn de regeringen Michel I-De Wever & Bourgeois I
misschien wel de meest sociale sinds WO II. Karel Van Eetvelt en Caroline Ven zullen me
geen ongelijk geven, en Johan van Overtvelt al zeker niet. 

Zeg nu zelf: wie doet
er de laatste weken en maanden alles – maar dan ook àlles – aan om zoveel
mogelijk bevolkingsgroepen tegelijk op straat te krijgen op 15 december? Toch wel
de regering Michel I-De Wever zeker, in bijna perfecte symbiose met de Vlaamse regeringshouwdegens! Elke dag opnieuw leveren de krantenkoppen munitie om nog een extra bevolkingscategorie te mobiliseren. En nog is het niet genoeg.

Studenten, allochtonen, vakbonden, spoormannen
en -vrouwen, leraars, werklozen, mensen met studerende kinderen, gezinnen met kinderbijslag, mensen die op brugpensioen
wilden gaan of tijdskrediet wilden opnemen, of jongeren die op een
wachtuitkering rekenden, mondige mensen uit de cultuursector, gebelgde Walen, Brusselaars en Vlamingen,… en ik vergeet
ongetwijfeld nog een honderdtal andere bevolkingscategorieën, ze zullen allemaal
hun opwachting maken in Brussel op die bewuste dag. Alleen de lagere schoolkinderen
van Hasselt ontbreken nog, maar misschien kan alsnog een extra (beveiligde) bus
ingelegd worden.

Als het op de
versterking van het Vlaamse en Belgische ‘kostbare weefsel’ aankomt, doet niemand de laatste
decennia beter, me dunkt. En als het een beetje meezit dit najaar kan het demonstreren
in de Brusselse straten zelfs bij candlelight doorgaan, wegens afschakeling
van de elektriciteit. Stemmig zo net voor Kerstmis. Kan geen toeval zijn – sociale
cohesie is geen loos woord voor Ben Weyts en de zijnen.

Om helemaal zeker te
zijn van een daverende opkomst doet Gwendolyn “hou
me tegen voor ik nog wat gewone mensen schoffeer” Rutten er, zoals bekend,
graag nog een schepje bovenop. “Zelden
zoveel machteloos en ouderwets vertoon gezien als wanneer mensen in gekleurde
plastic zakken wild om zich heen slaan of door de megafoon jammeren om
zekerheden die niet meer zijn.”  Daar zit ongetwijfeld een voluntaristische
hidden agenda achter – Gwendolyn wil gewoon zoveel mogelijk mensen tegen zich
in het harnas jagen omdat ze weet dat niks zo goed is voor onze nationale
economie dan even allemaal samen de longen uit het lijf te scanderen en scabreuze leuzen
te brullen tegen de regering(en) (noem het een vorm van nationale teambuilding),
om daarna – met nieuwe moed en vereende krachten – terug aan de slag te gaan,
bouwen aan de “participatiesamenleving”. De handen aan de ploeg, zeg maar, de gewone
man en vrouw eerst.

Iedereen activeren om
uit zijn luie zetel te komen, naar het gevaarlijke Brussel, als opstapje naar
een échte job in de privé! Als dat niet
getuigt van sociale bewogenheid weet ik het ook niet meer. Nu moet Muyters
alleen nog op de proppen komen met wat incentives om te sporten voor wie de verre
verplaatsing maakt naar de hoofdstad. Kunnen we allemaal samen achter Van
Eetvelt (op een koersfiets) aanhossen, terwijl die Unizoslogans over het afschaffen van tijdskrediet en andere ondernemerspraatjes
uitkreet. Goed voor zijn conditie én voor de onze.

Wie zei ook weer dat ‘Vlaanderen
in Actie’ verticaal geklasseerd was door de nieuwe Vlaamse regering? Of zoals Van Overtvelt vandaag stelt over De Wever – het is fijn onderhandelen met de N-VA-voorzitter, want Bart is tactisch een klasse apart.

Eigenlijk is hij op dit eigenste moment het Belgische kostbare weefsel aan het redden, maar niemand heeft het door.