1984
Het ministerie van waarheid was een enorme piramidale structuur in het boek 1984. Foto: Jordan L'Hôte, Wikimedia Commons / CC BY 3.0
Mediakritiek - José Manzaneda,

Oorlog in Oekraïne en het Ministerie van Waarheid

De mainstream media ontpoppen zich meer en meer tot de ideologische artillerie van de NAVO, aldus mediaspecialist José Manzaneda. Hij zet een indrukwekkend aantal feiten op een rij die dit illustreren.

donderdag 14 april 2022 20:20
Spread the love

 

“In elke oorlog wordt iedereen die voorzichtig is, die naar de argumenten van beide partijen luistert alvorens een standpunt te vormen, of die officiële informatie in twijfel trekt, onmiddellijk beschouwd als medeplichtig aan de vijand”, aldus historica Anne Morelli.

Daar doet DeWereldMorgen niet aan mee. Wij veroordelen heel sterk de militaire invasie van Rusland in Oekraïne en alle oorlogsmisdaden die gepleegd worden. Het is een criminele agressie die ingaat tegen het internationaal recht. Maar wij hoeden ons voor zwart-wit versies. De geopolitieke situatie is buitengewoon complex. Wij willen aspecten naar voor brengen die in de mainstream media worden verzwegen of onderbelicht, om alzo het debat meer genuanceerd te kunnen voeren. Geloof niets zomaar, ook onszelf niet. Blijf kritisch denken. (n.v.d.r.)

 

Als het over de oorlog in Oekraïne gaat laten de Westerse media en regeringen ons niet toe om een ander boek te lezen dan dat van de NAVO.

Absolute censuur: 1984

Russische media, die jarenlang een platform waren voor kritische internationale analisten zijn nu verboden door de VS, de Europese Unie, het VK en andere bondgenoten. Het gaat over zowel het open signaal, de YouTube-kanalen als de sociale netwerken. Dit zonder enige rechterlijke uitspraak.

Google heeft zijn eerdere inhoud en archief uit zijn zoekmachine gewist. Om de geschiedenis te herschrijven, zoals het Ministerie van Waarheid in de roman 1984?

De media passen strikte censuur toe maar laten wel enkele getuigenissen achter om hun valse pluraliteit te rechtvaardigen. Zo kreeg Liu Sivaya, een Russische politicologe, de volle laag op de Spaanse zender Cuatro.

Toen zij de acht jaar durende Oekraïense bombardementen in Donbass aan de kaak stelde, moest zij horen dat dit ‘irrelevante nuances’ waren: “Ik vind het een echte belediging dat we beginnen met irrelevante nuances in een situatie die zo extreem duidelijk is en waarin het heel duidelijk is wie de goeden en de slechten zijn”, zei de commentator Ketty Garat.

De media passen strikte censuur toe maar laten wel enkele getuigenissen achter om hun valse pluraliteit te rechtvaardigen.

Het Franse dagblad Le Figaro censureerde een reportage van haar correspondente Anne-Laure Bonnel, omdat zij verslag uitbracht over de situatie in Donbass. De Spaanse kolonel Pedro Baños besloot zijn televisieoptredens te staken na ernstige bedreigingen te hebben ontvangen. De reden: de neutrale toon van zijn analyse van het conflict.

YouTube censureert niet alleen Russische media en journalisten met miljoenen volgers. Het heeft ook documentaires gecensureerd, zoals ‘Ukraine on fire’ van Oliver Stone, dat zes jaar geleden werd gemaakt.

Twitter heeft de accounts van elke journalist die ooit heeft samengewerkt met een Russische publieke zender, bestempeld als “media die gelieerd zijn aan de Russische regering”. Het is de ‘gele ster’ waarmee men hen beroepsmatig markeert voor de toekomst.

Voor anti-Russische oorlogspropaganda op het TikTok-netwerk riep Joe Biden de 30 invloedrijkste TikTokers bijeen en gaf hen een duidelijke boodschap mee om te verspreiden: de boosdoener van de inflatie in de VS is Poetin.

Facebook en Instagram hebben het verbod op haatberichten opgeheven als ze tegen Rusland zijn, waardoor oproepen om de Russische en Wit-Russische president te vermoorden en lof voor het Oekraïense naziregiment Azov zijn toegestaan.

De netwerken laten deze anti-Russische haat toe en moedigen deze aan: politici zoals de VS senator Lindsey Graham hebben op Twitter opgeroepen tot de moord op president Vladimir Poetin, zonder door het netwerk te worden beperkt. In ‘serieuze media’ zoals NBC News, stelde een verslaggever een NAVO-aanval op Russische konvooien voor, wat neerkomt op het begin van de Derde Wereldoorlog.

Oproepen op facebook en Instagram om de Russische en Wit-Russische president te vermoorden en lof voor het Oekraïense naziregiment Azov zijn toegestaan.

De Russische journaliste die op televisie protesteerde tegen Poetin en alleen een boete heeft gekregen, is nu al een wereldster. Maar over een Europese journalist, de Bask Pablo González, is de mediastilte bijna absoluut. Hij zit al bijna een maand gevangen in absolute afzondering in Polen. Hij wordt ervan beschuldigd een ‘Russische spion’ te zijn omdat hij verslag heeft uitgebracht over het drama in Donbass.

Goed nazisme

De Catalaanse krant La Vanguardia voerde een commerciële promotie uit met de slogan ‘Stop Poetin. Desinformatie wil ons verdelen’. Vertaald: de eenheid tegen de enige schurk (Rusland) vereist het verpletteren van alle informatie en meningen die in tegenspraak zijn met de officiële Europese versie.

Hier hoort bijvoorbeeld het wissen bij van de misdaden van onze bondgenoot Oekraïne. De Spaanse krant ABC verwijderde het nieuws dat het in 2016 had gepubliceerd over verkrachtingen van kinderen door het leger van Kiev.

Een trainingsbasis voor huurlingen [buitenlanders die gaan vechten in Oekraïne, n.v.d.r.] noemen ze “Centrum voor Vredeshandhaving”. Overigens is ‘huurling’ een woord dat in de media verboden is: het zijn ‘buitenlandse strijders’. Zo eindigde een Spaanse verslaggever het interview met een van hen: “Vanmiddag keert hij samen met enkele Spaanse buitenlandse strijders terug met een bus naar Spanje, die in gereedheid is gebracht voor Oekraïense vluchtelingen.”

Heeft enig nieuwsbericht het gehad over de Oekraïense presentator die, live op TV, opriep tot het onthoofden van alle Russische kinderen?

Deze extreemrechtse huurling zal naar huis terugkeren zonder gearresteerd of ondervraagd te worden. Zonder de politiële en gerechtelijke beproevingen te ondergaan die acht linkse militieleden hebben moeten doorstaan toen zij in 2015 uit Donbass terugkeerden, nadat zij door de Spaanse media als ‘pro-Russen’ waren bestempeld.

Heeft enig nieuwsbericht het gehad over Fahrudin Sharafmal, de Oekraïense presentator die, live op TV, opriep tot het onthoofden van alle Russische kinderen? En over Gennadiy Druzenko, de directeur van een Mobiel Vrijwilligers Hospitaal, die Russische soldaten beval zich te laten castreren als “kakkerlakken”? En over de publieke vernedering in Oekraïne van zigeuners, groen geschilderd en vastgebonden aan palen? Nee.

Het Azov-Regiment, dat uit neonazi’s bestaat, is een vrijwillige reservemacht van de Oekraïense strijdkrachten. En de leden ervan worden geïnterviewd door media zoals CNN alsof dat de normaalste zaak is. Azov heeft wapens ontvangen van Europese regeringen, zoals Spanje: gekocht met een miljard euro uit het ‘Europees Fonds voor Vredessteun’.

Op de Spaanse zender Cuatro gaf een ‘deskundige’ onverstoorbaar les over hoe dit wapentuig te gebruiken om “meer Russen te doden”: “Ik ben maar in één opzicht optimistisch: we moeten meer Russen doden (…) Omdat het Oekraïense volk dat nodig heeft om tot goede onderhandelingen te kunnen komen”, zei militair instructeur José Jiménez Planelles.

“Ik ben maar in één opzicht optimistisch: we moeten meer Russen doden.”

In Portugal heeft een rechter de verplichting van neonazi Mario Machado opgeheven om zich om de veertien dagen te melden nadat hij had aangeboden naar Oekraïne te gaan om “humanitaire hulp” te verlenen.

Dat president Volodymir Zelenski de titel van Nationale Held van Oekraïne heeft toegekend aan Dmytro Kotsyubail, leider van de paramilitaire groep Pravy Sektor, brein achter het vakbondsbloedbad in Odessa in 2014, waarbij 46 mensen levend werden verbrand. Je zal het niet horen.

Dat de Oekraïense geheime dienst een lid van zijn eigen onderhandelingsdelegatie met Moskou heeft vermoord wegens “verraad”. Ook dat zal je niet horen, zo’n zaken gebeuren in een oorlog.

Op televisie was er een reportage over een tentoonstelling van kinderen die de afgelopen weken in Oekraïne zijn gedood. Dat is uitstekend. Maar, in welk actualiteitenprogramma is de tentoonstelling in Moskou ‘Kijk in de ogen van de Donbass’, over de meer dan 150 kinderen die de afgelopen acht jaar door Oekraïense troepen zijn gedood, te zien geweest?

Oorlog en fake news

Verander een Oekraïense tank die een auto verplettert in een “Russische tank”. Een Oekraïense raket die een flatgebouw neerschiet in een “Russische raket”. Een meisje uit Donbass slachtoffer van de Oekraïense troepen, in een “meisje uit Kiev”.

Er zijn honderden soortgelijke fake news berichten. Het Antena 3-journaal, het meest bekeken in Spanje, opende met beelden van een explosie in China alsof het bombardementen door Rusland waren.

Er zijn honderden soortgelijke fake news berichten.

“Een slachtpartij” was de kop op de voorpagina van het Italiaanse dagblad La Stampa, met een foto van burgerslachtoffers bij een Russisch bombardement. Russisch? Nee. De foto kwam uit Donetsk (Donbass), waar 30 burgers werden gedood door een Oekraïense raket.

De Russische regering verzekert dat ze geen wapens uit China heeft besteld. China bevestigt het. Maar wat vertellen de media ons? Letter voor letter, wat de regering van de VS zegt.

Blauwe ogen racisme

De prijzenswaardige solidariteit met de Oekraïense vluchtelingen gaat vaak door een filter van racisme. Een NBC-reporter: “Dit zijn geen vluchtelingen uit Syrië, ze komen uit ons buurland Oekraïne. Het zijn christenen. Ze zijn blank. Ze lijken veel op ons”.

Een CBS-verslaggever: “Dit is geen plaats, met alle respect, zoals Irak of Afghanistan, waar al tientallen jaren conflicten zijn, dit is een relatief beschaafd en Europees land”. Een BBC-geïnterviewde: “Het zijn Europese mensen met blauwe ogen en blond haar die worden vermoord”. Een getuigenis in La Sexta: “Het zijn niet de kinderen die we gewend zijn op televisie te zien, maar kinderen met blauwe ogen en dat is heel belangrijk”.

De prijzenswaardige solidariteit met de Oekraïense vluchtelingen gaat vaak door een filter van racisme.

En als kers op de taart een nieuwsprogramma van 13 TV: “De situatie van de vluchtelingen? Wel, je kunt het je voorstellen. Het zijn mensen zoals jij en ik. Ik heb tassen van Dolce & Gabbana gezien, kleding van Louis Vuitton, mensen die perfect in Madrid zouden kunnen zijn, het zijn mensen zoals wij en ze leven in totaal erbarmelijke omstandigheden”.

De New York Times publiceerde een kaart over de ontheemding van mensen: Oekraïense gezinnen in Polen zijn “vluchtelingen”. Die uit Donbass in Rusland zijn echter “migranten”. Zelfs als ze op de vlucht zijn voor Oekraïense bommen.

Terwijl de Europese Unie het bevel heeft gegeven om onmiddellijk miljoenen mensen uit Oekraïne te regulariseren, wordt de Afrikaanse bevolking nog steeds mishandeld door de Europese politie. Tenminste, voor zij die erin slagen om in Europa te geraken. Bij de laatste schipbreuk in maart kwamen vierenveertig mensen om voor de kusten van de Canarische Eilanden.

Geopolitiek eist dat we ons geweten niet slaan met de meer dan 10.000 kinderen die in Jemen zijn gedood door raketten uit Saoedi-Arabië. Wiens regering, een vriend van het Westen, geen sancties ontvangt. Geen enkele.

Politiek in de sport: gisteren verboden, vandaag verplicht

Big Brother is ook in de sport gearriveerd. Fans van Rode Ster Belgrado hebben op de tribunes van hun stadion een krachtig protest tegen de NAVO georganiseerd, waarbij de namen van de door de NAVO gebombardeerde landen werden getoond. De Europese journalistiek begon meteen over het vermeende ‘neonazistisch’ karakter van de fans. Iets wat niet klopt.

In 2009 kreeg voetballer Frederic Kanouté van de FIFA een boete van 3.000 euro opgelegd voor het dragen van een shirt ter ondersteuning van Palestina. In 2016 bestrafte de UEFA Celtic Glasgow voor dezelfde veroordeling van Israël door zijn fans. Maar nu is politiek bedrijven op het veld en het steunen van de Oekraïense regering bijna een verplichting voor voetbalclubs.

Big Brother is ook in de sport gearriveerd.

“Twee personen die reeds door de Ertzaintza (Baskische politie) zijn geïdentificeerd, betuigden hun steun aan Rusland. Vlaggen ten gunste van Rusland (in het San Mamés stadion). Vlaggen en spandoeken. De Ertzaintza heeft de daders al geïdentificeerd.”

Dit is wat de Catalaanse commentator Josep Pedrerol zei, in een poging om diegenen te criminaliseren die de vlaggen droegen van de Volksrepubliek Donetsk (in Donbass), een regio die acht jaar lang is belegerd door het Oekraïense leger en die massaal voor zijn onafhankelijkheid heeft gestemd. Maar in de mainstream media lezen we dat het “spandoeken ten gunste van de Russische invasie” waren.

De Russische zakenman Roman Abramovich is door politieke en mediadruk gedwongen de Engelse voetbalclub Chelsea te verkopen. Maar Newcastle zal in handen blijven van het Saoedische koningshuis, dat Jemen al zeven jaar bombardeert en er meer dan 300.000 doden heeft veroorzaakt.

Overigens werden op 12 maart in Riyad op één dag 81 mensen geëxecuteerd. Maar de Spaanse Supercup zal daar gehouden worden, in Saoedi-Arabië, dat de Spaanse voetbalbond 30 miljoen per jaar betaalt. Heel consequent allemaal.

Newcastle blijft in handen van het Saoedische koningshuis, dat Jemen al zeven jaar bombardeert en er meer dan 300.000 doden heeft veroorzaakt.

De politiek van chantage op wereldschaal houdt in dat Russische zakenlieden niet worden gesanctioneerd voor hun beslissingen, maar voor die van de Russische regering. Net als hun atleten. Zij kunnen niet met de vlag van hun land deelnemen aan wereldkampioenschappen en Olympische Spelen.

Nikita Mazepin, Russische piloot, is ontslagen bij het Haas Formule Een team. Tennisser Daniil Medvedev zal Poetin moeten ‘afzweren’ als hij wil meedoen aan Wimbledon. En schaakgrootmeester Sergej Karjakin heeft een schorsing van zes maanden gekregen.

De Oekraïense voetbalbond heeft Anatoliy Tymoschuk, een van de beste spelers in zijn geschiedenis, al zijn titels en zijn trainerslicentie ingetrokken vanwege “zijn stilzwijgen in het licht van de Russische invasie”. De Oekraïense worstelaar Maxim Ryndovskiy werd gemarteld en geëxecuteerd door neonazi’s, beschuldigd van “neutraliteit” in het conflict met Rusland. Was dit een schandaal in de sportpers?

Heksenjachten in cultuur

De heksenjacht heeft ook de cultuur bereikt. De Rus Valeri Guérguiev werd ontslagen als dirigent van het Münchener Philharmonisch Orkest. Europese theaters, zoals het Teatro Real in Madrid, schrappen voorstellingen van het Bolshoi Ballet. Het Cardiff Philharmonic Orchestra (Wales) heeft de werken van Tsjaikovski van zijn repertoire gehaald.

Als gevolg van protesten moest de Universiteit van Milaan haar besluit om een cursus over Dostojevski te schrappen, terugdraaien. En de Universiteit van Córdoba heeft niet alleen de samenwerking met Russische professoren verbroken, maar ook gedreigd dat te doen met die van Cuba en Iran “als ze de Russische invasie niet afwijzen”. De rector van de Universiteit van Valencia riep op tot de “zelfdeportatie” van alle Russische studenten.

In Arlington (Virginia) werd een leerkracht die tijdens een les over de oorlog in Oekraïne het Russische standpunt innam, gefilmd en aan de kaak gesteld door een student. Hij werd onmiddellijk geschorst wegens het verspreiden van “Russische propaganda”.

De rector van de Universiteit van Valencia riep op tot de “zelfdeportatie” van alle Russische studenten.

De waanzin houdt niet op. De naam van kosmonaut Yuri Gagarin, de eerste man in de ruimte die 54 jaar geleden stierf, is verwijderd uit een liefdadigheidsevenement door de US Space Foundation. Niet weinig media verspreidden de hoax dat Rusland een astronaut van de VS in de ruimte zou achterlaten, iets dat volkomen onjuist is. Het was evenmin waar dat het gele pak van enkele Russische kosmonauten in het internationale ruimtestation een “daad van steun” was voor Oekraïne.

Oorlogsmisdaden?

In de media wordt Poetin aangeklaagd als “Oorlogsmisdadiger”. Dat is een term die ze nooit hebben toegepast op George W. Bush, José María Aznar of Tony Blair, na de invasie van Irak, waarbij honderdduizenden doden vielen.

Is er een Tv-zender die de video van de huidige president van de VS over de bombardementen op Joegoslavië heeft teruggevonden? Wel, hij zei precies dit: “Ik was het die voorstelde Belgrado te bombarderen. Ik was het die voorstelde Amerikaanse piloten te sturen om alle bruggen te vernietigen”.

De term oorlogsmisdadiger hebben ze nooit toegepast op George W. Bush, José María Aznar of Tony Blair, na de invasie van Irak, waarbij honderdduizenden doden vielen.

Het was 1999. De NAVO vuurde gedurende 78 dagen 2.300 raketten af en gooide 14.000 bommen. De bombardementen doodden meer dan 2.000 burgers. En wat was de rol van de media? Laten we even de cover van Time magazine in herinnering brengen: “Serviërs naar de hel: massale bombardementen openen de deur naar vrede”.

Zelfbeschikking à la carte

Ze vertellen ons dat Poetin een tiran is omdat hij betogingen verbiedt tegen de oorlog. Zelensky heeft zojuist de activiteiten van elf partijen verboden, bijna allemaal van links, naast de communistische partij, die al illegaal was. Omdat ze “pro-Russisch” zijn. Allemaal met de goedkeuring van de Europese Unie.

De Litouwse regering heeft een donatie van 400.000 anti-Covid19-vaccins aan Bangladesh geannuleerd omdat de regering zich bij de stemming over de veroordeling van Rusland in de VN heeft onthouden.

Zwitserland, wiens bank het goud van het Derde Rijk bewaarde, dat drugshandelaren en fraudeurs van allerlei slag beschermt met bankgeheim, zal in een ‘ethisch’ gebaar – na misschien een paar dreigementen – “zijn neutraliteit opgeven en zich aansluiten bij de economische sancties” tegen Rusland.

Vandaag beleven we McCarthyisme in zijn zuiverste vorm. Het zal van essentieel belang zijn daar verzet tegen te organiseren.

En om af te sluiten, laten we het hebben over de soevereiniteit en de vrije beslissing van de volkeren.

Spanje heeft zojuist de koers gevolgd die Donald Trump heeft uitgezet met betrekking tot Marokko: het accepteert de illegale bezetting van de Sahara en steekt het Saharaanse volk in de rug. De Saharaoui blijven lijden onder Marokkaanse bombardementen.

Net als in de Sahara zijn noch Spanje, noch de VS, noch de Europese Unie, noch Oekraïne bereid om de ondubbelzinnige wil, uitgedrukt in een referendum en bijna 90 procent, van de bevolking van de Krim en Donbass te respecteren.

Goeie wil is een onmisbare sleutel tot de oplossing van het conflict. Dit gegeven wordt niet eens genoemd in de Westerse media, die zich omgevormd hebben tot de ideologische artillerie van de NAVO.

Vandaag beleven we McCarthyisme in zijn zuiverste vorm. Het zal van essentieel belang zijn daar verzet tegen te organiseren.

 

Dit is de vertaling van Ucrania: el Ministerio de la Verdad.

José Manzaneda is coördinator van Cubainformación, een Spaanse alternatieve website.

 

Creative Commons

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!