Onlangs haalde Bart De Wever in het TV programma “Ter Zake”scherp uit naar Duits bondskanselier Angela Merkel. Dat is niet de eerste keer want Merkel is de favoriete schietschijf voor BDW en de NV-A als het gaat over de vluchtelingenproblematiek.

Die keer stelde hij “Er zijn kantelmomenten waarop Europa zijn waarden niet meer durft verdedigen. Dit is een van die momenten.”

BDW heeft gelijk maar het is niet Merkel alleen die hij daarvoor moet ter verantwoording roepen maar in de eerste plaats zijn eigen ministers in de Federale regering.

Het is zeker niet aan BDW om Merkel de les te spellen. Dat is nogal hypocriet.

Het “kantelmoment waarop Europa zijn waarden niet meer durft te verdedigen” is niet nu. Het was het moment dat Europese landen hun grenzen sloten voor vluchtelingen en ze lieten stikken in de modder en er zelfs op schoten. Het kantelmoment was volledig toen de EU een deal sloot met Erdogan, de president van Turkije.

Dat akkoord moest zorgen dat er minder vluchtelingen naar Griekenland zouden komen en om vluchtelingen die er wel geraken, te deporteren naar Turkije.
Deze deal gaat over het opgeven van solidariteit, mensenrechten en menselijkheid, en dat zijn even belangrijke waarden als de vrije meningsuiting.

Het akkoord met Turkije heeft voor honderdduizenden mensen zeer grote gevolgen op het menselijk vlak. De Federale regering heeft het akkoord met Turkije goedgekeurd en de NV-A ministers waren er zelf bij en hebben het geen strobreed in de weg gelegd.

Toen mocht men “onze waarden” blijkbaar wel verloochenen omdat het akkoord helemaal past in de gedachtegang van de NV-A. Deze partij haar enige doel is namelijk het volledig afsluiten van de buitengrenzen, volop focussen op opvang in de eigen regio en een sterk push-backbeleid voeren. Met andere woorden, Europa moet geen vluchtelingen opvangen en als er toch binnen komen men men ze gewoon deporteren.

Voor en na het akkoord met Turkije kan NV-A dan schijnheilig blijven roepen dat “Erdogan, een verlicht despoot is die zelf de vrijheid van meningsuiting in eigen land met de voeten treedt. Of dat Turkije geen democratisch land is en zeker niet tot de EU mag toetreden.” Dat is gemakkelijk en te doorzichtig. Door de deal met Turkije goed te keuren verklaren ze zelfs impliciet dat Turkije een veilig land is.

De NV-A ministers en hun voorzitter verloochenen, uit partijbelang en realpolitik, zo zelf de waarden van de westerse beschaving. Hoe kunnen we anders uitleggen dat NV-A,  mensen op de vlucht voor oorlog en ellende, niet wenst op te vangen en zelfs akkoord gaat om vluchtelingen te deporteren naar zo’n land als Turkije.

De inkt van het akkoord was nog niet droog of we vernamen bijna dagelijks hoe Turkije de oorlogsvluchtelingen behandelt. Turkije sluit haar grenzen voor de Syrische vluchtelingen en beschiet ze als ze de grens willen oversteken. ( spijtig genoeg is Turkije niet alleen in dat geval)

Het is een gebruikelijke tactiek van BDW en NV-A om anderen aan te vallen en zo de aandacht van de eigen miskleunen en die van de NV-A– ministers af te wenden. In die context stelt BDW: “Merkel heeft zich totaal afhankelijk gemaakt van Turkije door de fouten die ze maakte in de vluchtelingencrisis”

Het is niet Merkel alleen, maar de Europese raad van regeringleiders, die van België inbegrepen, die de deal met Turkije hebben gesloten. Zo is Europa, voor oplossingen voor de vluchtelingenstroom, inderdaad volledig afhankelijk van de Turkse overheid.

Gelukkig zal dit akkoord toch nooit goed kunnen uitgevoerd worden. Bovendien staat het nu reeds op springen omdat de Turkse regering absoluut de afschaffing wil van de visumplicht maar ze daar tot op heden niet aan voldoen.

Ondertussen is er ook nog bijna niets terecht van de besliste spreiding van de 160.000 vluchtelingen over de EU-landen. Bijna een jaar laat de uitvoering op zich wachten. Weinig of niets is in orde en het sturen van tolken, advocaten, rechters en ambtenaren, verloopt met mondjesmaat.

Tevens zijn er nog nog zeer veel pertinente vragen en bedenkingen te formuleren over het akkoord tussen de EU en Turkije.

Alle organisaties die met vluchtelingen begaan zijn en ook de UNHCR, hebben het akkoord steeds onmenselijk en onwerkbaar genoemd.

Volgens Caritas Europa heeft de Europese Unie haar ziel verkocht en legt ze internationale akkoorden naast zich neer.

Caritas geeft niet alleen kritiek maar doet ook vijf praktische voorstellen om de vluchtelingenstromen op een menselijke manier aan te pakken

De Europese Unie heeft met dit akkoord een gevaarlijk precedent geschapen, dat ook in de individuele lidstaten het internationaal gegarandeerde recht op asiel dreigt te ondergraven. De plannen om de grenzen te sluiten, zijn flagrant in strijd met internationale akkoorden. (Caritas Europa)

Of dit akkoord kan werken? Waarschijnlijk niet en hopelijk gaat dan de aandacht opnieuw naar de aanpak van de oorzaken van de vluchtelingenstromen en naar de degelijke opvang van vluchtelingen. Europa heeft Turkije niet nodig om vluchtelingen op te vangen maar dan moet ze wel zelf zorgen voor een eigen asiel en migratiebeleid. Waar wacht Europa op?

Arm Europa, dit is niet mijn sociaal, menselijk en solidair Europa waar ik van droomde.

Pol Van Camp
ere-voorzitter vzw Recht op Migratie