De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Guy Tegenbos

Ons land bestuur je niet als een boerderij vorige eeuw (Guy Tegenbos klaagt aan in De Standaard)

donderdag 25 november 2021 05:35
Spread the love
Net las ik dit zeer belangwekkend stuk van hand van de bekroonde oude rot in het vak van de sociale politiek bij de redactie van De Standaard, Guy Tegenbos. Hij koos als titel “Boerenverstand volstaat niet meer.” Zijn vermaning maakt de krant zijn geld meer dan waard vandaag. Mochten onze politici in ’s hemelsnaam lessen trekken in deze zin!
Ik geef citaten uit dit stuk dat hopelijk school maakt. Dit is onze main stream pers op zijn allerbest. Een eerlijke, heldere, en ook genadeloze filering van bepaalde grote wantoestanden. Te lezen voor iedereen met een vinger in de pap. Mensen met invloed, of het nu gaat om opiniemakers, bedrijfsleiders of politici, maar ook elke kiezer, elkeen die deelneemt aan het debat, geschreven en gesproken, krijgen hier kansen om mee te werken aan een beter land, een betere mensengemeenschap te worden.
Naast de voorbeelden die Tegenbos geeft, ken ik er zelf een dat tot grote verontwaardiging leidde bij ondergetekende en bij Anuna De Wever. Om de situatie van de Natuur te saneren, en een ware klimaatramp mee af te wenden, lieten de jongeren van Youth For Climate, die goede contacten opbouwden met professor Van Ypersele, een topwetenschapper die lid is van het internationale IPCC -raporteerpanel van de VN, een groep van tien wetenschappers een lijst met tien voorstellen opstellen. Zaken die moeten gebeuren om de opwarming binnen de perken te houden. Die mensen deden dit belangrijke werd dat top expertise vereist, na hun uren zonder van de klimaatjongeren betaling te vragen.
Wij ontvingen een lijst met tien zaken die moeten gebeuren om de opwarming binnen de perken te houden. Die teksten werden aan de politiek en de pers bezorgd. Wij, de betogers die elke week de straat op gingen in vijf-zes-zeven steden in ons land, hoopten, geloofden dat een betere Belgische klimaatpolitiek nu in het verschiet lag; de kentering kon nu niet uitblijven! Dat was buiten het dier dat de politicus is, gerekend!
Het maakt ons tot op vandaag tegelijk zeer teleurgesteld en innerlijk woest, dat de Wetstraat de Wetenschap straal links liet liggen!
Citaten
 
“Wetenschappers, experts en ambtenaren reiken met hun modellen ook oplossingen aan onze politici aan. Maar dat zaad valt vaak op de rotsen. Onze politici kiezen zelden de oplossing die waarschijnlijk het grootste collectieve nut oplevert. Zij verkiezen het politieke conflict als middel om te selecteren welke¬ beslissingen ze nemen. (..)
Ik huil niet mee met de wolven die alle politici en alle overheids¬beslissingen over één kam scheren. Ze menen het vaak goed en nemen wel nog ‘kleine’ beslissingen, en geregeld zelfs goede. Maar moedige en vooruitziende grote beslissingen zijn zeldzaam. Wij lopen daardoor zelden voorop in Europa: in haast niets zijn we richtinggevend. Grotere hervormingen en samenhangende gehelen van beslissingen, zie je hier bijna nooit. We kunnen het niet. Langetermijndenken vloekt met de heersende politieke cultuur. Staatsmannen en -vrouwen hebben we haast niet meer. De deelstaten doen het soms wat beter, maar zijn in hetzelfde bedje ziek. (..)
Twee voorbeelden: de pensioenen en het klimaat. De vorige federale regering kreeg van onze beste pensioenexperts een puik voorstel om de pensioenen te hervormen. Maar ze pikte er slechts enkele onsamenhangende punten uit en gooide de rest bij het vuilnis. (..)
 
Maar we mogen ook niet te veel verwachten van politici. De lange termijn is niet echt hun ding, maar dat geldt ook voor politici in de rest van de wereld.
De meeste landen hebben daarom gezagvolle en gerespecteerde administraties, en planbureaus, wetenschappelijke raden, een chief scientific advi¬sor of een dienst voor strategic foresight studies¬ om lange¬termijnbeleid aan te reiken¬. Onze politiek wil niet weten van zulke medespelers. Ze maakt administraties monddood en ondergraaft het gezag van grote instellingen door geen rekening te houden met hun adviezen.
 
Wie iets wil doen aan het onvermogen om de grote beslissingen te nemen – en bij voorkeur de juiste – moet de politieke versnippering en de particratie terugdringen en moet gezagvolle administraties en adviesinstellingen de lijnen voor lange-termijnbeleid kunnen aanreiken.
 
Burgerparticipatie kan de politiek bij de zaak houden.
 
Als we niet die weg opgaan, glijden het land en zijn deelstaten onafwendbaar verder weg in de internationale rangschikkingen.
 
Zo toonden Eurostat-cijfers die de voorbije dagen opdoken dat Brussel de slechtste score van alle hoofdsteden behaalt voor armoede: 37 procent van de bevolking leeft er in of op de rand van de armoede. Dik 10 procentpunten meer dan de tweede stad in die rangschikking, Wenen (..)”
 
Proficiat, Guy!
Proficiat, David Van Reybrouck!
Proficiat, Anuna!
Illustratie
Guy Tegenbos (Flickr)

Creative Commons

take down
the paywall
steun ons nu!