Een paar dagen geleden stelden we vast dat 97% van de dossiers over misbruik van voorkennis, manipulatie van aandelenkoersen en andere beursdelicten door de rechtbank zonder gevolg geklasseerd  worden.
Een paar dagen later krijgen we een tipje van de sluier opgelicht inzake een onderzoek, nu ja, een leeg mapje in feite waarbij een onderzoeksrechter te Dendermonde naliet een aantal onderzoeksdaden te stellen die een truckchauffeur misschien 3 jaar gevangenis hadden kunnen besparen.
Naar verluidt heeft de onderzoeksrechter niet gehandeld zoals een normaal, zorgvuldig en omzichtig onderzoeksrechter dat zou moeten doen.
In tegenstelling tot het Ros Beiaard waar men te Dendermonde zo fier op is zal dit dossier dus waarschijnlijk niet door UNESCO worden opgenomen in de lijst van Meesterwerken van het Orale en Immateriële Erfgoed van de Mensheid. Integendeel, volgens een Brussels rechter heeft deze onderzoeksrechter te Dendermonde, ’t is te zeggen zijn werkgever ‘de Belgische Staat’ onder meer artikel 5 van het Europees verdrag van de rechten van de mens geschonden. Toch ook iets waar een mens of een Staat niet elke dag van beschuldigd wil worden.

Helaas pindakaas, zelf geen voorstander van de schandpaal, maar de naam van de onderzoeksrechter wordt niet bekendgemaakt. Dit in tegenstelling tot wat we dagelijks gewend zijn te lezen in de krant en waarbij naam en toenaam wordt meegedeeld van Jan en Piet Snot die om maar een voorbeeld te geven te Dendermonde veroordeeld wordt voor het stelen van een overrijpe krop sla uit de afvalcontainer van de plaatselijke supermarkt. Dit volgens de rechtbank omdat deze handeling de volksgezondheid in het gedrang kan brengen.

Toegegeven, door van een overrijpe krop sla te eten kan je maag en darmkanaal hevig te keer gaan, maar van een overrijpe onderzoeksrechter die door een gebrek aan ernst iemand de kans op verdediging ontneemt en hem hierdoor misschien ten onrechte 3 jaar gevangenis aan z’n laars lapt, krijg je toch behoudens een afkeer van het rechtssysteem ook chronische walgneigingen.

Volgens de rechtbank te Brussel heeft de Belgische staat – de werkgever van de onderzoeksrechter onder meer artikel 5 van het Europees verdrag van de rechten van de mens geschonden door de argumenten van de truckbestuurder niet te onderzoeken.

Tijd dus om onze staatssecretaris Hendrik Bogaert nog maar eens aan te spreken.

Dhr. Bogaert heeft zich in deze pre-electorale periode al beziggehouden met werklozen op te speuren die zich volgens hem alleen maar laten inschrijven voor een staatsexamen om hun stempelgeld te behouden waarna ze vervolgens hun kat sturen.

Gezien zijn ongeziene gedrevenheid schreef ik hem vorige week dan maar aan om hem het voorval te melden met één van onze ambtenaren, Jean Danckaert, erekanselier  bij het Belgische consulaat in Monaco die volgens sommige bronnen de spilfiguur zou zijn in het Luxumbrella verhaal van BNP Paribas. Ik ga er vanuit dat Dhr. Bogaert ook deze ambtenaar of zijn kat zwaar zal sanctioneren maar vandaag hebben we dan weer een andere werknemer van de staat die de speeltijd niet in acht neemt.

Als werkgever van deze onderzoeksrechter betaald de overheid dus 25.000€ schadevergoeding aan het slachtoffer, dat is neem ik aan zo vastgelegd in het arbeidsrecht maar wat is nu de sanctie voor deze werknemer? Volgens advocaat Van Steenbrugge bewijst deze zaak dat controle op de rechterlijke macht wel degelijk mogelijk is. Ik ga er vanuit dat dit artikel het laatste is wat we daar zullen over lezen.