Bron: Wikipedia
Analyse, Nieuws, Economie, Politiek -

Olie-industrie Venezuela in “dodelijke spiraal”

Corruptie in de Venezolaanse staatsolie-industrie, waardoor voormalige ministers en hoge managers achter de tralies zitten, is het laatste bewijs dat de industrie aan het instorten is. Dat is slecht nieuws voor de Venezolaanse economie, die sterk afhankelijk is van de oliesector.

vrijdag 22 december 2017 17:52
Spread the love

Volgens econoom Luis Oliveros is de productie van ruwe olie met miljoenen vaten per dag gedaald. In december 2013 was de productie 2.894.000 vaten per dag, vergeleken met 1.837.000 in november 2017. Hij baseert zich op cijfers van de Organisatie voor Olie-exporterende Landen (OPEC).

In 2018 kan de productie met nog eens 250.000 vaten per dag dalen, als de huidige trend zich voortzet. Venezuela, mede-oprichter van de OPEC in 1960 en destijds de grootste exporteur van ruwe olie ter wereld, is dan bijna irrelevant geworden als speler op de oliemarkt, zegt Oliveros.

Zuivering

Venezuela bezit het grootste bekende olie-reservoir, de Orinoco-gordel met een oppervlakte van 55.000 vierkante kilometer en naar schatting 1.400 miljard vaten ruwe olie.

Olie is praktisch het enige exportproduct van het land, goed voor 95 procent van de inkomsten uit buitenlandse valuta. In het midden van dit decennium was de olie goed voor meer dan 20 procent van het bruto binnenlandse product (bbp). Het grootste deel daarvan is in handen van het staatsoliebedrijf Petroleos de Venezuela (PDVSA), dat een paar partnerschappen heeft met transnationale bedrijven.

President Nicolás Maduro begon eind november met een zuivering binnen PDVSA, dat werd beschuldigd van corruptie. Van het nieuwe management, geleid door een generaal die nieuw is in de industrie, wordt verwacht dat het de productie opvoert met een miljoen vaten per dag.

Het directe doel is om te voldoen aan het quotum van de OPEC voor 2017-2017, dat is vastgesteld op 1.970.000 vaten per dag, zei presidentieel adviseur Alí Rodríguez.

Torenhoge inflatie

“Om de huidige dagproductie vast te houden – laat staan die te verhogen – moet er tussen 4 en 5 miljard dollar geïnjecteerd worden in de industrie”, zegt Alberto Cisneros, CEO van Global Business Consultants. “Het bewijs is er dat dat geld er niet is.”

Met een dramatisch functionerende economie, torenhoge inflatie, verschillende wisselkoerssystemen voor een munt die dagelijks daalt in waarde, tekorten aan voedsel en medicijnen en een buitenlandse schuld van meer dan 100 miljard dollar heeft Venezuela het geld niet dat de industrie nodig heeft, zegt hij.

Daarnaast lijdt de oliesector onder managementproblemen doordat PDVSA in 2003 ongeveer 18.000 werknemers ontsloeg na een staking gericht tegen de regering. Dat was ongeveer de helft van het personeelsbestand van het bedrijf, zegt de voormalige plaatsvervangend minister voor Energie, Víctor Poleo (1999-2002).

Corruptie

De corruptie binnen PDVSA kreeg deze maand een dramatisch gezicht toen 67 bestuurders en managers van het bedrijf naar de gevangenis werden gestuurd voor misdrijven variërend van het vervalsen van de productiecijfers tot verduistering en het ondermijnen van de soevereiniteit van het land.

Tot deze 67 mensen behoren ook twee voormalige olieministers van president Nicolás Maduro, die sinds 2013 aan de macht is. Het gaat om Eulogio del Pino en Nelson Martínez. Zij waren allebei ook voorzitter van PDVSA en de Amerikaanse dochteronderneming Citgo. Ze zouden het bedrijf schade hebben toegebracht bij heronderhandeling van schulden.

De openbare aanklager doet ook onderzoek naar Rafael Ramírez, een voormalige olieminister en voorzitter van PDVSA tussen 2002 en 2014. Tot november was hij de Venezolaanse ambassadeur bij de Verenigde Naties. Ramírez wordt beschuldigd van witwassen via de Banca Privada d’Andorra.

Nationalisatie

Volgens de Spaanse krant El País, die zegt in het bezit te zijn van rapporten waar de Andorrese rechter Canòlic Mingorance aan werkt, stellen mensen uit de directe omgeving van Ramírez dat hij minstens 2 miljard euro aan illegale commissie ontving tussen 1999 en 2013.

PDVSA, een bedrijf dat ontstond uit de nationalisatie van de industrie in 1975 en dat jarenlang beweerde tot de top 5 van oliebedrijven in de wereld te behoren, gaat momenteel schuil onder een zwarte wolk van corruptiebeschuldigingen, incompetentie en frauduleus management.

“De productie daalt als gevolg van gebrek aan investeringen en onderhoud, te beginnen met de verouderde installaties van het Meer van Maracaibo, die niet meer dan 450.000 vaten olie per dag produceren”, zegt Cisneros. Sinds 1914 werden hier meer dan 13.000 oliebronnen geboord en tot in de 21ste eeuw was de productie in het bekken meer dan een miljoen vaten per dag.

De relatief nieuwe olievelden in het oosten zijn goed voor de rest van de productie, maar het aantal van 1,3 miljoen vaten per dag die gewonnen zouden worden uit de Orinoco-gordel volgens del Pino, is onderwerp van justitieel onderzoek.

VS en China

De Venezolaanse expert Francisco Monaldi, verbonden aan de Rice University in Texas (VS), beweert dat de export al tot minder dan 1,4 miljoen vaten per dag is gedaald. In november werden minder dan 500.000 vaten per dag naar de VS geëxporteerd.

Bijna een eeuw lang waren de Verenigde Staten de grootste importeur van Venezolaanse olie, met 1,5 miljoen vaten per dag. Deze export is nog steeds de belangrijkste bron van inkomsten voor Venezuela, samen met de export naar China, die meer dan 600.000 vaten per telt.

De Venezolaanse raffinaderijen doen het volgens Cisneros niet veel beter. Ze hebben een capaciteit van 1,3 miljoen vaten per dag. “Een paar jaar hebben ze gedraaid op 90 tot 95 procent van hun capaciteit, maar nu is dat nog maar een derde, 30 tot 35 procent. Het is zelfs onvoldoende om te voorzien in onze brandstofbehoefte”, zegt hij. Brandstof wordt deels geïmporteerd.

Daarnaast zijn er distributieproblemen bij de 1.650 tankstations in het land met 31 miljoen inwoners en 4 miljoen voertuigen.

Lage brandstofprijs

Een van de problemen is de absurd lage brandstofprijs, de laagste in de wereld. Een liter benzine kost 1 bolívar, volgens de officiële wisselkoers vergelijkbaar met 10 dollarcent. Op de zwarte markt kun je met 1 dollar echter 100.000 liter kopen. PDVSA verliest jaarlijks 12 tot 15 miljard dollar op de verkoop van een half miljoen vaten brandstof per dag tegen deze lage prijs.

Daarnaast is er een probleem met smokkel naar Colombia, Brazilië en het Caraïbische gebied. Venezuela probeert die in te dammen met controles en rantsoenering, waardoor tekorten ontstaan en lange rijen bij tankstations in de grensstreek.

PDVSA heeft dit jaar achterstallige rente betaald op obligaties. De Amerikaanse dochteronderneming van het Chinese Sinopec – een partner die meer dan 50 miljard dollar uitleende aan Caracas – heeft het Venezolaanse staatsoliebedrijf echter voor de Amerikaanse rechter gedaagd vanwege 21,5 miljoen dollar aan openstaande rekeningen.

Amerikaanse sancties

Amerikaanse sancties tegen Venezuela maken het lastig om de schulden van het land en PDVSA te heronderhandelen. “Sancties en onafgeloste schulden maken het moeilijk voor partners om in joint ventures te investeren. De Venezolaanse olie-industrie is in een dodelijke spiraal beland”, zegt Monaldi.

Cisneros denkt dat herstel van de industrie mogelijk is, met een totaal ander organisatiemodel, zoals in Argentinië. “Dat heeft een frontbedrijf, Enarsa, en een uitvoerend bedrijf YPF, dat voor 51 procent in handen is van de staat, en 49 procent heeft uitstaan op de aandelenmarkt.”

Om dat te bereiken zijn er volgens hem twee mogelijkheden. “Eén is dat het huidige regime op de juiste manier reageert op de economie en oliesector, een andere is dat er een politieke machtswissel komt, zodat het land weer kan profiteren van zijn menselijk, economisch en oliekapitaal”, zegt hij.

take down
the paywall
steun ons nu!