“In elke oorlog wordt iedereen die voorzichtig is, die naar de argumenten van beide partijen luistert alvorens een standpunt te vormen, of die officiële informatie in twijfel trekt, onmiddellijk beschouwd als medeplichtig aan de vijand”, aldus historica Anne Morelli.

Daar doet DeWereldMorgen niet aan mee. Wij veroordelen heel sterk de militaire invasie van Rusland in Oekraïne en alle oorlogsmisdaden die gepleegd worden. Het is een criminele agressie die ingaat tegen het internationaal recht. Maar wij hoeden ons voor zwart-wit versies. De geopolitieke situatie is buitengewoon complex. Wij willen aspecten naar voor brengen die in de mainstream media worden verzwegen of onderbelicht, om alzo het debat meer genuanceerd te kunnen voeren. Geloof niets zomaar, ook onszelf niet. Blijf kritisch denken. (n.v.d.r.)

De Oekraïense vredesbeweging maakt zich ernstige zorgen over het wederzijds actief verbranden van bruggen naar een vreedzame oplossing in het conflict tussen Rusland en Oekraïne. Zij maakt zich zorgen over de intentionele signalen om het bloedvergieten voor onbepaalde tijd voort te zetten om bepaalde soevereine ambities te verwezenlijken.

Wij veroordelen het Russische besluit om Oekraïne op 24 februari 2022 binnen te vallen. Die stap heeft geleid tot een dodelijke escalatie en duizenden doden. Wij herhalen onze veroordeling van de wederzijdse schendingen van het staakt-het-vuren, zoals dat voorzien was in de Minsk-akkoorden[1]. Vóór de escalatie van de Russische agressie hebben zowel Russische als Oekraïense strijders zich daar in de Donbass schuldig aan gemaakt.

Wij veroordelen de wederzijdse nazi-achtige etikettering van de partijen in het conflict die mekaar wegzetten als vijanden en oorlogsmisdadigers. Deze etikettering werd zelfs in de wetgeving opgenomen en wordt versterkt door officiële propaganda van extreme en onverzoenlijke vijandigheid.

Wij geloven dat de wet vrede moet stichten en niet tot oorlog mag aanzetten. Wij geloven bovendien dat we in de geschiedenis op zoek moeten gaan naar voorbeelden van hoe we kunnen terugkeren naar een vreedzaam leven. Wij willen geen uitvluchten meer die leiden tot een voortzetting van de oorlog.

Wij dringen erop aan dat de verantwoordelijkheid voor misdaden moet worden vastgesteld door een onafhankelijk en bevoegd gerechtelijk orgaan en door middel van een billijke rechtsgang. Die rechtsgang moet er komen na een onpartijdig en onbevooroordeeld onderzoek, zeker voor de meest ernstige misdaden als genocide.

Wij benadrukken dat de tragische gevolgen van militair geweld niet mogen worden aangegrepen om haat te zaaien en verdere wreedheden te rechtvaardigen. Integendeel, dergelijke tragedies moeten integendeel de strijdlust temperen en aanzetten tot een blijvende zoektocht naar de minst bloedige middelen om deze oorlog te beëindigen.

Wij veroordelen militaire acties aan beide zijden en aan de frontlijn die burgers schade berokkenen. Wij dringen erop aan dat alle beschietingen worden gestaakt, dat alle partijen de nagedachtenis van de slachtoffers eren en dat ze, na gepast rouwbetoon, op kalme en eerlijke wijze vredesbesprekingen beginnen.

Wij veroordelen de verklaringen van Russische zijde dat zij bepaalde doelstellingen met militaire middelen willen realiseren indien zij niet via onderhandelingen kunnen worden bereikt.

Wij veroordelen de verklaringen van Oekraïense zijde dat de voortzetting van de vredesbesprekingen afhangt van het verkrijgen van de beste onderhandelingsposities op het terrein.

Wij veroordelen de weigering van beide partijen om een staakt-het-vuren te respecteren tijdens de vredesbesprekingen.

Wij veroordelen de praktijk om burgers tot militaire dienstplicht te dwingen en vreedzame mensen – zowel in Rusland als in Oekraïne – militaire taken en militaire ondersteuning op te leggen.

Wij benadrukken dat dergelijke praktijken, vooral tijdens vijandelijkheden, een ernstige schending vormen van het beginsel dat in het internationaal humanitair recht onderscheid maakt tussen militairen en burgers. Elke vorm van misprijzen voor het mensenrecht om gewetensbezwaren in te roepen tegen militaire dienst is onaanvaardbaar.

Wij veroordelen elke militaire steun, zowel van Rusland als van de NAVO-landen, aan radicale militanten in Oekraïne. Die steun kan het militaire conflict enkel verder doen escaleren.

Wij roepen alle vredelievende mensen in Oekraïne en over de hele wereld op om in alle omstandigheden vredelievend te blijven en anderen te helpen om vredelievend te zijn. Wij roepen de mensen op om kennis over een vreedzame en geweldloze levenswijze te verzamelen en te verspreiden. Wij roepen hen op om de waarheid te vertellen die vredelievende mensen verenigt, de waarheid over mensen die zich zonder geweld verzetten tegen kwaad en onrecht. Tenslotte roepen wij ook op om de mythes te ontkrachten over een noodzakelijke, heilzame, onvermijdelijke en rechtvaardige oorlog.

Wij roepen vandaag niet op tot specifieke maatregelen omdat wij willen vermijden dat vredesplannen het doelwit worden van haat en aanvallen van militaristen. Toch hebben wij er vertrouwen in dat de wereldwijde vredestichters over een goede verbeeldingskracht en voldoende ervaring beschikken om hun beste dromen in de praktijk te verwezenlijken.

Onze acties moeten door hoop op een vreedzame en gelukkige toekomst worden geleid, niet door angst. Laat ons vredeswerk de toekomst dichter bij onze dromen brengen.

Oorlog is een misdaad tegen de menselijkheid. Daarom blijven wij vastbesloten geen enkele vorm van oorlog te steunen en er naar te blijven streven alle oorzaken van oorlogen weg te nemen.

Deze verklaring van de Oekraïense vredesbeweging werd gepubliceerd door Agir pour la Paix en vertaald door Jan Reyniers.

Note:

[1] De akkoorden van Minsk van 2014 en 2015 waren een poging om de interne burgeroorlog tussen het centrale gezag en de opstandige etnisch Russische regio van de Donbass in het zuidoosten van Oekraïne te beëindigen. De akkoorden werden echter nooit gerespecteerd door beide zijden in het conflict, waardoor sinds acht jaar de bloedige burgeroorlog daar werd verdergezet. Deze interne opstand was begonnen nadat de regering in Kiev het Russisch als taal in de overheidsdiensten en in het onderwijs verbood, kort na de Maidan-opstand (nvdr).