Noord Korea schiet raketten de hemel in en maakt daarmee iedereen boos, van de Nederlandse minister Koenders en Steven Vandeput (N-VA) minister van Landsverdediging van België tot de Staatssecretaris van Defensie van de Verenigde Staten en de Nationale veiligheidsadviseur van datzelfde land. En toch zal er weinig veranderen als de fundamentele problemen niet worden aangepakt. Noord Korea zal het uitdagende pestertje van de klas blijven, tot het natuurlijk een keer echt uit de hand loopt naatuurlijk.
Noord Korea (DPRK) blijft geisoleerd, sancties uitgesproken door internationale organisaties en door landen hebben alleen een negatief effect op de bevolking. De leider van het land wordt uitgebeeld als heel slecht en wordt belachelijk gemaakt. Koren op de molen van het anti westerse bestuur. In de media zien we beelden van strak marcherende soldaten, mannen en vrouwen met strakke gezichten, maar met opgeheven kin.
We worden allemaal gegijzeld door de kromme logica van het wapenbezit. De hele bevolking van Noord Korea, en van diverse andere landen, die net als ongeveer 32 miljoen Amerikanen niet weten waar hun volgende maaltijd vandaan moet komen. Ze zijn slachtoffers, niet burgers, van regeringen die maar een antwoord kennen op conflicten en onenigheden; geweld. Het lijden van hun bevolkingen zou zonder meer minder kunnen worden als een deel van de uitgaven voor een zogenaamde “defensie” besteed zou worden aan het creëren van een inkomen voor de burgers en het verbeteren van de mensenrechten in die landen. Handel drijven in plaats van oorlog voeren zou een oplossing zijn voor veel internationale conflicten.
Veel activisten en liefhebbers van de vrede adviseren een re-unificatie van de beide Korea. De oplossing voor de politieke en militaire problemen in de beide landen, Noord en Zuid Korea is een land, een Koreaans schiereiland.Hoewel er ook in de beide Korea’s tegenstanders zijn van re-unificatie is het voor de overgrote meerderheid van de bevolking de enig mogelijke oplossing.
Politieke commentatoren roepen al gauw dat China meer zou moeten doen omdat het dichter bij Noord Korea’s Grote Leider staat als welk land dan ook. Maar China wil natuurlijk geen gedonder aan de eigen grenzen. Vooral omdat instabiliteit in Noord Korea onherroepelijk over de grenzen heen zal reiken. Dus houdt China afstand van de re-unificatie plannen. Ook al omdat de invloed van het meer westerse Zuid Korea en de manier van leven daar ook in het noorden vaste voet aan de grond zou krijgen. En dat is iets wat China liever niet ziet.
Het zal duidelijk zijn hoe de officiele mening in Noord Korea is. De Verenigde Staten, Zuid Korea en de Verenigde Naties zijn verantwoordelijk voor de problemen in het noordelijk deel van het schiereiland. Zij zouden de vijandige houding moeten staken. Ook de vijandige activiteiten aan de grens tussen de twee landen zouden onmiddellijk moeten stoppen. Bovendien moeten die landen en organisaties de onafhankelijkheid van Noord Korea respecteren. Dan zou de DPKR ook niet de mogelijk nucleaire wapens hoeven te testen, ze zouden niet meer nodig zijn.
De regering van de Verenigde Staten als veroorzaker van de problemen zou een geïntegreerde politieke oplossing moeten zoeken voor de problemen. Dat zou kunnen beginnen met een beetje meer vertrouwen van beide kanten. Nu weer de onderhandelingen aan de grens staken en als straf voor de eigenwijze Noord Koreaanse leider nog een paar beperkende maatregelen afspreken heeft alleen een averechts effect, op de bevolking van Noord Korea.
Het is hoog tijd voor een definitieve oplossing voor het noord-zuid probleem in Korea en de internationale politieke leiders zouden eens de hand in eigen boezem moeten steken. Hoeveel jaren en hoeveel mensenleven heeft de lakse houding van onze leiders al gekost. En wat moet er nog gebeuren voor er eindelijk eens iemand ingrijpt? Een bom op Seoul?
Bronnen: Pressenza, Gone Native Translations, foto Pixabay
