De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

nooit opgeven maar ook nooit veranderen.

nooit opgeven maar ook nooit veranderen.

vrijdag 21 mei 2010 23:47
Spread the love

Met de slogan “nooit opgeven” trekt CD&V naar de verkiezingen. Ze splits haar programma op in vijf punten waarbij het woord hefboom het nieuwe stokpaardje blijkt te zijn. CD&V kreeg de afgelopen legislatuur te maken met twee crisissen : enerzijds de Kapitalistische en neo-liberale zeepbel die barste, anderzijds de eigen geconstrueerde zeepbal van vijf minuten politieke moed. Aan de eerste zeepbel heeft CD&V geen schuld, aan de tweede des te meer. Deze twee zeepbellen hebben ons land dan ook zwaar getroffen de laatste jaren en hopelijk is de inzet van deze verkiezingen dat er oplossingen worden gevonden voor de problemen waar we nu mee zitten.  Maar heeft Cd&V geleerd uit hun fouten?

Resultaat in moeilijke tijden

We lezen : “We geven de dialoog niet op, omdat we geloven dat dit de enige manier is om het land te hervormen en Vlaanderen de nodige armslag te geven. Een dialoog is altijd beter dan een hard, extreem standpunt dat zelden tot oplossingen leidt.” Als je dan weet dat Leterme afgelopen week opnieuw heeft liggen verkondigen dat er slechts vijf minuten politieke moed nodig zijn dan snapt geen mens nog welke weg die partij nu echt uit wil. Hopelijk moeten we ons niet nog eens opmaken voor enkele jaren van politieke stilstand omwille van de christelijke vijf minuten.

In de moeilijke tijden van de kapitalistische, neo-liberale crisis hebben ze blijkbaar, althans voor zichzelf, de juiste keuzes gemaakt.

“Ondanks de ongunstige omstandigheden, kunnen we vandaag een mooi palmares voorleggen. Een palmares met een zeer duidelijke CD&V-stempel… Net op zo’n moment hebben mensen extra nood aan vertrouwen en aan een perspectief. Vertrouwen is de smeerolie van de economie. De federale regering heeft dat vertrouwen ook hersteld… In september 2008 werd ons land overspoeld door de financiële tsunami vanuit de Verenigde Staten. Onze financiële sector balanceerde aan de rand van de afgrond. De federale regering investeerde ruim 15 miljard euro in de herkapitalisatie van de instellingen.”

Dit zijn slechts enkele zinnen uit het partijprogramma voor de komende verkiezingen. Als CD&V durft stellen dat ze het vertrouwen opnieuw hebben hersteld dan zijn de afgelopen weken duidelijk aan hen voorbij gegaan. In de media sprak men over 17% van de bevolking die nog vertrouwen had in de politiek. Blijkbaar is dat CD&V ontgaan.

Het cijferwerk, met de 15 miljard euro, is ook niet het meest geloofwaardige te noemen natuurlijk. Het bedrag ligt immers een pak hoger, tussen de 20 en de 25 miljard euro,  en banken doen ondertussen net hetzelfde als wat ze voor de crisis deden.

Wist je trouwens dat je al enkele malen aan het betalen bent voor diezelfde banken die we dus al eens 20 à 25 miljard hebben gegeven?

  • 20 à 25 miljard euro uit de schuif
  • Er is nog steeds geen overheidsbank waardoor we onze spaarcenten nog steeds bij de geprivatiseerde banken moeten zetten. Die rekenen de kosten nu gewoonweg door aan ons.
  • Er werd geld geleend om het overheidstekort te kunnen opvangen. Dit geld werd voor een deel geleend bij, jawel de banken. En wie betaald momenteel de intresten op die leningen denk je? Juist ja.

Ondertussen maken diezelfde banken wel terug mega winsten.  Die maakte trouwens al terug ferme winsten in 2009 getuige het tweede kwartaal waarin de verschillende banken volgende cijfers lieten optekenen.

  • Dexia 283 miljoen €
  • KBC Groep 302 miljoen €
  • Fortis Holding 842 miljoen €
  • ING Groep 229 miljoen €
  • BNP Paribas 1.604 miljoen €

Goed voor een totaal van maar liefst = 3.260 miljoen €

Maar de banken moesten tot op heden nog geen eurocent terugbetalen. Nog straffer werd het toen een kleine maand geleden de volledige Fortis top in België een verdubbeling van hun jaarwedde vroeg en ook kreeg. CD&V zorgde er vakkundig voor dat dit werd doodgezwegen terwijl ze eigenlijk moord en brand hadden moeten schreeuwen! En wat te denken van de omzet van BNP Paribas? Die steeg met 11.5 miljard dankzij de overname van Fortis. Een smak geld dat wij als Belgen kwijtspelen omdat CD&V alles verkocht aan een Frans bedrijf. Nog liever dat dan er een staatsbank van te maken, ook al hadden wij er allemaal voor betaald!

Lastenverlaging : De lasten op arbeid in België zijn hoog.

In de tekst vinden we volgende paragraaf : “Een belangrijke realisatie: sociale vrede is immers een noodzakelijke voorwaarde voor een goede werking van de economie. Het akkoord omvatte ook een aantal zeer belangrijke lastenverlagingen: nacht- en ploegenarbeid, overuren en een uitbreiding van de algemene lastverlaging op de lonen. Op kruissnelheid zijn die goed voor 1,1 miljard euro.”

Die lastenverlagingen hebben tot op heden niet één job extra opgeleverd. Wij betalen dus met z’n allen 1.1 miljard aan de werkstelers en dat bedrag steken zij integraal in hun, met dikke winsten gevulde, portemonnee.  Je zou denken dat dit onderhand wel duidelijk zou moeten zijn maar niets van dit alles. CD&V verdedigt de keuze dat de werkende massa moet bijdragen aan de winst van bedrijven in plaats van bij te dragen aan het behoud van jobs, of nog beter, aan nieuwe jobs.

Werken aan een veilige en rechtvaardige samenleving

Dankzij een helikopter kwam Stefaan De Clerck tot het besef dat hij bevoegd was voor justitie en dus huurden we snel iets bij onze Nederlandse vrienden. Justitie is een warboel maar dat komt ook grotendeels doordat we de visie zijn kwijtgespeeld. Een gevangenis is bedoeld om mensen terug klaar te stomen voor de maatschappij. Dat sociale aspect wordt compleet vergeten en met zet volledig in op de opsluiting van criminelen zonder dat men enig besef heeft wat er mee te doen eens ze terug buiten de gevangenismuren staan.

Langs de andere kant hadden we defensie. Crembo zijn vliegtuig strandde maar steeg spijtig genoeg weer op ondanks de oproep van 1222 mensen op de sociale netwerksite facebook. De groepsnaam, mocht het je intersseren, Houd Pieter de Crem in Tadzjikistan!  Hilarisch wordt het helemaal als je het volgende leest :” De  hervorming kwam bovendien tot stand in dialoog met alle betrokkenen.” Het gaat hier dus over de hervorming van het leger. Militairen werden her en der over het land verspreid en gaven zelf te kennen dat er van dialoog hoegenaamd geen sprake was geweest. Je zou op zijn minst mogen verwachten dat Cd&V zelf te kennen geeft dat het beter had gekund.

Nooit opgeven. Hefbomen voor meer welvaart en welzijn

In het stuk over ondernemen en innoveren wordt al snel duidelijk dat CD&V niet al te veel wil veranderen. Zo staat er te lezen dat men investeringszekerheid wil bieden aan bedrijven door de continuïteit van maatregelen, zoals de notionele interestaftrek. Vorige week verscheen nog maar net in alle media dat CVC Capital Partners, aandeelhouder van De Post, via ons land meer dan 600 miljoen euro winst opstrijkt zonder 1 cent belastingen te betalen dankzij de notionele intrestaftrek. Ondertussen betalen wij allemaal bijna 2500 euro per jaar aan die notionele intrestaftrek zonder dat daar ook maar één job extra voor in de plaats is gekomen! Het enige dat die notionele intrestaftrek oplevert is meer winst voor bedrijven. En ik maar geloven dat bedrijven daar zelf voor moesten zorgen. Wat hebben ze ons vroeger toch wijsgemaakt op school?

En de hefboom gaat verder. Terwijl men langs de kant van de werkstelers de teugels laat vieren trekt men ze langs onze kant steevast harder aan.  “In een land waarin de welvaart gebaseerd is op handel, blijft de loonkost een belangrijke factor. CD&V houdt vast aan de toepassing van de wet op de concurrentiekracht van 1996. De lonen mogen de volgende vier jaar niet sneller stijgen dan in de omringende landen.” 

Het is dus voor ons, de werksmekers, een neerwaartse spiraal en voor werkstelers een opwaartse. Voor bedrijven worden lastenverlagingen toegekend terwijl onze lonen liefst van al nog stagneren. Soms wordt zelfs al gesproken van inleveren. Maar wie denk je dat al die lastenverlagingen voor de werkstelers uiteindelijk moet betalen? Wij natuurlijk en de uitkomst is dus altijd negatief voor de man op de vloer. Wij zullen alles mogen betalen terwijl het kapitaal zal blijven verder groeien.

Werk maken van werk

Deze paragraaf begint met de zin :” We zijn er tijdens de crisis in geslaagd het verlies aan arbeidsplaatsen te beperken.” Ja het zal wel maar ze zijn er niet in geslaagd om jobs bij te maken en daar draait het natuurlijk om.

En ook nu weer gaat CD&V niet zelf op zoek naar meer jobs. Ze zet nogmaals in op maatregelen die het voor werkstelers makkelijk zal maken en voor ons moeilijker.  Dit door onder meer :

  • “Vast te houden aan een actief arbeidsmarktbeleid dat mensen helpt om te gaan met snelle veranderingen, de perioden van werkloosheid kort houdt en de overgang naar een nieuwe baan vergemakkelijkt. Binnen dit kader maken we ook het ontslagrecht meer activerend.”
  • “De wetgeving op deeltijdse arbeid, tijdelijke arbeid en overuren te vereenvoudigen.”

Een manier om extra jobs te creëren is nu eenmaal het bepreken van overuren. Velen onder ons zien het loon verdiend door overuren nog steeds onterecht als hun basisloon. Als je basisloon te laag ligt dan moet daar iets aan gedaan worden. Door systematisch overuren te presteren gaan er arbeidsplaatsen voor anderen verloren. In een tijd als deze is het dan ook totaal onverantwoord dat we dit nog eens extra gaan stimuleren! Bovendien is het ontslagrecht, zeker bij bedienden, zowat het enige dat garantie heeft gegeven voor het behoud van jobs. Als dit er niet had geweest dan had de ravage compleet geweest. Maar ook deze zekerheid komt via het programma van CD&V onder druk te staan.

Betaalbare, betrouwbare en duurzame energie

Vroeger was er een tv-programma “incroyable mais vrais” en daar denk ik aan terug als ik deze paragraaf lees.

CD&V stelt immers voor om:

  • Mensen in de eerste plaats te blijven aanmoedigen om minder energie te gebruiken.
  • Onder strenge veiligheidsvoorwaarden de vervroegde sluiting van de kerncentrales ongedaan te maken
  • De bouw van nieuwe kerncentrales niet langer wettelijk onmogelijk te maken

Allez we moeten ons chauffage afzetten in de winter en we mogen gaan betalen voor nieuwe kerncentrales. Nochtans zou je zomaar de BTW op energie van 21% naar 6% kunnen brengen omdat de huidige kern –en steenkoolcentrales al lang zijn afbetaald, door ons nota bene! Onwaarschijnlijk dat wij dit nog maar eens zouden moeten overdoen terwijl er eigenlijk resoluut zou moeten worden ingezet op groene energie.

Is het dan allemaal slecht? Gelukkig niet.

Zo verdedigd CD&V onze federale sociale zekerheid nog. Al is het niet over gans de lijn wat ik er van verwacht men is zich bewust van het feit dat we de federale sociale zekerheid verder moeten versterken in plaats van afbouwen. Bovendien weigert men mee te stappen in de doemscenario’s die worden opgehangen en die leugenachtig zijn en zorgen voor een oneerlijke politiek en onnodige onrust onder de bevolking.

En ook op het gebied van armoedebestrijding en de gelijkheid tussen mannen en vrouwen wil CD&V zich inzetten. 

Een andere positieve vaststelling is dat CD&V, zij het poverkes, wil inzetten op het gebied van de fiscale en sociale fraude. Het opheffen van het bankgeheim zou in elk partijprogramma moeten staan, spijtig genoeg is dat dus niet zo. Hoe kan je nu fraude gaan bestrijden zonder dat je weet over welke bedragen het gaat, of zou moeten gaan? Maar gelukkig staat het opheffen van het fiscale bankgeheim bij CD&V wel op de agenda.

Het siert CD&V ook dat zij de minste schijnkandidaten hebben.

Nooit opgeven is dus de boodschap van CD&V. Het is duidelijk dat de partij een centrum gerichte campagne voert waarbij ze zichzelf meer positieve zaken wil aanmeten dan waar ze recht op heeft na de afgelopen jaren gevuld met politieke malaise.

Het eindresultaat van de afgelopen drie jaar liegt er echter niet om. De banken, het gebrek aan nieuwe jobs en de politieke chaos waarin we verkeren daar is CD&V immers verantwoordelijk voor. Dat ook zij nu kiezen voor besparingen bij de gewone man in de straat siert hen allerminst. Benieuwd of die man in de straat dat gaat laten meetellen in de eindafrekening op 13 juni.

take down
the paywall
steun ons nu!