Olav
Njølstad, nieuwe secretaris van het Noorse Nobelcomité, heeft in
een interview aangekondigd dat er “veranderingen op komst”
zijn in de selectieprocedures van de Nobelprijs voor de Vrede, maar “niets drastisch”.
Daarmee bedoelt hij waarschijnlijk niet de totale heroriëntatie
zoals die wordt gewenst door Nobel Peace Prize Watch,
een nieuwe organisatie die zich verzet tegen het internationaal
militarisme.

Kritische analyse

In
een brief die de organisatie in februari 2015 verstuurde, wordt de
oorspronkelijke doelstelling van Alfred Nobel benadrukt en worden 276
kandidaten voorgedragen die daar bij passen. Met deze brief gaat deze
organisatie in tegen de strikte geheimhouding die het gehele
selectieproces altijd omringt. Met die geheimhouding kan het
Nobelcomité immers al een eeuw lang zijn verantwoordelijkheid
ontlopen voor het overslaan van de ware ‘vredeskampioenen’ van deze wereld en doen alsof die niet meer bestaan.

Volgens
Nobel Peace Prize Watch is het onbetwistbaar duidelijk wie Nobel in
gedachten had toen hij de prijs oprichtte voor ‘vredeskampioenen’.
Dat waren volgens Alfred Nobel “bewegingen en mensen die werken
aan een gedemilitariseerde wereld, aan het vervangen van macht door
recht in de internationale politiek en aan het engagement van alle
naties om samen alle wapens uit te bannen in plaats van te
concurreren om militaire superioriteit.”

Klokkenluiders

Ondanks
de geheimhouding van het Nobelcomité heeft Nobel Peace Prize Watch de namen kunnen achterhalen van 24 mensen die volgens de organisatie
terecht zijn genomineerd voor de vredesprijs van 2015. Onder hen bevinden zich vooral Amerikanen die zich inzetten voor nucleaire
ontwapening, maar ook Japanse overlevenden van Hiroshima en Nagasaki.

Ook
klokkenluiders zoals Kathryn Bolkovac, Daniel Ellsberg, Chelsea
Manning en Edward Snowden staan op de lijst, samen met organisaties
zoals de Womens´ International League for Peace and Freedom, die in de Eerste Wereldoorlog werd opgericht.

Volgens Nobel Peace Prize Watch is het huidige Nobelcomité volledig ingekapseld in het westerse militarisme
en in loyaliteit aan de NAVO. Laureaten zoals de Amerikaanse
president Barack Obama in 2009 en de EU in 2012 geloven allebei in de
inzet van militaire middelen en zijn dus niet het soort mensen aan
wie Alfred Nobel zijn prijs wou opdragen.

Als
de wereld serieus werk zou maken van de vredesvoorstellen van Alfred
Nobel, zouden er enorme middelen vrijkomen om de noden van de
mensheid te lenigen. Het zou bijvoorbeeld maar een fractie van
alle huidige militaire uitgaven kosten om iedereen toegang te geven
tot voedsel, schoon water, huisvesting, onderwijs en zorg. Het zou
bovendien ieders veiligheid ten goede komen. Voor een realist moet
het met andere woorden duidelijk zijn dat een wereld vol wapens en
strijders inherent onveilig is.

Volgens
de Zweedse wetgeving voor erfenissen en legaten en volgens twee
Zweedse overheidsinstellingen, die hierover de voorbije jaren
uitspraken hebben gedaan, moet de Nobelstichting het Noorse
Nobelcomité dat de vredesprijs toekent strikt aan deze doelstelling
houden. Geld van het legaat van Alfred Nobel mag niet worden
uitgekeerd aan mensen die niet passen bij wat Nobel in gedachten had,
namelijk werken aan de “broederschap van alle volken”.

Het
Nobelcomité, dat wordt benoemd door het Noorse parlement, heeft tot
17 april 2015 de tijd om te beslissen of het zich houdt aan dat
mandaat van Nobel. De rest van de wereld moet eisen dat de Noorse
parlementariërs Nobel respecteren en ons helpen bevrijden van de
gezamenlijke vijand die bekendstaat als militarisme.

Fredrik
S. Heffermehl is een Noorse advocaat en auteur van boeken over de
Nobelprijs voor de Vrede. Tomas Magnusson is een Zweedse ambtenaar.
Ze stonden aan het hoofd van het International Peace Bureau en zijn
samen oprichters van de Lay Down Your Arms Association en
initiatiefnemers van Nobel Peace Prize Watch.

Dit artikel is een samenvatting van Opinion:
Moment of Truth for the Nobel Peace Prize.