Panos KOKKINIAS - Yiorgis, 2011, digital Inkjet Print on Epson Archival Fine Art Matte
Nieuws -

No Country for Young Men : Griekse kunstenaars bieden de crisis het hoofd

De tentoonstelling No Country for Young Men is een beetje Occupy Bozar. 33 Griekse kunstenaars gaan de strijd aan met de crisis die hun land uiteen rijt. De tentoontstelling is daarmee de tegenpool van de officiële expositie van de Griekse regering die de idyllisch blauwe zee en haar invloed centraal stelt.

dinsdag 25 maart 2014 18:35
Spread the love

Naar aanleiding van het Griekse voorzitterschap van de Europese Unie kan u in Bozar gaan kijken naar de tentoonstelling Nautilus.  Navigating Greece over de innige relatie tussen de Grieken en de Middellandse zee doorheen de eeuwen. Curator van de tentoonstelling is het Griekse ministerie van Cultuur.

Toen curator Katerina Gregos –
geboren in Griekenland, maar al een tijd wonend in Brussel – van
die tentoonstelling hoorde, stapte ze meteen naar Bozar met het
voorstel om een soort tegenexpositie te organiseren. Gregos wou
hedendaags werk van jonge en minder jonge Griekse kunstenaars
samenbrengen met als onderwerp de crisis. 

“Die crisis
heeft zo’n enorme impact. Ik ken niemand die niet zwaar getroffen is.
Het is onmogelijk om te zwijgen over die 7 jaren van crisis”, zegt
Katerina Gregos.

“We worden geconfronteerd met
toestanden die we sinds de Tweede Wereldoorlog niet meer gekend
hebben. Een werkloosheidgraad van 28 procent, 64 procent bij de
jongeren, een derde van de bevolking is arm, 10 procent moet het
zonder basisbehoeften als stromend water, elektriciteit of gezonde
voeding stellen. In Athene overleven 20.000 daklozen. Als kind heb ik
nochtans nooit een dakloze gezien”, zegt Gregos.

Onder de
titel No Country for Young Men toont Gregos het werk van 33
kunstenaars en artistieke collectieven. Alle werken geven op hun eigen
specifieke wijze commentaar op de crisis en de gevolgen voor de
bevolking en het land. Gregos deed geen beroep op overheidsmiddelen maar zocht het geld bij stichtingen en privésponsors.

Geen fijne plaats

De titel is natuurlijk een verwijzing
naar het verfilmde boek van Cormac McCarthy. “Griekenland is geen
fijne plaats voor jonge mensen. Maar de titel verwijst ook naar het
geweld dat de crisis losweekt”, zegt Katerina Gregos.

Het
beeld dat gebruikt wordt op de affiche is een perfecte commentaar op
de officiële tentoonstelling van de Griekse overheid. De idyllische
Middellandse Zee is hier een dreigende watermassa waarin een
traditioneel geklede Griek hulpeloos ronddobbert. 

De
tentoonstelling bevat heel sterke werken. Op de tekening van Dionisis
Kavallieratos (zie boven) loodst Noah honderden identieke duo’s van Hitlerfiguren
zijn ark binnen. In het Griekse parlement bezetten de neonazi’s van
Gouden Dageraad 18 zetels. 

Fotojournalist Alkis
Konstantinidis presenteert de collectie De crisisjaren (2010 –
heden)
. Daar zitten heel gewelddadige beelden bij. Maar
Konstantinidis toont ook de minder zichtbare zijden van de crisis: de
daklozen, de solidaire soepkeukens of de fabrieken die door arbeiders
in eigen beheer overgenomen worden.

Clichés

“Dat is het stramien
van de media. Er wordt gefocust op de extreme situaties of op
abstracte cijfers. Op gewelddadige betogingen of op de sommen die
Griekenland krijgt en de hoogte van de schuldenberg. Deze tentoonstelling probeert
die clichés te overstijgen”, zegt Katerina Gregos.

Stelios
Faitakis maakt schilderijen waarin graffiti, Byzantijnse iconenkunst
en Mexicaans muralisme (Diego Rivera) samenvloeien. Als een
21ste-eeuwse Hieronymus Bosch schetst hij de verdorvenheid van de
Europese materialistische cultuur. In zijn werk zie je die vaak
dubbelzinnige omgang met het roemrijke Griekse verleden.

“Het is goed om diepe wortels te
hebben. Maar het mag geen rem zijn. Het gevaar bestaat dat we zo
teren op het verleden dat de wil om het heden beter te maken
verdwijnt”, zegt Faitakis.

“De klassieke oudheid is deel
van onze cultuur. Maar ze werpt ook een schaduw. Het is vaak een
excuus om hedendaagse kunst niet te ondersteunen. Door dat gewicht
van de oudheid kent ook bijna niemand hedendaagse Griekse
kunstenaars”, zegt Katerina Gregos. 

Doordat de kunstwereld
in Griekenland nooit echt veel subsidies kreeg, zijn de gevolgen van
de crisis minder zichtbaar. Katerina Gregos: “Als kunstenaars de
crisis voelen is het in hun job die ze naast hun kunstenaarschap
uitoefenen.”

De tentoonstelling bezoeken is geen duik nemen
in pessimisme. “Sommige werken tonen de inspanningen die groepen en
individuen doen om te overleven. Ondanks of misschien zelfs dankzij
de crisis is er een grote artistieke creativiteit met veel
not-for-profit initiatieven en autonome groepen”, zegt Katerina
Gregos. 

No Country for Young Men is een unieke kans om die hedendaagse Griekse kunstenaars te ontmoeten. Het is de eerste keer in meer dan tien jaar dat hun werk in het buitenland te zien is op één tentoonstelling.

No Country for Young Men, Contemporary Greek Art
in Times of Crisis kan tot 3 augustus 2014 bezocht worden in Bozar.
De toegang is gratis.

take down
the paywall
steun ons nu!