Verschillende Nigeriaanse kranten en getuigen stellen dat mensen van het overwegend islamitische Fulani-volk een georganiseerde raid uitvoerden op enkele dorpen in het zuiden van Jos. Of de daders afstammen van de Fulani is nog niet met zekerheid vastgesteld. Maar wat wel zeker is, is dat de dorpen in het zuidelijke beleidsdistrict van Jos worden bewoond door overwegend christenen van het Berom-volk.
De nieuwe actie kan dus worden gezien als een vergeldingsactie voor de golf van geweld en vernielingen in januari 2010. Toen werden er ook ongeveer 500 mensen op de meest brutale wijze afgemaakt. Onder de slachtoffers bevonden zich heel veel moslims.
Voor sommigen ligt het dan ook voor de hand dat het hier wederom gaat om een strijd tussen christenen en moslims, een botsing der beschavingen die nu ook in West-Afrika begint te escaleren. Maar dat is wat zich aan oppervlakte voordoet. Jos is immers het lugubere schouwtoneel geworden van alles wat er in Nigeria op politieke en economisch vlak misloopt.
Men kan er niet omheen vast te stellen dat de enorme tegenstelling tussen een superrijke corrupte heersende klasse en een sterk onderdrukte en verarmde bevolking de werkelijke oorzaak is van de aanhoudende crisis in Jos. Religieuze en tribale ressentimenten fungeren hier dan als gevaarlijke geleiders om de frustraties en onvrede met economische uitzichtloosheid in Jos te kanaliseren.
Het feit dat het opnieuw gaat om een vergeldingsactie zet het vredesproces in Jos voorgoed op de helling. Het is bovendien heel waarschijnlijk dat de daders misbruik gemaakt hebben van de onzekere politieke situatie op federaal niveau. De moslims in het noorden vrezen wellicht dat de macht in het land zal worden overgenomen door christenen, terwijl het presidentschap, volgens de Nigeriaanse grondwet, tot 2015 in de handen moet blijven van een moslim.
Op dit ogenblik vervangt immers de christelijke Ijaw Jonathan Goodluck de zieke president, de islamitische Fulani Yar’adua. Beiden zijn lid van de regerende Peoples Democratic Party (PDP). Het probleem is echter dat Yar’adua na een verblijf in een ziekenhuis in Saoedi-Arabië onverwacht is teruggekeerd, maar dat niemand, ook niet de plaatsvervangende vicepresident Goodluck, de zieke president al heeft kunnen ontmoeten.
Bovendien komt er almaar meer protest tegen de beleidskwaliteiten van Goodluck, protest dat voor een aanhoudend machtsvacuüm zorgt. Alles is dus mogelijk … ook het meest verschrikkelijke. Volgens een christelijke vluchteling van de Benin leidt het daarom geen twijfel dat christelijke extremisten een nieuwe vergeldingsactie plannen. “Goodluck mag dan wel de noodtoestand uitroepen en troepen naar Jos sturen, vroeg of laat breekt de hel terug los.” De enige uitweg om dit alsnog te vermijden, is paal en perk te stellen aan de corruptie en de mededogenloze economische uitbuiting van het Nigeriaanse volk door de heersende elites, zowel op federaal als op lokaal niveau.
