Nieuwjaarswensen

Nieuwjaarswensen

dinsdag 3 januari 2012 21:38
Spread the love

Naar aanleiding van het nieuwe jaar ontspon zich ten huize De Clercq onderstaande discussie. Vermits de uiteindelijke wensen het resultaat zijn van een democratische besluitvorming verschijnt dit bericht logischerwijze met enige vertraging, waarvoor onze excuses.
Annemie (mijn vrouw): “Dit jaar hebben we toch wel veel kaartjes, mailtjes en smsjes gekregen! Het zou maar beleefd zijn om al die mensen ook onze wensen over te maken. Tine, (onze jongste) gij zijt toch goed in het maken van pptjes. Kunt gij niks maken?”
Hanne (de middelste): “Ja, zo met allemaal lieve foto’s  en knuffels en zoete woordjes.”
Tine: “Baaah, ik heb de laatste dagen al zoveel zoets gehad, mijn maag ligt er van overhoop.”
Ik: “laten we er iets plezants van maken, iets geks.”
Annemie: “ Jaja, ge wilt er weer een deel gezwans van maken zeker. Alleh mensen, wees eens creatief.”
Ik: “Ja maar de mensen kennen mij alleen maar oerserieus. Ik mag toch ook wel eens plezant doen zeker!”
Heleen (ons oudste): “Papa, maar dan moet het wel ‘plezant’ zijn hé.”
Ik: “hmm”
Heleen: “Ge moet origineel zijn. Ge moet iets doen waar andere mensen nog niet opgekomen zijn. Ge moet er een scoop van maken!” (Noot van mij: Ons Heleen zit in haar 2de jaar journalistiek. Ze gaat nogal op in haar studies…)
Hanne: “Maar neen, Alle tijden hebben hun stijl. Probeer in een bepaalde stijl te blijven.”  (Weer een noot van mij: Hanne studeert interieurvormgeving.)
Tine: “Hou het toch gewoon eenvoudig. Ge moet zo moeilijk niet doen.”
Ik:  “Ja maar, dat is nog niet zo stom. We blijven in een bepaalde tijdsgeest. Wat is het thema van het moment? Bezuinigen, besparen! En dat brengt ons naadloos bij de volgende wensen:
Beste wensen aan iedereen voor 2012 en 2013.”
Mijn huisgenoten kijken mij vol medelijden aan.  “Wat? Dat is toch een prachtige besparing?”
Stilte.
Einde discussie.
Achteraf in de wandelgangen:
Heleen: “Maar papa, dat is helemaal niet democratisch hoor! Gij hebt al onze teksten zelf geschreven. Wij hebben dat helemaal niet gezegd.”

Ik: “Hoe, is dat niet democratisch? In België doen we dat toch altijd zo! En daarbij, ik weet perfect wat jullie willen zeggen. Ge had het dus allemaal kunnen gezegd hebben… Wat is dan het verschil? Aha, daar hebt ge niet van terug hé.  Ik leer ook wel iets van Di Rupo hoor.”

 

take down
the paywall
steun ons nu!