Na mijn waarderende commentaar bij de figuur van voormalig president Barack Obama, die zich bij de promotie van zijn boek laat interviewen door schrijvers uit vele landen, wil ik even op de ingeslagen weg voortgaan. Ik deel hier met groot genoegen de enthousiaste, bevlogen impressie die ik neerschreef begin deze week dadelijk na het bekijken van de voorstelling die Jonathan Holslag een tijd geleden mocht geven voor het team van Zwijgen is geen optie, en die de grote Vlaming recent deelde op zijn profiel.
Als we de wereld echt willen verbeteren, moeten we het niet bij kritiek op mistoestanden en boze figuren houden, maar ook de mensen met groot en heilzaam potentieel aanwijzen en steun verlenen.
Holslag is beslist zulk een uitzonderlijk figuur. Tot nog toe ondervindt hij de handicap die in de evangelies al in de mond van Jeshoea-Jezus wordt gelegd door de “biografen”-evangelisten: “Niemand wordt als profeet gezien in eigen land “. Ik las rond de jaarwisseling nog hoe Holslag een beetje teleurgesteld opmerkte dat het toch vreemd is dat hij gevraagd wordt advies te verlenen door allerlei buitenlandse overheden, door grote internationale instellingen, maar vooralsnog weinig door onze eigen regeringen.
Jonathan Holslag is hoogleraar aan de VUB, schrijver, columnist, veelgevraagd adviseur in de media en adviseur strategische aangelegenheden bij overheden en de NAVO.
*Laudatio bij het gefilmde interview in het kader van Zwijgen is geen optie, permalink via YouTube onderaan.
“Bekijk dit in elk geval, beste waarnemers en bezoekers. Voorwaar een prachtig getuigenis! Een uitmuntend en voorbeeldig mens en denker aan het woord. Wie slaagt er zo goed in de echte, meest noodzakelijke Vragen te stellen en dit bovendien in zulke eenvoudige, gewone taal? Deze man is, als een elitesoldaat die in een hinderlaag is gevallen, of een panter op jacht in de ochtend in de jungle, kritisch naar àlle zijden. Deze kerel is ook niet te beschuldigen van niet onkritisch te zijn naar zichzelf, wel integendeel. Wie mensenkennis heeft mogen opdoen, weet meteen (en dit zeg ik niet alleen na het bekijken van dit interview, maar na een zestal jaren geregeld in debat treden via sociale media en een ontmoeting met Holslag in levende lijve) dat we hier te doen hebben met iemand van uitzonderlijke authenticiteit en integriteit. Het is fascinerend om Jonathan met behulp van dit gefilmde gesprek beter te leren kennen. Wat een evolutie heeft deze bezielde figuur mogen doormaken! Mij komt een beeld voor de geest van een ziel, er is geen beter concept voor, die in de harde chaos van haar begintijd op aarde niet kopje ondergaat, maar ‘gestaald’ raakt en daardoor beter dan anderen naar de hoogte streeft en opklimt. Zoals bij menige echt grote figuur, zie ik geen aantasting door rijkdom of macht of eer. Integendeel, zoals bij de allergrootsten is hier elke vorm van grootheid en excellentie op vitale manier in contact gebleven met doorleefde nederigheid en natuurlijk gedrag. En wat een voorbeeldige openheid, ook voor feedback van mensen, dingen, sensa en elementen. Luister aandachtig naar die zelfdefinitie: “Ik ben zoals het in het Engels heet, een “Civil Servant”: een dienaar van de mensen”. In de evangelies staat overigens een mooi en kritisch zinnetje over soorten mensen: kijk naar de vruchten die een boom voortbrengt, en je zal hem kennen, goed of slecht”. Holslag ken ik als een krachtige facilitator voor heldere Waarheid, die dankzij hem diep kan doordringen in mens en maatschappij. Hij lijkt vaak een ware Socrates van het debat. De hoogleraar internationale relaties en geo-politicus is nuchter en zonder valse trots of schaamte wanneer hij bij vorige gelegenheden zegt: ik ben een generalist met gedetailleerde kennis in vele domeinen. Jonathan Holslag maakt mogelijk dat vele universa langs vele kanten kunnen bekeken worden door duizenden mensen, waarvan sommigen anders slechts de binnenkant van hun koffiekopje voor ogen kregen. In voortzetting van de pericope in de verhalen over Jezus stel ik dan ook graag: “Wil je een hoge boom van een mens inschatten, kijk dan naar… zijn wortels!” Wat we hier hebben zijn beste wortels: persoon en persoonijk Woordenboek van deze jonge Belg staat stevig opgericht met behulp van diamanten peilers als meditatie, diep nadenken, Schoonheid, Menselijkheid (Humanitas).
Wie mij antwoordt: “Hoe weet u of de man dit mooie innerlijke panorama niet gewoon bij elkaar liegt?”, heb ik een goed antwoord: dit soort mens herken ik meteen: zij zijn zo danig streng en gretig gefocust op werkelijkheid, (die zij goed aanvoelen, in haar moederlijke goedheid en in haar moorddadige gevaren), en vooral op wat we mogen noemen ware vooruitgang (niet alleen voor het ikje en de huiskring, maar ook voor de mens-heid) en op collectief succes… dat zij nooit de verleiding van de leugen overwegen: dat betekent immers puur tijdverlies en omwegen. Deze jonge man werkt met realia. Voor hem geen fake facts, wat het hem ook moge kosten aan kansen of populariteit.
Mijn grootste persoonlijke beloning voor de tijd besteed aan het beluisteren en analyseren van dit gesprek, dit spiegel-beeld van een Vlaamse ziel, is, niet geheel onverwacht en bron van vreugde, dat ik in motivatie, talent, waarden, roeping, strijdlust, doelstellingen, persoonlijke vrijheid, gerichtheid op inhoud en op dialoog, en verder wat betreft scherpzinnigheid, breed-denkendheid, positief gehalte, creativiteit, denkkracht, geloof in de constructieve waarde van confrontatie en engagement… veel van mijzelf en mijn traject en principes mag herkennen. Zonder moeite kan ik mij vinden in het gegeven wereldbeeld, mensbeeld en levensdoel. [De vraag of ik mij ook mag vergelijken in resultaten in de wereld is delicaat en groot, maar ik geloof het wel. Ik ben ook al lang aan het ploeteren in de slagveldmodder bekend aan de opiniemaker en vrijwillig hulpverlener.] Voor wie het graag eenvoudig samengevat krijgt, wijs ik nog eens op deze woorden in het interview: “Wij zijn in oorlog: oorlog voor het bewaren van onze waardigheid!”. Ik vraag mij meteen af hoe we het project het beste steun verlenen. Hier vinden wij immers een (geïncarneerd !) ideaal dat het waard is voor te vechten met al de kracht – en innerlijke vrede, alle helden- of grijze-muizenmoed en met alle zin voor richting die in ons zit. Vergeef me de bevlogenheid, maar ik denk aan een ander vers in het evangelie, waar een moeder die naar een toespraak van de Hebreeuwse Messias had staan luisteren plots roept van in het publiek: “Jawel, Heer! Gezegend is de moeder, gezegend zijn de borsten die jou gezoogd hebben!” Omdat ik geen vrouw ben, zeg ik dat niet, maar wel graag iets als: “In u hebben wij een Heer. Blijf leven, doe voort, zoek een optimaal ankerpunt en we gaan voorwaar de wereld nog samen zien kantelen ten goede.”
https://www.youtube.com/watch?v=waKABlAACJQ&ab_channel=Zwijgenisgeenoptie
