“De regering denkt ten onrechte dat de inwoners van Delhi zich niet bewust zijn van milieukwesties”, verklaart Gopal Krishna van Toxics Alliance Watch. “Dit zijn geen analfabete dorpelingen in een afgelegen district: ze zijn bezorgd over de impact van drie energiecentrales die weldra in hun stad zullen verrijzen.”
Vooral uit Sukdev Vihar in het zuiden van Delhi klinkt luid protest. Hier wonen dokters, ingenieurs, schrijvers en kunstenaars. Ze hebben al een verbrandingsoven voor biomedisch afval tegengehouden omdat die giftige rook uitstootte. “We zullen ons zeker verzetten tegen deze nieuwe centrale, die een nog groter gezondheidsrisico inhoudt”, zegt Vanya Joshi, filmmaker en inwoner van Sukhdev Vihar.
In de voedselketen
Naast de centrale in Delhi staan er twee andere op stapel in Timarpur en Ghazipur, in de noordelijke en oostelijke uithoek van de stad. Samen zullen de drie ovens 3200 ton huisafval omzetten in 26 megawatt elektriciteit vanaf 2011.
De regering van de staat Delhi vermeldt de centrales bij zijn initiatieven in de strijd tegen de klimaatverandering voor de periode 2009-2012. Ze meent dat het project in de lijn ligt van het nationale klimaatactieplan (NAPCC) dat de Indiase premier in juni 2008 lanceerde. Daar is Krishna het niet mee eens. “Het NAPCC-document verwijst naar de biologische manier om methaan te maken, niet naar het proces om brandstof uit afval te halen (Refuse Derived Fuel), door middel van verbranding.”
Volgens het Amerikaanse Agentschap voor Milieubescherming (EPA) stoten alle verbrandingsovens voor huisvuil, ongeacht de technologie, giftige stoffen uit zoals cadmium, lood, kwik, dioxine, en furaan. Van deze zogenaamde POP’s, zeer giftige, langzaam afbreekbare stoffen die zich ophopen in mens en dier, zijn dioxines en kwik het schadelijkst voor het milieu. “Elke inwoner van Delhi zal met de giftige stoffen in contact komen via de voedselketen”, waarschuwt Krishna.
In een straal van twee kilometer rond bestaande en geplande verbrandingsovens liggen drie grote ziekenhuizen. Ook de Jamia Millia Islamia Universiteit is niet veraf.
Niet zo groen
Een ander punt van kritiek is dat de centrales staan ingeschreven als Clean Development Mechanism (CDM) omdat ze stroom opwekken uit een niet-conventionele energiebron. Binnen het systeem van CDM kunnen geïndustrialiseerde landen hun uitstootnorm halen door in ontwikkelingslanden te investeren in projecten voor hernieuwbare energie. “De centrales stoten broeikasgassen uit en komen echt niet in aanmerking voor CDM”, vindt hij.
