?Beste kameraden,
De moderne westerse samenleving kan je in bijna elke emotie voorzien. Lust over liefde, angst over haat. Adrenaline. Drugs. Zelfs schoonheid. Zelfs vrijheid. Maar boven alles, gulzigheid.
Eén van de weinige emoties waar ze niet in kan voorzien is solidariteit. Allemaal kennen we het woord. Maar zolang je niet de emotie ervaart, weet je niet wat het betekent.
Ieder van ons wordt verondersteld zijn bijdrage te leveren aan de maatschappij. Letterlijk, we worden verondersteld om onze belasting te betalen. Maar afgezien daarvan is het ieder voor zich. De vaardigheden die je nodig hebt om te gedijen in de westerse samenleving zijn gericht op het bevorderen van jezelf, ten koste van anderen als nodig. Concurrentie is belangrijker dan samenwerking, netwerken is belangrijker dan communiceren. Sluwheid is belangrijker dan intelligentie.
Ik heb altijd moeite gehad met deze mentaliteit. Ik zag niet in waarom ik mezelf nuttig zou maken voor een samenleving waarvan ik de beginselen niet deelde. Dat is de reden waarom ik uiteindelijk herder ben geworden. Ik leidde mijn kudde geiten door de valleien van Toscane, of door de voetheuvels van de Sierra Nevada, en ik was tevreden. Dieren zijn eerlijk. Ze zullen zich nooit anders voordoen dan ze zijn. En dat stel ik heel erg op prijs.
Toen kwam de revolutie. Ik moest terugkeren naar de stad. Ik had eindelijk de mogelijkheid om iets nuttigs te doen voor de samenleving: mijn bijdrage leveren aan de omverwerping ervan.
Nu ben ik dus hier, en ik loop de hele dag te netwerken. Gisteren in de bunker heb ik een team gevormd met een kameraad van ‘Agora’, ons radiostation. We zijn begonnen plannen te maken voor radioverslaggeving van de volksmarsen naar Madrid. Niet alleen in het Spaans, maar ook in het Engels. We zijn begonnen met brainstormen over de coördinatie van de binnenkomende videobeelden voor onze live tv-zender. We besloten om eerst met Uitbreiding te gaan praten. Dus stapten we de deur uit voor een mooie wandeling door zonnig Madrid van de audiovisuele bunker naar het kraakpand waarin ons ministerie van Uitbreiding gevestigd is. We hebben er een vruchtbaar gesprek met één van de coördinatoren. We zijn het erover eens dat er geen tijd is om alles voor te leggen aan de assembleeën en de commissies. Dingen worden in beweging gezet door persoonlijk initiatief. We zetten een mailinglist op, we wisselen contacten uit en gaan terug naar Puerta del Sol. Op weg naar buiten zie ik dat mensen al bezig zijn met de gigantische kaart van Spanje waar alle marsen op aangegeven staan. Het is een schitterende aanblik.
Op Sol lopen we binnen bij de Kunst commissie, die haar hoofdkantoor op het plein heeft achtergelaten. De constructie bestaat uit acht grote panelen die sluitend aan elkaar vergrendeld zijn. Het lijkt op een Italiaans baptisterium. We praten wat met de kameraden om te weten waar ze mee bezig zijn. Het is heel interessant allemaal. Holografische projecties, happenings, fototentoonstellingen en nog veel meer. “Alleen door middel van kunst kunnen we de revolutie verspreiden”. We wisselen contactgegevens uit. Wie weet wat voor grote dingen we samen met Audiovisuales op poten kunnen zetten.
Naast het informatie punt is een kleine woning ingericht bestaande uit een paar pallets, een tentdoek en aluminium folie om het zonlicht te weerkaatsen, zodat het binnen lekker koel blijft. De dag ervoor heb ik er zitten praten met een kameraad van Infrastructuur, telg uit een hele rijke Spaanse familie. Hij werkt aan duurzame technologie. Hij heeft een paar jaar in het buitenland gestudeerd en nu spreekt hij een vreemd mengsel van Oxford-Engels en Harvard-Amerikaans. Na terugkomst heeft hij besloten om zich aan te sluiten bij de revolutie, omdat het het enige juiste ding was om te doen.
De westerse samenleving leert je om je medemens te wantrouwen. Iedereen is een potentiële concurrent. Ze zouden je ideeën kunnen stelen en er geld mee kunnen verdienen. Je moet op je hoede zijn, en je moet niet aarzelen om iemand een mes in zijn rug te steken. Hij zou hetzelfde doen bij jou, het hoort er allemaal bij.
Deze mentaliteit is volledig veranderd op Puerta del Sol. In het hart van de westerse samenleving is een nieuwe maatschappij geboren, gebaseerd op andere waarden, die niet meetbaar zijn in geld. Mensen zijn begonnen om complete vreemdelingen als broeders te beschouwen en te behandelen. Ze delen hun ideeën zonder reserves. Ze zijn blij om elkaar te leren kennen. Ze brengen dingen in de praktijk, verenigd door iets dat we lang, lang geleden zijn kwijtgeraakt.
Het algemeen belang.
Het ga jullie goed,
Oscar
Lees mijn complete verslag van de Spaanse Revolutie op
www.spaanserevolutie.wordpress.com
www.spanishrevolution11.wordpress.com
