Neoliberalisme… zand erover!

Neoliberalisme… zand erover!

dinsdag 16 juli 2013 20:00
Spread the love

In een opiniestuk in de krant De Morgen van dinsdag 16 juli verzoekt Karel De Gucht ons het schrikbeeld van een neoliberale chaos zonder regels te vergeten. Je zou kunnen veronderstellen dat Karel De Gucht ons alsnog verzoekt open te staan voor het schrikbeeld van een neoliberale chaos mét regels. Het betreft hier de onderhandelingen inzake vrijhandelsakkoorden tussen de V.S. en Europa .

Karel De Gucht zou vooreerst moeten beseffen dat de neoliberale chaos ons destijds werd aangeprezen door partijgenoot Guy Verhofstadt, in die tijd een onvoorwaardelijk believer in de ‘onzichtbare hand’ van Adam Smith. Deze symboliseert het zelfregulerende effect van een markt waar iedereen slechts eigenbelang nastreeft, maar daarmee collectief welvaart weet te creëren.

Het was dé aanzet om ook het Belgische volk in de nasleep van Margaret Thatcher en het uit de V.S. overgewaaide neoliberalisme te ontlasten van schuldgevoelens en solidariteit. Voortaan zouden we niet meer moeten vechten voor het belang van onze gemeenschap maar voor ons eigenbelang dat ‘goed als we zijn’ uiteraard weer de gemeenschap ten goede komt, een vrijgeleide om zichzelf te verrijken en toch aan liefdadigheid te doen. Het ziektebeeld van deze aanstootgevende zelfverrijking heeft sinds deze bevrijdende verwoording buitensporige proporties aangenomen.

Zand erover?

Meer dan 30 jaar later zijn de resultaten ongezien. Wie vroeger een boot had liggen in de baai van St. Tropez heeft er nu een drijvende villa. Wie in diezelfde periode een arbeiderswoning had heeft die vandaag nog, met een beetje geluk. De rebelse tekst “on peut marcher pied nu à Saint-Tropez” uit de jaren ’60 verbleekt bij het schaamteloos tentoonstellen van door een onzichtbare hand bij mekaar gestolen geld.

Dichter bij huis, anno 2013 heeft Gwendolyn Rutten, voorzitster van Open VLD zopas Margaret Thatcher ontdekt en schrijft er een boekje over, voor mensen die het beu zijn om het beu te zijn. De geschiedenis herhaalt zich. Zand erover?

Laat ik mij maar meteen aanmelden als ‘geen specialist’ terzake maar als een burger die het neoliberalisme en het vrije marktdenken elke dag om zich heen ziet ingrijpen en zijn land, bij uitbreiding, zijn wereld, schaamteloos ziet leegferoofd worden. Ik zie organisaties rondom mij, vertegenwoordigers van de leegroofmachines zoals VBO, VOKA en godbetert UNIZO die  hun laatste greintje zelfrespect aan de kant schuiven, inhakken op de arbeider. Hun grote geldhonger valt niet te stillen.

Door lobbywerk en meesterlijke marketingtechnieken wordt de massa gekneed om deel uit te maken van hun roversbende, als knecht, uiteraard. Het sprookje van de onzichtbare hand doet zijn werk, fabeltjes voor volwassenen. Doorzichtig maar ook eenvoudig en (be)grijpbaar, verrijkend?

Vrije handel is in ieder geval geen eerlijke handel

Maar even terzake over vrijhandelsakkoorden. Ik verwijs hiervoor naar het boek “Hoe de rijken de wereld regeren” van Michael Parenti, die toch wel enkele kanttekeningen plaatst bij wat men doorgaans ‘vrije’ handel noemt. Vooreerst stelt Parenti dat vrije handel in ieder geval geen eerlijke handel is en verdedigd dat met enkele concrete voorbeelden. De VS leggen een internationale regelgeving op en noemen die bedrieglijk ‘vrije handel’ en ‘globalisering’.  Hun ‘vrijhandelsakkoorden’ zijn volgens hem eigenlijk een wereldwijde staatsgreep van de grote zakelijke belangengroepen.

Een greep uit het boek:

“Dank zij de North American Free Trade agreement (NAFTA), de General Agreement on Tariffs and Trade (GATT), de General Agreement on Trade in Services (GATS) en vele andere multilaterale akkoorden ontsnappen de transnationale ondernemingen aan de soevereine macht van de natiestaten. Deze akkoorden geven vrije baan aan internationale handelscomités zoals de Wereldhandelsorganisatie (WTO), opgericht in 1994. De WTO kan alle wetten van een natiestaat die een belemmering vormen voor de investeringskansen van een transnationale onderneming nietig verklaren.”

“Deze handelsorganisaties bestaan uit ‘specialisten’ uit de bedrijfswereld die door niemand werden verkozen! Hun taak is het de transnationale ondernemingen toe te laten alles te doen wat hen goed uitkomt zonder dat een land hen daarbij stokken in de wielen steekt. Niet één van de 500 bladzijden van de GATT-reglementering bevat een beperking op het vrije ondernemerschap.”

“Wereldwijd krijgen we te horen dat, als we competitief willen blijven in deze nieuwe, geglobaliseerde markt, wij onze productiviteit moeten verhogen en de productiekosten moeten verlagen; dat we met andere woorden harder moeten werken voor minder loon in wat ooit een race naar de afgrond werd genoemd. Kortom, de globalisering verlaagt niet alleen de levensstandaard van de werkende mensen in de derde wereld maar doet dat ook in de geïndustrialiseerde landen.”

“Mensen uit zowat alle provincies, gewesten of naties vinden het almaar moeilijker beschermende maatregelen af te dwingen van hun regeringen.”

“De democratische soevereiniteit wordt hier overgeleverd aan een geheimzinnige handelsorganisatie van plutocraten die zich het recht toe-eigenen meer macht uit te oefenen dan die van hun eigen gerechtshoven en wetgevers.”

Nu even terug naar de opinie van Karel De Gucht, een citaat:

“Volgens de meest betrouwbare schatting waarover de Commissie beschikt, zou een goede overeenkomst Europa een groei van het bbp van ten minste 0,5 procent opleveren. Dat komt neer op meer dan 500 euro per huishouden per jaar en honderdduizenden banen”, zo stelt  hij.

Schitterend hoe hij, remember de marketingstunts, deze ‘voordelen’ weet om te zetten naar voor de doorsnee burger aantrekkelijke bedragen. Leg er pakweg 250€ bovenop en daar staat hij te glimmen, de gloednieuwe flatscreen. Het brood en spelen van het neoliberalisme. Een duwtje in de rug dus om de doorsneeburger mee te krijgen. Schitterend!

En als u niet tussen de regels door wenst te lezen zou u algauw geneigd zijn het verlies van loon en harder moeten werken ook als een voordeel te zien, lees maar even mee…

“Deze cijfers houden nog geen rekening met het feit dat het openstellen van een economie voor internationale handel en investeringen in feite een structurele hervorming betekent. Ondernemingen worden geconfronteerd met nieuwe concurrenten en worden daardoor gedwongen hun prestaties te verbeteren. En meer vrijhandel helpt hen daarbij doordat geïmporteerde grondstoffen, onderdelen en diensten goedkoper worden.”

Tot slot verwoord Karel De Gucht zijn verlangens als volgt:

“Of we nu euro’s of dollars, ponden of kronen in onze portemonnee hebben, de realiteit op dit moment is dat we er meer van kunnen gebruiken. Laten we dat doel in het oog houden en ons niet laten afleiden.”

Karel De Gucht heeft dus blijkbaar behoefte aan meer, of het nu dollars, euro’s of ponden zijn. Wij, Mr. De Gucht, hebben echter behoefte aan iets anders. Wij hebben behoefte aan een wereld waarin de rijkdom, of het nu dollars, euro’s of ponden zijn, eerlijk verdeeld worden, een wereld waarin rust heerst en dieven niet in één of andere handelsorganisatie maar in de gevangenis zitten.

Laten we dus een ‘onzichtbare vuist’ maken, een vuist  die gaat voor ‘eerlijke’ handelsakkoorden en leid ons niet in bekoring, laten we dat doel goed in het oog houden. Tot dan behoud ik het voorrecht Karel De Gucht niet te vertrouwen.

take down
the paywall
steun ons nu!