De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Neo-luddieten op de bres voor pesticiden
Pesticiden, Ggo, Field liberation movement, Neo-luddieten, Vrij onderzoek, Progressief -

Neo-luddieten op de bres voor pesticiden

maandag 30 mei 2011 12:05
Spread the love

De actie van de Field Liberation Movement maakt deel uit van een lange traditie van technologisch conservatisme. Deze angst voor de vooruitgang is verbonden aan een naïef natuurideaal. Met hun actie handelt FLM echter in tegenspraak met hun idealen. Deze onderdoordachtheid is een symptoom van een sociaal-conservatieve beweging die een steeds irrationeel defensievere houding aan neemt.

Met de industriële revolutie ontstond ook de eerste kritiek op de technologie. Boeren vreesden dat hun koeien geen melk meer zouden kunnen geven als er een stoomtrein passeerde. De Britse activist Ned Ludd zag de technologie als een bedreiging voor milieu en economie. In dezelfde periode ontstond het idee van de “ongerepte natuur”, die bedreigd wordt door de menselijke wil de wereld naar zijn hand te zetten.

Deze angst voor de technologie is sindsdien niet meer weggeweest in een wereld die in een steeds exponentiëlere ontwikkeling technologiseert. Vandaag is er wellicht geen vrees meer voor gevaarlijke hoge snelheden, maar voor nanotechnologie, GSM-masten en genetisch gemanipuleerde  organismen.

De versnelling van de technologische ontwikkeling was een gevolg van een veranderd denken van  mensen. Onder invloed van de verlichting begon het idee opgang te vinden dat mensen hun wereld kunnen verbeteren. De angst dat het ingrijpen in de wereld bestraft zou worden door God werd losgelaten.

De neo-luddieten en anarcho-primitivisten zijn nog erfgenamen van deze visie. Gestuurd door een onbewuste weerstand om voor God te spelen of een naïef natuurideaal leggen zij de nadruk op gevaren in plaats van op mogelijkheden.

Tijdens de industriële revolutie uitte zich nog een andere consequentie van de voortschrijdende technologie. Er ontstond een  vervreemding van de arbeid, doordat deze bemiddeld wordt door onbegrijpelijke technologische hulpmiddelen. De eigenaar van deze hulpmiddelen bleek in staat zich deze verstandsverbijstering van de werknemers op een ingenieuze manier toe te eigenen. Technologie verwart het bewustzijn van de mensen.

In zijn actie hinkt het FLM op twee argumenten. Aangezien ze niet precies weten welk argument het meest doorslaggevend is en ze toch zeker niemand willen uitsluiten maken ze een merkwaardige mengeling van beide argumenten.

Aan de ene kant uit het FLM Belgisch hedendaagse exponent van de conservatief neo-ludditische beweging angst voor het “spelen van de mens met de natuur”. “Wilt u bio of ggo’s?” Het natuurideaal kan op veel sympathie rekenen, hoewel het uiteraard gebaseerd is op een denkfout. Er is immers geen fundamenteel verschil tussen natuur en cultuur, behalve in definitie (cultuur is wat door de mensen is gemaakt). Het begrippenpaar kan bij de romantici echter steevast rekenen op sympathie voor het eerste en wantrouwen op het tweede.

Aan de andere kant wijst het FLM op een veel belangrijker gevaar. Dit heeft te maken met de vraag wie de macht heeft over ggo’s. Terecht wordt gewezen op een cultuur van grote bedrijven die lijken te streven naar een voedselmonopolie. Deze bedrijven doen onderzoek naar ggo’s, omdat ze daarmee een unieke sleutel in handen hebben om nog meer macht te verwerven over de voedselmarkt. Het is niet voor niets dat ook Cuba veel onderzoek volgt naar ggo’s om hun voedselvoorziening onafhankelijk te maken van import uit het buitenland.

Het is echter zeer ironisch om te zien dat de aard van zijn actie zo is dat het de mogelijkheid om deze argumenten te gebruiken ondergraaft. Deze ironie is dubbel. De angst voor aantasting van het leefmilieu ontkennen ze expliciet door te kiezen voor pesticiden om de genetische gemanipuleerde aardappelen vernietigen. Het doel van het aardappelveld was boven om een soort te creëren die minder vatbaar is voor een bepaalde schimmel, zodat er minder pesticiden nodig zijn.

De angst voor de macht van grote bedrijven, wordt eveneens omgekeerd door de actie. FLM heeft besloten juist een publiek gefinancierd, onafhankelijk wetenschappelijk experiment aan te vallen, precies de context waarbinnen onderzoek naar ggo’s als het plaats vindt zou moeten plaats vinden. Deze kromme situatie wordt verantwoord door het drogargument van het hellend vlak. “Ja, maar ze gaan de resultaten van het onderzoek toch wel verkopen aan BASF.”

Doordat de aanslag op de aardappels ‘geslaagd’ is, heeft het FLM elke sympathie waar het eventueel op had kunnen rekenen uit de maatschappij verspeeld. Sociaal-progressieven zien een aanslag op een door de gemeenschap gefinancierde manier om voedselproblemen in de wereld op te lossen. Natuurliefhebbers hekelen het gebruik van pesticiden in de actie, die overduidelijk in tegenspraak is met de huichelachtige argumenten die gebruikt werden om de ecologisten zover te krijgen dat ze aanvankelijk de actie steunden. De wetenschappelijke wereld ten slotte reageert verbolgen over de aanslag op het vrij onderzoek.

Het FLM is een uiting van een naïeve en gratuite manier van actievoeren die typerend is voor de conservatieve vleugel van de linkerzijde. De sociaal-progressieven worden meer en meer uitgesloten uit ons verbond met deze sociaal-conservatieven, door het verwijt dat we slaven zouden zijn geworden van het institutioneel middenveld. Aan de andere kant wordt de term ‘progressief’ misbruikt. Natuurconservatisme is voor FLM blijkbaar de enige manier om ‘groen’ en ‘progressief’ te zijn.

take down
the paywall
steun ons nu!