Mijn boek ‘Het zionistische project Israël: etnisch zuiver, of binationaal gidsland?’ werd heraangeboden aan de bibliotheken in Nederland en Vlaanderen. De oorspronkelijke – verwerpelijke – recensie werd vervangen door een correcte. NBD Biblion verdient een pluim.
NBD Biblion is een samenwerkingsverband van Nederlandse openbare bibliotheken, uitgevers en boekhandelaren. De non-profit dienstverlener selecteert, recenseert en beschrijft nieuwe boektitels, koopt boeken aan en levert die uitleenklaar aan bibliotheken in Nederland en Vlaanderen. In 2020 nam NBD mijn boek ‘Het zionistische project Israël: etnisch zuiver, of binationaal gidsland?’ op in zijn maandelijkse mailing aan de bibliotheken, met een korte bespreking/recensie van UGent emeritus professor Klaas Smelik. Die recensie kon wat mij betreft niet door de beugel. Smeliks kritiek leek immers rechtstreeks uit de doos te komen van Amerikaanse evangelicals, zionisten van de harde lijn, en daarmee een wetenschapper onwaardig.
Dat was het startschot voor een moeizame discussie met de redactieraad van NBD Biblion. Om mijn kritiek op Smeliks recensie kracht bij te zetten, publiceerde ik 16 oktober 2020 het artikel ‘De verwerpelijke recensie van mijn boek door Klaas Smelik’. Toen ook andere academici aanstoot bleken te nemen aan ‘de complottheorie waar pagina’s 122-131 op neerkomen’, publiceerde ik 28 november 2020 een vervolgartikel onder de titel ‘Nóg meer kritiek op mijn boek’. Mijn conclusie was dat men geen recht van spreken had nu men wel kritiek had op mijn gebruik van bronnenmateriaal, maar niet kon wijzen op peer-reviewed bronnen die concreet ingaan op de gaten in de officiële 9/11-storyline.
Nieuwe recensent
Intussen had NBD Biblion mijn klacht gebagatelliseerd en op de lange baan geschoven. Bij herhaling werd de belofte gedaan om het dossier nog eens te ‘bekijken’, of er werd gewoon helemaal niet gereageerd. Het is niet duidelijk of het mijn negatieve Google-beoordeling van NBD is geweest die de zaak in gang heeft gezet, maar enkele maanden geleden liet de NBD-redactie een nieuwe recensent zich buigen over mijn boek. Dat werd RU-docent Bert Bomert, die recent mijn tweede boek ‘De wereld na Trump en Merkel’ correct heeft gerecenseerd. Vorige week kwam dan het verrassende nieuws dat ‘Het zionistische project Israël’ aan de openbare bibliotheken was heraangeboden met de volgende “andere bespreking”:
Het conflict tussen de staat Israël en Palestina is een van de langstlopende conflicten wereldwijd. Het is in feite een ‘simpel’ conflict: twee bevolkingsgroepen – respectievelijk de joden en de (Arabische) Palestijnen – menen beide, veelal op historische gronden, aanspraak te kunnen maken op hetzelfde grondgebied. Van beide partijen is Israël, mede dankzij steun door de Verenigde Staten en Europa, veruit de sterkste. Lookman schetst de complexe historische achtergronden – een lange geschiedenis van antisemitisme en jodenvervolging staat tegenover (naast) verdrijving en achterstelling van Arabieren in de staat Israël – alsmede de huidige stand van zaken. Hij plaatst het conflict in een breder kader van de ontwikkelingen in het Midden-Oosten en betoont zich kritisch over de Amerikaanse en Europese opstelling. Een en ander resulteert in een oproep tot een meer evenwichtige visie, uitmondend in een pleidooi voor een bi-nationale staat. De auteur begeeft zich ook op (nog) meer beladen en omstreden terrein: de mogelijke Israëlische betrokkenheid bij 9/11 en de moord op John F. Kennedy (1963).
Enerzijds, anderzijds
Anders dan Smeliks besluit “Dit vooringenomen boek zal alleen voor medestanders overtuigend zijn” wijst Bomert nuchter op mijn schets van de “complexe historische achtergronden”, het “antisemitisme en [de] jodenvervolging” enerzijds en de “verdrijving en achterstelling van de Arabieren in de staat Israël” anderzijds. De vermelding dat het boek “het conflict in een breder kader van de ontwikkelingen in het Midden-Oosten” plaatst is van belang, nu andere auteurs vaak met een grote boog heengaan om de onderdrukking en etnische zuivering van de Palestijnen. Herinner u ‘Geopolitieke kanttekeningen 2011-2018, en daarna. Een wereld in volle geopolitieke transitie’ van UAntwerpen professor David Criekemans, dat 62 pagina’s wijdt aan het Midden-Oosten, maar met geen woord rept over de kwestie Palestina.
Het heeft zowat een jaar geduurd, maar NBD Biblion heeft het dan toch aangedurfd om een kruis te halen over de verwerpelijke recensie van een gevestigde wetenschapper die pretendeert “betrouwbare informatie [te] verschaffen over een conflict dat reeds honderd jaar voortduurt, zonder voor één partij te kiezen, zonder één partij bij voorbaat in een kwaad daglicht te stellen of als slachtoffer voor te stellen”. Dat de organisatie uiteindelijk toch niet terugschrikt voor het gram van de ook in onze Lage Landen actieve Israël lobby is lovenswaardig. Ik heb dan ook mijn negatieve Google-beoordeling van NBD herschreven in een positieve. Ik gaf de organisatie geen 5 maar 4 sterren, omdat ik toch wel heel intensief strijd heb moeten voeren.
