Met alle werk dat er eigenlijk nog zou moeten gebeuren … Een Executieve van de Moslims die niet gedeblokkeerd geraakt (zie www.foyer.be), een imamopleiding die ook al achterwege blijft …

Neen, in plaats van vooruit te kijken, eventueel bij te sturen wat beter kan, bouwt de Vlaamse overheid af (zie OETC) en maakt ze onproductieve doublures … Blijkbaar is dit interessanter.

Laten we nu eens ons beperken tot de implicaties en consequenties van een Vlaams CGKR. Uiteraard zal de Waalse regering dan hetzelfde doen. In Brussel begint dan de discussie of dit daar ook niet moet. Voor mij niet gelaten, mocht dit dan nog tot een betere werking leiden, quod non.

Wat ik wèl weet, is dat de kostprijs dan op termijn verdrievoudigt. Is het nu echt zo moeilijk in dit land om nog het gezond verstand te bundelen? Waar gaan we naartoe? En is daar dan plots wèl geld voor?

Is er dan geen probleem? Ja, er is een probleem. Maar onze overheden moeten dat echt eens leren oplossen op een kostenbesparende en vooruitziende wijze. Mogelijkheid …

“Is het nu echt zo moeilijk in dit land om nog het gezond verstand te bundelen? Waar gaan we naartoe? En is daar dan plots wèl geld voor?”

Ik zie het perfect mogelijk om op één plaats in Brussel één CGKR te hebben met twee kamers, waarbij bepaalde bevoegdheden (zeker op het vlak van de beleidsvoorstellen) opgesplitst worden tussen de Vlaamse en de Franse gemeenschap, en met twee directeurs in co-beheer aan het hoofd.

Dit was trouwens al grotendeels de praktijk tussen 1993 en 2003, en ook ten tijde van het Koninklijk Commissariaat. Nooit heb ik daar Franstaligen de knoop weten doorhakken in Vlaamse materies, en omgekeerd. Nooit.

We kunnen die ongeschreven praktijk van toen perfect uitklaren en zelfs scherper stellen. Ik kan me zelfs voorstellen dat je op het vlak van de juridische acties voor sommige zaken ‘communautariseert’ (wat trouwens ook al courante praktijk was tussen 1993 en 2003, zij het iets minder uitgesproken), zowel op vlak van directie, dagelijks bestuur als inrichtende macht.

Om u het meest markante voorbeeld te geven: de beslissing om de vzw’s van het Vlaams Blok voor de rechter te dagen, is genomen door het CGKR als geheel, maar met een Vlaamse meerderheid in de raad van bestuur.

De Franstalige medewerkers waren van het dossier op de hoogte, ook de Franstalige directeur, maar die had het zelfs niet in handen totdat het op de raad van bestuur kwam.

En de Franstalige Ligue des droits de l’homme werd vriendelijk verzocht zich geen burgerlijke partij te stellen in deze, wat ze gerespecteerd heeft.

Dit was in die zin in de praktijk een puur Vlaams dossier. Ik weet niet wat er na 2003 veranderd is, want er bestaat inderdaad van dan af geen enkel contact tussen mij (d.i. de voormalige directeur) en het huidige management van het CGKR, maar één ding weet ik zeker: zoiets communautairs kan perfect binnen de huidige structuren van het CGKR opgelost worden, zonder dat hier onnodig onproductieve en dure maatregelen moeten worden genomen.

Want dat is nu eens echt het geld van de belastingbetaler weggooien … en dan heb ik het nog niet over de verwarring waartoe dit zal leiden als het over Brussel en de rand zal gaan.

Minister Joëlle Milquet wil niet? Daarvoor dient dan overleg in de federale regering, dunkt me … en dan moet dat daar maar opgelost worden. De huidige directie wil er niet van weten? Voor zover ik weet, is een directeur geen absolute monarch, maar ondergeschikt aan de wetgeving die het CGKR reguleert, en aan koninklijke besluiten en uitvoeringsbesluiten die hem/haar inkaderen.

“Want dat is nu eens echt het geld van de belastingbetaler weggooien … en dan heb ik het nog niet over de verwarring waartoe dit zal leiden als het over Brussel en de rand zal gaan”

Ik beweer zelfs dat de meeste Franstaligen zelf vragende partij zijn voor zulke opdeling. Tenzij ze al zo zeer ‘veranderd’ zijn en plots meer federaal ingesteld zouden zijn in die materie dan tussen 1993 en 2003.

De Vlaamse regering krijgt haar wensen niet vertaald tot op het niveau van de I.M. van het federale CGKR? Ik denk nochtans dat de ondervoorzitter van het CGKR een adjunct-kabinetschef van minister-president Kris Peeters is, of vergis ik me? En als die dat al niet kan, welke I.M. is dit daar dan?

Iets anders is uiteraard als men het land splitst … ja, dan kom je inderdaad bij twee centra terecht en dan hou ik mijn mond. Maar zo lang men daar niet toe besluit, zie ik de zin van zulke opsplitsing echt niet in en noem ik dit regelrecht geld versmossen en contraproductiviteit organiseren.

“Ik zie de zin van zulke opsplitsing echt niet in en noem ik dit regelrecht geld versmossen en contraproductiviteit organiseren”

Tot slot: als de overheid niet akkoord gaat met het beheer van een instelling, dan zijn er andere middelen dan steeds maar nieuwe parallelle instellingen te creëren.

Johan Leman

Johan Leman is hoogleraar aan de KU Leuven, medewerker bij regionaal integratiecentrum Foyer in Molenbeek en is oud-directeur van het CGKR.