Opinie - Frank Moreels

Na de Brexit: tijd voor een ander Europa!

Na de Brexit staat Europa voor een cruciale keuze: doorgaan op dezelfde weg, of het geweer van schouder veranderen. Het Britse referendum zou in elk geval bij de Europese Commissie, maar vooral bij de 27 lidstaten die momenteel nog blijven, het alarmsignaal in werking moeten zetten.

maandag 27 juni 2016 14:30
Spread the love

Veel Britten, waaronder “John” met de pet, zien Europa niet langer zitten en kozen voor een uitstapscenario. Veel andere “Europeanen” denken er trouwens net eender over. Natuurlijk werden er tijdens de campagne allerlei “foute” of demagogische argumenten gebruikt. Maar dit duidelijke signaal negeren zou een kapitale vergissing zijn.

“Wat brengt Europa voor positiefs voor de gewone man en vrouw?”

Dat was de vraag die een Britse vakbondsleider stelde op een Europese syndicale vergadering. Hij verwees onder andere naar de massale sociale dumping, de liberaliseringsdrift van de commissie die openbare diensten afbouwt, de deregulering die alle sociale bescherming onderuit haalt … Het is moeilijk om goede argumenten te geven om de werkende man en vrouw te overtuigen van de weldaden van Europa, vond hij. Hij kreeg gelijk in de feiten.

Extreem liberalisme en deregulatie

Europa is vergleden van een hoopvol project naar een vrije markt, waar vrij verkeer van goederen en diensten de heilige koe is. Op dat altaar worden sociale spelregels opgeofferd. Sociale regels moeten weg, openbare diensten moeten afgebouwd, …

Meer zelfs, lidstaten die hun sociaal weefsel willen beveiligen worden aangevallen. Zo kregen Duitsland en Frankrijk van de Commissie een juridische procedure aan hun broek omdat ze een minimumloon toepassen in de transportsector. Dat vindt de Europese Commissie niet kunnen en dus moeten deze landen op de beklaagdenbank.

Waar de Europese Commissie geen erg in heeft zijn de Oost-Europese lidstaten die massaal postbusbedrijven tolereren (en zelfs stimuleren) op hun grondgebied. BTB-ABVV gaf aan Eurocommissaris Violetta Bulc een lijst van zeker 50 postbusbedrijven in Bratislava/Slovakije. Het topje van de ijsberg. Geen reden om op te treden vindt ze.

We kunnen nog een lange lijst toevoegen, denken we maar aan de procedure tegen de Belgische wet op de havenarbeid (de wet Major), de aanval op het Limosa-systeem, het in vraag stellen van de Belgische en Franse boetes op overnachting in de stuurcabine van de vrachtwagen …

En er is geen beterschap op komst. De Europese Commissie wil blijkbaar ook de cabotageregels “versoepelen”, spreekt over het zogenaamde dienstenpaspoort (een soort van Bolkestein bis), …

De Europese Commissie faalt

Toen Europees Commissaris Thyssen recent een bescheiden verscherping van de detacheringsregels voorstelde kreeg ze een “gele kaart” uit Oost-Europa. Haar voorstel gaat nochtans lang niet ver genoeg en zal geen echt antwoord bieden op de problemen van sociale dumping en oneerlijke concurrentie uit Oost-Europa. Toch vinden Oost-Europese staten dat dit er over is. Oost-Europa wil blijkbaar enkel de vruchten plukken van de Europese toetreding, maar wil geen verantwoordelijkheid nemen om een sociale ruimte op te bouwen in dat Europa.

“We moeten het beleid van de Commissie ‘beter uitleggen’”, verklaarde Eurocommisissaris Thyssen na het bekend worden van de uitslag van het Brexit-referendum. Dat zeggen politici als de bevolking mort, tegenspreekt, actie voert, reageert… Hoogmoed, die ervan uitgaat dat “de mensen” het fout voor hebben. Misschien wil de bevolking geen uitleg, maar een ander beleid?

We hebben nood aan moedige lidstaten die aan dat ander Europa bouwen!

We hebben dringend behoefte aan politici, en bij uitbreiding lidstaten, die neen durven zeggen tegen dit anti-sociale Europa. Lidstaten die niet kiezen voor een exit, maar voor een ander Europa. Daar is veel moed voor nodig. Zie hoe Griekenland meedogenloos werd aangevallen en vernederd omdat de regering Tsipras zich niet wilde schikken naar het besparingsdictaat van de Duitse Minister van Financiën Schauble, gevolgd trouwens door de Belgische minister Van Overtveldt.

Waarom gebruiken de “oude” lidstaten de procedure van de gele kaart niet om hun sociale standaarden te beschermen? Waarom vormt men geen blok om sociale spelregels door te duwen? Of om die Europese markt “eerlijker” te maken?

In die zin zijn Frankrijk en Duitsland moedig, omdat ze verder gaan met het invoeren van het minimumloon in de transportsector. Niet toegevend aan de druk. Waar blijven België, Nederland, Luxemburg, … om hetzelfde te doen? In plaats van “dat mag niet van Europa” als een fataliteit te aanvaarden is het tijd om die fataliteit in vraag te stellen, en om te buigen.

Een ander beleid is mogelijk!

Het Europees Vakverbond, en met hen het ABVV, pleit al jaren voor een ander Europees beleid. Het uitbouwen van een sociaal Europa, met een Europees minimumloon, basisrechten voor iedereen, openbare investeringen die de economie aanzwengelen, …

BTB deed 25 concrete voorstellen om de transportsector “eerlijker” te maken. De oprichting van een sociale Europol (=Europese sociale inspectie) is er één van. Maar er liggen nog heel wat meer voorstellen op tafel, zoals de daadwerkelijke bestrijding van de postbusfirma’s, het controleren én afdwingen van de (weinige) Europese regels, het instellen van de “hoofdelijke aansprakelijkheid” van de opdrachtgevers die sociale dumping organiseren. Zie www.tinyurl.com/btb-ubt-socialdumping

Het beleid staat voor de keuze. Ofwel kiest men voor “meer van hetzelfde” en blijft men op de ingeslagen weg verder gaan. Dan mag men zich er aan verwachten dat méér en méér mensen Europa zullen uitspuwen. Ofwel kiest men voor de uitbouw van een sociaal en fair Europa.

Frank Moreels

Federaal secretaris ABVV-BTB

take down
the paywall
steun ons nu!