Op het blog van Harry De Paepe, kandidaat voor N-VA Berlare op 14 oktober 2012 spreekt deze laatste zich uit over de polemiek die ontstaan is door de, volgens hem, totaal ongevraagde invasie van 47 Vlaams Belangers, een twintigtal volgens hem, die zich binnen de partij N-VA hebben genesteld.
Door de komst van Bart De Wever en de N-VA, zegt deze man, is de implosie van het Vlaams Belang er uiteindelijk gekomen. Een verdienste die volgens hem ook niet de nodige erkenning krijgt.
Nu meen ik mij te herinneren dat de afbrokkeling van het Vlaams Belang een ietsje vroeger is ingezet en alhoewel geen fan van LDD ben ik Jean Marie Dedecker nog altijd dankbaar omdat zijn partij LDD, toen rijzende ster aan het politiek firmament hiervan weliswaar onverwacht aan de basis lag. Bovendien was het volk toen zot van de totaal ongeloofwaardige slogan van Leterme “sire, geef mij vijf minuten?”. Wie even gaat snuffelen in deze recente geschiedenis leest daar het volgende over:
‘Bij de federale verkiezingen van 10 juni 2007 bleek de partij (VB) volgens analisten aan haar plafond te zitten. Ten opzichte van de Vlaamse verkiezingen van 2004 verloor ze namelijk 220.000 stemmen. Eén en ander was het gevolg van het onverwachte succes van de nieuwe partij Lijst Dedecker (6,5%), die daarmee de kiesdrempel van 5% ruimschoots haalde, en het grote succes van het kartel CD&V-N-VA.’
Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Vlaams_Belang#Gemeenteraadsverkiezingen_2006
Met andere woorden, N-VA was toen nog een kartel met CD&V en het was Leterme die de N-VA ongewild heeft grootgemaakt. De postjespakkers van VB hingen toen in drommen aan de poorten van LDD te bedelen voor een zitje. N-VA was toen de partij die een zero tolerance hanteerde voor Belangers. N-VA was…Anders. Ere wie ere toekomt dus en deze keer gaat de pluim naar Jean Marie D.D. Toegegeven, we moeten niet zot gaan doen, de uitbreiding van N-VA heeft uiteraard de verdere afkalving van het Belang in de hand gewerkt maar dat is nog wat anders dan pluimen op je hoed steken voor andermans verdienste.
Wie gaat cachen kan ook zien dat ik mij op de “free speech (of toch wanneer hij er zin in had)” blog van Jurgen Verstrepen destijds regelmatig smalend uitsprak over de toekomst van LDD en van Verstrepen zelf. Dat ze de kolen uit het vuur aan het halen waren door Vlaams Belang te decimeren en dat ze nadien zelf rollend over de straat zouden uiteenvallen. Profileer ik mij als helderziende? Natuurlijk niet maar kijk, vandaag blijft er van LDD nog weinig over en Verstrepen is zoals voorspeld recent uit de partij gezet. Rechtse ideologen hebben immers één gebrek, ze kunnen met niemand een verbond sluiten, ook niet onder mekaar en na verloop van tijd gaan ze mekaar castreren, daar kan je donder op zeggen.
Zo ook zal het met N-VA verlopen. Een vloeiende curve van onder naar boven en van boven naar onder. Geen pieken en dalen, slechts een halve sinus in de geschiedenis. Dat Bart De Wever afhaakt wanneer hij beleid zou moeten voeren en door zijn kiezers genomineerd was om de functie van Eerste Minister te vervullen is de voorbode hiervan. Wat mensen zoals Dedecker, Verstrepen, De Winter & De Wever met elkaar gemeen hebben is wat ik al zei, ze willen en ze zijn ook het gezicht van hun partij en ze dulden geen tegenspraak, neem dat gezicht weg en er blijft niets meer over van de partij of wat dacht u wat er met N-VA zal gebeuren eens De Wever van zijn troon gestoten wordt of er simpelweg afvalt. Het goede nieuws van deze ontwikkelingen is dat ze het nooit leren, het slechte nieuws is dat het zich hierdoor ook steeds weer herhaald waardoor de ontplooiing van ons land steeds meer achterop geraakt. Steeds weer worden we bezig gehouden door zaken die evenwel een parallelle oplossing verdienen maar die het niet verdienen de groei van onze gemeenschap te belemmeren.
Maar om even terug te komen op het artikel van Harry De Paepe; sommige argumenten zijn toch ronduit belachelijk te noemen. Zo stelt Dhr. De Paepe dat de N-VA niet actief rekruteert. Vlaams Belangers komen dus van einde en ver zomaar binnengevallen, maar eens ze binnengevallen zijn worden ze wel heel streng gescreend en is de partijraad heel streng in haar procedures. Voorts zegt deze man dat het onzin is te denken dat een twintigtal oud Belangers de structuur en het wezen van de partij zouden veranderen. Tja, waarom zou je ze dan rekruteren vraag ik mij zo af?
Wat ik mij verder afvraag is hoe een oud socialist als Siegfried Bracke zich straks moet voelen wanneer hij samen met een man als Jurgen Ceder aan de tafel moet. Toen hij een tijdje terug stelde dat het goed is voor de armen dat er nog rijken zijn wist ik dat hij zijn rode pluimen had afgegooid, geen nood, de socialisten zelf lopen ook bijna in kippenvel maar dat ook Jurgen Ceder voor hem geen brug te ver is …? Dan heb ik stilaan mijn twijfels over ’s mans trots en eergevoel.
