De automatische aanpassing van onze lonen en vervangingsinkomsten zorgt ervoor dat onze inkomsten is zekere mate de verhoging van de levensduurte compenseren. Dit systeem creëert zekerheid in het leven van iedere modale burger.

Dit systeem is vrij uniek in de wereld , het bewees reeds dat in economisch mindere tijden de slechte economische omstandigheden minder invloed hadden op het dagelijks leven dan in andere landen.

De Vlaams-Nationalisten willen af van dit systeem. Ze willen dat via een ver doorgedreven splitsing van België binnen Vlaanderen introduceren. Voor Brussel hebben ze een eenvoudige oplossing. De Brussellaars kunnen kiezen voor Wallonië om de index te behouden of voor een index-vrij-Vlaanderen. Grote bedrijven die in het ganse land actief zijn zullen een tweesporenbeleid moeten voeren.

Ze stellen dat voor als : Waarom nationaal onderhandelen voor 0.8% als de index in de nabije toekomst 3.8% zal bereiken? Zij stellen dat er moet onderhandeld worden over 0.8+3.8= 4.6%

De achterliggende agenda is duidelijk. Het supprimeren van de groep van 10 breekt de kracht van de vakorganisaties. De syndicaten zijn immers via het beheer van de sociale zekerheid het cement van België.

De nationalisten willen geen nationale onderhandelingen meer, ze kiezen om dit per bedrijf te organiseren. Volgens hun redenering kunnen bedrijven die het wat moelijker hebben niet verplicht worden om een loonsverhoging die in de sector besloten werd door te voeren.

Als er geen federale loonvorkopslagen worden afgesproken en men de bedrijven de vrije hand geeft gaan we naar middeleeuwse toestanden. Wie gaat er onderhandelen voor loonsopslag in de vele kleine bedrijven met minder dan vijftig werknemers zonder syndicale vertegenwoordiging? Ieder individueel t.o.v. de patroon of een goede ziel die het aandurft om zonder wettelijke bescherming te spreken namens alle werknemers in het bedrijf.

Bij zeer kleine bedrijfjes, ik denk aan het winkeltje om de hoek, zijn het veelal de afspraken die voor de sector gemaakt worden de enige manier om buiten de index nog een opslag te krijgen. Deze werknemers riskeren tot het einde van hun dagen niet allen geen opslag te krijgen maar ook de index mis te lopen.

Individuele loononderhandelingen zullen de werknemers uit elkaar spelen en de werkgevers suppermachtig maken. Is het daarop dat de werknemer zit te wachten.

Naar de verkiezingen toe schreef een syndicalist : Werkman doe bij de stembusgang je ogen open voor de N-VA ze definitief sluit.