Hoe zit dat met de N-VA? Het is nu al na de middag en ze vertikken het voorlopig om iets provocerend te zeggen! Een verloren kans…

Want als je in het land van de eeuwige coalitie een verkiezingsuitslag wilt halen die je ‘incontournable’ maakt, dan kun je best eerst het electoraat te zo fel mogelijk polariseren.

Modus Operandi: Profileer jezelf ongenuanceerd Vlaams (want ergens anders kunnen ze toch niet op je stemmen) en bestook vervolgens de linkerzijde en culturele sector met uitdagende uitspraken en ‘de boekskes’ met faits divers over pakweg een dieet.

Resultaat:

De franstaligen reageren: Aandacht.

Links reageert: Aandacht.

De culturo’s reageren: Aandacht.

De boekskes publiceren: Aandacht.

De koning reageert: Aandacht.

Iedereen met een Facebook-account reageert: Aandacht.

De rechtstreekse concurrenten verbleken, de tegenstanders hebben het veel te druk met reageren om zelf nog te kunnen ageren. De media hoeven niet meer na te denken over welk onderwerp er moet worden geschreven en sommige Jannen met petten kennen er maar ene bij naam en da’s ‘die De Wever die zo knap is afgevallen’.

Wat de politieke erfenis van De Wever inzake beleid zal zijn valt nog af te wachten, maar hij is nu alvast diegene die het provocatie-model naar het middelpunt van het politieke debat heeft gebracht, zoals Pim Fortuyn dat tien jaar geleden in Nederland heeft gedaan.

“Minister Vande Lanotte wilt niets meer zeggen over de partij, dat gaat wat te ver, maar we reageren feller tegen de N-VA door onze smartphones en ‘likes’ wat in te tomen in plaats van gratuit tegen schenen te schoppen. Het versterkt De Wever alleen in de publieke perceptie en maakt van hem iets imposanter dan wat hij in werkelijkheid is.”

(En laat het nu enorm verleidelijk zijn om na die vorige zin het punt te vervangen door een dubbelepunt om hem nog snel weg te zetten als ‘een marionet van het geld in conservatieve Bickysaus’, maar dat kun je dus beter laten, want anders speel je het spel der hyperbolen gewoon mee)