Bij het vernemen van de moord op de Libische leider Kadhafi en de reacties daarop van verscillende wereldleiders en mensen om mij heen, doemt een beeld uit het boek 1984 van George Orwell op. Hoewel er al jaren een strijd is tegen land A, weet de overheid, indien nodig, binnen no-time het volk te overtuigen dat land A eigenlijk altijd een vriend was, en vice versa: een land dat altijd bevriend was, is ineens altijd een aartsvijand geweest. Oude feiten worden ontkend of beter zelfs: niet vernoemd.
Libië was lang een land dat respect kreeg van de internationale gemeenschap, Kadhafi was een vriend van het Westen en werd geen strobreed in de weg gelegd. Men was al op de hoogte dat hij aanslagen in het Westen had aangestuurd, maar aangezien het economisch voordeliger was hem aan het bewind te laten, werd deze kennis weggemoffeld.
Toen kwam het land echter in opstand. Of eigenlijk meer: een troepje mensen. Leugens werden verspreid over mensenrechtenschendingen. En we gingen bombarderen. De wreedheden die plaatsvinden, de verkrachtingen, de volkerenmoord, … redenen om het minst effectieve wapen te gebruiken, want met bombarderen kom je niet verder dan ongerichte destructie. Maar onze bommen moeten plaatsmaken voor nieuwe, moderne bommen, om de wapenindustrie draaiende te houden, dus heel raar is deze keuze niet.
Terug naar de essentie. Het Westen wist in no time Kadhafi om te toveren tot een wrede heerser waartegen elk middel gerechtigd was. Nu is hij dood en zijn de leiders vn het Westen, die hem slechts enkele jaren geleden met open armen ontvingen – toen dezelfde feiten bekend waren! – verheugd en hopen zij, dat er een democratisch alternatief komt. Een deel van de mensen hier juicht mee, want hij was toch altijd al onze vijand?
Het zou me voorts niet verbazen, als een geheime dienst achter zijn moord zou zitten, en deze geheime dienst een nieuwe leider aanwijst, die makkelijk om te kopen is zodat de rijkdommen, met name de olierijkdommen die vorig jaar nog werden getaxeerd op 3,4% van de totale wereldvoorraad (1), op een zo goedkoop en efficiënt mogelijke manier naar Europa en de VS kunnen doorstromen.
Bron:
