De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Moonrise Kingdom

Moonrise Kingdom

zaterdag 9 februari 2013 15:00
Spread the love

In Moonrise Kingdom dompelt cineast Wes Anderson je onder in het magisch-realistisch universum van Sam Shakusky en Suzy Bischop, twee buitenbeentjes die zich onweerstaanbaar tot mekaar aangetrokken voelen, verenigd in hun anders-zijn. De wees Sam, een wat excentrieke boyscout, en het meisje Suzy, een dromerig muurbloempje, zijn een doorn in het oog van de goegemeente. Hartstochtelijk gaan ze op zoek naar hun eigen aards paradijs. We zijn dan ook getuige van een ontluikende kalverliefde tussen twee soulmates die besluiten te vluchten naar een geheim plekje op het eiland waar ze ongestoord hun zieleroerselen kunnen delen. Dit alles speelt zich af in de jaren zestig op het fictieve eiland New Penzance, gesitueerd in het Noordoosten van de VS, tegen de achtergrond van een majestueus landschap.

De cineast slaagde er in om een aantal grote namen namen te casten. Met milde ironie portretteert Anderson een resem gedesillusioneerde en beschadigde volwassen figuren. Randy Ward( Edward Norton), als hopman en eeuwige boyscout, die angstvallig vasthoudt aan zijn idealen. Verder de wat simpele maar integere politieman Captain Sharp (Bruce Willis in een atypische vertolking), het advocatenkoppel Walt en Laura, tussen wie de liefde al lang bekoeld is ( met zijn fetisjacteur Bill Murray, die al eerder in films als The Life aquatic with Steve Zissou en Fantastic Mr fox opdraafde en Frances’ Fargo’ Mc Dormand) en last but not least de bazige sociaal werkster (Tilda Swinton), zinnebeeld van de eeuwige sufragette. De echte sterrren echter die schitteren op het witte doek zijn de neofieten Sam ( Jared Gilman) en Suzy (Kara Hayward) ,die beiden met een verbluffend naturel staan te acteren.

Stilistisch is de film voortreffelijk met de sepiakleurige sluier over de beelden die aan het geheel een nostalgische toets geeft. De muzikale omlijsting is grandioos met onder meer de bombastische opener ‘The Young Person’s Guide to the Orchestra’ , het orkestrale werk van Benjamin Britten, waarmee alle registers worden geopend. Enig mooi ook hoe op de tonen van een nummer van Francoise Hardy de romance tot een climax komt.

Het mierzoete verhaal en het feeëriek decors doen je soms heerlijk wegdromen. Deze filosofische parabel is een ode aan de jeugdige onbezonnenheid. De film baadt dan ook in een soort kinderlijke naïviteit en dat mag je als kritiek opvatten. Soms is hij tevens wat te zweverig waardoor je voeling met de realiteit verliest. De toonaard die de cineast aanslaat is opvallend mild, toch is het ook een verfijnde sneer naar de waarden en normen van de Amerikaanse burgerlijke moraal en schuwt het de universele thema’s niet. Wat betekent gelukkig zijn? Hoe je kinderen op te voeden? Moet je vasthouden aan je jeugdidealen? Moonrise Kingdom is een arthousefilm voor een select publiek, geen popcorntussendoortje, een aanrader voor de poëtische gestemde zielen!

take down
the paywall
steun ons nu!