Moet Bourgeois besparen op eigen wedde?

donderdag 25 september 2014 18:20
Spread the love

Dinsdag 23 september gaf Geert Bourgeois een
gastcollege aan de Universiteit van Gent. Dat college stond, niet
verbazingwekkend, in het teken van de besparingen op onderwijs en de geplande
verhoging van de inschrijvingsgelden. De studenten uitten hun onvrede ten
aanzien van de kersverse Minister-President door het schoppenteken, het symbool
van het studentenprotest massaal in de lucht te steken. “Gaat u
ook op uw eigen wedde en die van uw medewerkers besparen?”, vraagt een
aanwezige professor, die met zijn vraag applaus oogst. “Een populistische
vraag”, reageert Bourgeois (Knack 23/09/2014 ). Maar is dat wel zo?

‘Populistisch en niet de essentie van het debat’ en
daarmee is de kous af voor meneer Bourgeois. Maar zo simpel is het niet. De
regering Bourgeois stelt dat het crisis is voor iedereen, dat iedereen moet inleveren
en dat we in deze moeilijke tijden geen geld kunnen opzijzetten voor onderwijs.
Hij vindt de verhoging van de inschrijvingsgelden best meevallen, ze zullen immers
minder dan 1000 euro bedragen. Dit zal volgens hem geen effect hebben op de
toegang tot hoger onderwijs. Minister-President Bourgeois toont met zo’n
uitspraak duidelijk aan hoe ver hij verwijderd is van de realiteit in
Vlaanderen.

Dat een Minister-President met een loon van meer dan 120.000 euro per
jaar het gevoel heeft dat de verhoging van inschrijvingsgeld tot 1000 euro niet
zoveel is, mag eigenlijk niet verbazen. Voor hem bedraagt het inschrijvingsgeld
voor één kind immers nog geen 10% van zijn maandloon. Voor de gemiddelde
voltijds werkende Vlaming bedraagt datzelfde inschrijvingsgeld daarentegen 50%
van het maandloon (Statbel, 2014). Dan hebben we het nog niet over personen
met meerdere kinderen, over personen met een loon onder dat gemiddelde en over
deeltijds werkenden en werklozen..

De verhoging van het inschrijvingsgeld zal wel
degelijk een effect hebben op wie in de toekomst toegang heeft tot hoger
onderwijs. Een studie van de OESO wijst uit dat een verhoging van het
inschrijvingsgeld tot 700 euro al 2000 jongeren de toegang tot hoger onderwijs
zou ontzeggen, enkel en alleen op basis van inkomen. Bourgeois spreekt holle
woorden als hij het heeft over democratisch hoger onderwijs waar hij bovendien
de participatie van kansengroepen wil bevorderen. In de praktijk doet hij net
het omgekeerde: hij verhoogt de inschrijvingsgelden en schrapt het
aanmoedigingsfonds dat net dient om de participatie van die kansengroepen te
bevorderen.

Deze besparingen worden verkocht als een
onoverkomelijkheid, als iets wat niets met keuzes te maken heeft, maar met een
noodzaak. Niets is minder waar en daarom is de vraag naar de inlevering van de
Minister-President himself niet populistisch, maar volkomen terecht. Deze vraag
afwimpelen als populistisch, is het debat uit de weg gaan. De vraag die hier immers
wordt gesteld, is waarom het altijd dezelfden zijn die moeten inleveren,
terwijl anderen volledig worden gespaard. Het zijn de werkende mensen, de
jongeren, en al wie het al moeilijk had die opnieuw worden geviseerd. Dit
terwijl er duidelijk een groep is die baat heeft bij deze crisis. In het Vlaanderen van morgen zijn het niet de
sterkste schouders die de crisis zullen dragen, integendeel.

Om een voorbeeld te geven: als
kersverse Belg Bernard Arnault, de rijkste man van Europa, het wettelijke
belastingtarief zou betalen, zou hij in zijn eentje al voldoende opbrengen om
de besparingen in het onderwijs te ruimschoots compenseren! En Bernard Arnault
is niet alleen. Vorig jaar kwamen er in volle crisis 12.000 nieuwe miljonairs
bij, die niet worden belast op hun vermogen. Eigenlijk is de tegenstelling
hallucinant. Het gaat over de keuze een minimale groep in België wettelijk te
belasten. Een keuze die niets zou veranderen aan het feit dat zij nog altijd de
allerrijksten zijn. Deze keuze staat tegenover de keuze om duizenden studenten
de toegang tot het hoger onderwijs te ontzeggen. En de regering wil ons
wijsmaken dat er geen andere mogelijkheid is dan besparen. Waarvoor houden ze
ons eigenlijk?

Studenten pikken dit niet langer.
In alle universiteitssteden in Vlaanderen is actie gevoerd en dat is maar het
startschot. Op donderdag 2 oktober komen we massaal op straat. Bourgeois kan
dan wel beweren dat het protest ‘in zijn tijd beter was’ en dat de vragen nu
populistisch zijn. In zijn tijd deed het establishment niet anders. Hij gaat door
zijn opmerkingen over populisme het echte debat uit de weg, maar wij zullen
ervoor zorgen dat hij luistert.

Als er zo duidelijk keuzes worden gemaakt voor een
bepaalde groep, ten koste van de meerderheid van de samenleving, is het dan
populistisch om deze tegenstelling aan te kaarten ? Moeten we nu echt
doodzwijgen dat het hier wel degelijk over keuzes gaat omdat de Minister-President
daar niet graag mee wordt  geconfronteerd? Voor Comac mag het niet je
portemonnee zijn die bepaalt of je geschikt bent voor een hogere opleiding.
Elke euro die bespaard wordt, is er een te veel. Laten we het geld halen waar
het zit. zit. Een sociale toekomst in een solidaire samenleving!

take down
the paywall
steun ons nu!