De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Onderschrift

Moeder, daarom dienen onze voeten! (Poëtische bijdrage)

dinsdag 25 augustus 2015 18:29
Spread the love

Een geslaagd feest

vraagt vaak weken wachten.

Werkelijk weten

is kind van aandachtige aanwezigheid,

van open-hartig samen horen.

Deze Tijd van tellen

loopt uit op teisteren.

Deze tijd van meten op vergeten, dwepen.

Zonsopgang.

Ik kijk naar zon en horizon.

Duiven koeren kalm en warm –

Kraaien krassen, zwart en korzelig –

Een specht vlecht zijn vitterige roep

door de ruime stilte

Wat moet ik doen?

Als ik de Aarde liefheb

(ze geurt zo goed, dat is niet moeilijk) –

Als ik de mensheid gaarne zie tot over mijn oren –

Als ik God liefheb met heel mijn kracht, heel mijn geest en hart –

Als ik in een goede Toekomst geloof,

                                              wanhopig-devoot –

Als ik bij gelegenheid

met inspiratie en energie

met volle kracht en leeuwenmoed

de strijd aanga?

Ik mag de wulpse wens –

de vurige wil –

diep in mij de vonk te vinden –

de lach van het lijf te delen –

Stap na boude voetstap

bewust bewegen door eenzaam bomenland

de hond vriendelijk-volgzaam op de hielen.

Vanzelfzwijgend pluk ik

de kleine rijpe braambessen

in de afzondering van het grote gasthuisbos.

De smaak van zilte zaligheid. Leven van de aarde.

Een lieve symfonie met vele noten,

zwart, groen, bruin, rood.

Pittig op de tong, pillen voor Vreugde.

Mijn Vriend het Bos, mijn Thuis is hij,

mijn hier en nu.

Eenvoud en Onschuld lossen op,

kristalliseren voldaan in

zwoele geur en lucht van eiken,

aarde, gras, lorken, graan en mos en berken.

Een gewone, gelukkige, gewortelde

Eeuwigheid

die duurt, en je draagt ze mee,

vele levens lang.

Na duizend stappen door de stilte

van weide en kreupelhout, plots

de grote roofvogel tegen te komen!

En hij blijft

houdt zich stil, ik zie hem en hij mij.

Hij draait zich om, lijzig, oogt mij aan

op zijn tak, dat podium voor zijn

theater, met poten, klauwen, ogen in het soepele spel.

Een oerreptiel ben ik, mijnheer!

Het groene landschap is van goud

Waarneming.

Kostbaar én kosteloos

voedzame proviand voor de Ziel.

In de diepte van mijn oor

beweegt een kleine hefboom

geluiden, impressies vermalen

in een traditionele koffiemolen

de Stilte is de trechter

elke voetstap draait de molen

een slag om.

Het Bos biedt een Beker,

een Boek van gewijd papier.

Woorden, kreten van barre geesten,

blikken van vriendinnen en hun geur,

herbergzaam verzameld en opgevangen,

ze worden levensdrank.

Indrukken worden incunabelen,

tanden, pupillen, tongen

gotische littera rotunda,

alle eikels vallen in hun plooi,

en maken het oeroude labyrint

eindelijk vol.

De Cirkel van Pijn

komt tot Vervulling

meter na meter

akker na akker

bos na bos.

Het drama gedaan

de Crisis tot slot verveld tot Kans.

Vrede –

Blootstelling

door biologische alchemie

gekneed tot Veerkracht.

Wonder : voor wie naar Moeder stapt,

helemaal alleen,

hoeven mensenschreeuw, boze blik, leeg oog,

het angstige slaan, de slechte adem,

het al te intieme woord,

het geurige gebaar,

– levensblijken van arme, kleine zielen

niet te eindigen in Dood of Vernedering.

Om Heilige Moeder Natuur

wil ik Schepper danken.

Oef, wij mogen landen

na hulpeloos hoge vlucht onvermijdelijk

in mannelijke overmoed.

Ich bin ein Franziscus

De paus een prettige profeet.

-Mijn voeten, liefste Mam,

dienen om mee te wandelen

langs wilde paadjes

waar geen steen, staal of glas

het zicht benemen op bron, boom, dier en horizon

… Om door aandachtig treden

Inspiratie op te doen,

Geestkracht, getrokken uit rare kruiden en grassen

uit de oogopslag en het fiere gewei van herten

gedistilleerd uit de zo broederlijke bomen

uit het parfum van de lindebloesems

uit het blije, bengelende blad

uit de standvastige stammen, zo verbazend groot én toch minder oud

dan ik

… om met die jus dan bedorven zielen te benaderen,

in te spuiten,

gevallen, gebroken, gebarsten, gebogen, gekrompen, zieke,

kwaadaardige mensen

arme mensen

eenzame mannen en vrouwen,

ook zeer rijke mensen

jonge en oude personen,

en ook machtigen der aarde

al onze mensenzielen zijn bederfelijk en kwetsbaar.

Hebben wij soms de goede spiegels niet?

of blijkt het licht van leven in de stad

de diepste aller duisternis?

Is geld per slot de wreedste parasol?

Zijn onze dure, harde huizen

stolpen die de zwartste zwammen installeren in en om

ons hart?

Blootstelling aan licht en lucht

Aanraakbaarheid

is de medicijn

die geneest de diepste wonde

die mensen van menselijkheid berooft.

Blootstelling

Compassie die je zelf ook weer doet bloeien

is waar Franciscus voor gaat.

Een levenslustige gids is Frans

altijd mee, als de ochtendster

betrouwbaarder dan Mao, Wladi, Jozef, Bart…

Frans biedt rijkdom, goed te vangen,

meer dan Buffet, Frère of Arabische prins.

Mijn voeten, moeder…

ze dienen ook, het valt niet te ontkennen,

om één moment per oorlog ferm en trots te treden

de gevallen tegenstander!

Jager, Indiaan zit in deze man

wij bersen achter leeuw en eland, haas en hert

in werk en droom en boek.

Mijn voeten en handen zijn gelukkig

want dankzij God is er

Het Kwaad.

altijd klare kans

ondanks diepe wortel en scherpe punt

is dat zwarte ondier

zich met voeten te laten treden

te laten spietsen door de goede gids

in het vlammenvuur te laten werpen!

Het volstaat het beest

lankmoedig en met list,

uit te putten en dan

met rake, meesterlijk-speelse greep

beet te pakken en dood te doen.

Als de Slang ons bijt,

zal blijken of het gif

sterker is dan onze

Identiteit.

In het goede geval zorgt het gevaarlijke goedje voor

Immuniteit.

Geef toe,

het bestaan is nog niet zo slecht

voor wie liefheeft de ander en zijn eigen

voor wie troost en vecht

in het spoor van d’ Oudste Mensen

Lui van de Oorsprong.

Leven is goed en tof

voor wie niets in kramp wil doen,

de vrijheid voor zich fel bevecht en houdt

voor wie met kinderlijke wijsheid dan

herontdekken mag

de diepste zin van het bestaan:

bij het kampvuur, in café en keuken

samen keutelen.

take down
the paywall
steun ons nu!