“Met belastingverlaging en besparingen bij de overheid gaan
we ons land nieuwe vooruitzichten geven.” Deze uitspraak deed de mirakelvoorzitter van de Open VLD.
Klinkt logisch in blauwe oren, maar zelf heb ik niet de verstandelijke vermogens
om dat te begrijpen.

De overheid, dat zijn wij allemaal samen. Als we besparen
bij de overheid, wil dit zeggen dat we heel wat dingen niet meer
gemeenschappelijk solidair zullen beheren en doen.

We zullen meer en
meer elk individueel opdraaien voor de kosten ingeval van ziekte. Jongeren
zullen onmiddellijk na het schoolverlaten ten laste blijven van de ouder. Een
activeren van de tweede pensioenpijler doet ons sparen en werken voor ons eigen
pensioen later en niet voor het pensioen voor hen die nu verdiend op rust zijn.

Een belastingverlaging zorgt voor meer netto loon, zeker, maar
dit meer-netto-loon zullen we moeten gebruiken om te betalen voor wat we via de
staat niet meer gezamenlijk doen. Het perverse hieraan is dat de kosten voor
iedereen dezelfde zijn, ongeacht zijn inkomen en of vermogen. De armsten onder
ons zullen meer de rekening betalen dan de meer vermogenden, maar dat is nu eenmaal de liberale logica.