Deze opinie verscheen eerder in Voxx – Links Studentenblad (februari 2015)
Links. Rechts. Links. Rechts. Besparen!
Het klinkt je waarschijnlijk herkenbaar in de oren, die marsrichting van de huidige regering. Onderwijs, sociaal beleid, wonen… er is geen alternatief. We dienen allen te marcheren op het ritme van de besparingen. Ook onze Vaderlandse Defensie ontsnapt niet aan al dat geweld. Maar hoe hard de linkerzijde roept wanneer schooltoelagen sneuvelen of als de regering met de grove borstel door het mobiliteitsaanbod raast, hoe moeten we reageren als men tornt aan de pot voor Defensie? Een uitgekiende kans om te zwijgen, een sluipende overwinning voor de linkse pacifist? Of is socialisme niks zonder internationalisme? Dus sorry Syrië of Oost-Congo, we snellen ter hulp nadat we onze huizen hebben kunnen renoveren, goed?
De luchtmacht en de heirkracht
Hoe ziet ons Belgisch leger er eigenlijk uit? Het is een stuk ingewikkelder dan een nationaal defilé doet uitschijnen. Ons leger telt 30.000 dames en heren en zo’n drie componenten. De landmacht telt momenteel zeven bataljons. De zeemacht kan rekenen op twee fregatten en zes mijnenvegers. De luchtmacht telt ±55 F-16 gevechtsvliegtuigen, elf C-130 transportvliegtuigen, zeker zeven A400M als opvolgers en de Sea Kings die momenteel vervangen worden door tien NH-90 helikopters. Iemand is duidelijk de favoriet. Onevenwichtig. Net als het budget voor defensie waar meer dan 70% gaat naar personeelskosten en pensioenen. De rest dient voor onderhoud, interventies en een kleine marge voor investeringen. Wil je besparen op defensie, dan kan je niet om die personeelskost heen. Korte berekening: we gaan naar een korps van 20.000 in plaats van 30.000 man. Een op drie zal sneuvelen. Figuurlijk natuurlijk. We kunnen niet anders, besparen, een geval van heirkracht, toch?
Tranen voor Ford Genk
Door die besparingen komen we ons engagement naar onze NAVO-bondgenoten niet na. We hadden plechtig beloofd niet te besparen op ons leger. Nu dreigt men met de verhuis van het NAVO-hoofdkwartier in Bergen. Hypothetisch verliezen we daar 14.000 jobs. De teller tikt op 24.000 jobs.
Daarnaast wil de regering ook kijken naar de vervanging van de F-16 gevechtsvliegtuigen door veertig F-35 Joint Strike Fighters.
We hebben twee vliegbasissen voor de huidige vloot F16’s. 35 staan geparkeerd in Kleine Brogel, [JV1] en de rest bij Florennes. De basis in Limburg verzorgt ook de verdediging van ons luchtruim. We parkeren sowieso het leeuwendeel van onze veertig nieuwe F-35’s op Leopoldsburg, maar gaan we dan echt een volledige basis open houden voor amper tien toestellen? 3.000 banen op de tocht, want zoveel mensen en toeleveranciers stelt de basis bij Florennes te werk. De teller staat op 27.000.
Het deed me wel wat, toen Meryame Kitir het spreekgestoelte beklom in de Kamer en tranen uitte voor haar collega’s in Genk; 10.000 ontslagen ginds. Nu staan er bijna driemaal zoveel banen op het spel. Wie beklimt het spreekgestoelte, of treuren we niet voor onze stoere mannen en vrouwen? Welk leger wil links nu? Telkens de regering het heeft over harmoniseren, moderniseren of gewoonweg besparen klimmen we op de barricades. Bespaar niet op onze toekomst! Maar wat nu, bij dit nieuwe Ford Genk? Willen we een kleiner leger, enkel gericht op humanitaire hulp? Operaties zoals Libanon met het ruimen van mijnen? Of willen we niet elke avond vol afschuw moeten kijken naar de opmars van IS? Is het tijd voor een #BringBackOurSoldiers?
Is het tijd voor een #BringBackOurSoldiers?
Wat wil links nu?
Wat nu? Na deze veel te lange tekst mag het duidelijk zijn: wij, linkse rakkers, hebben werk voor de boeg. Willen we überhaupt nog een leger? Welk leger? Investeren we enkel in nieuwe gevechtsvliegtuigen? Beschermen we vluchtelingenkampen of bekampen we ook hun belagers? Leggen we ons neer bij opnieuw een Ford Genk, misschien maal drie? Of beklimmen we ook voor hen en hun gezinnen de barricades? Weg met kernwapens en neen aan Crembo’s nieuw F35 speelgoed bekken goed, populistisch zouden sommigen zeggen, maar nu het echte denkwerk.
Wat willen we?
Robbe Wulgaert
Gepubliceerd in de studentenkrant Voxx,februari 2015
Mening louter die van auteur, niet van JS, Voxx of afdeling Brugge.
