De Europese programma’s over interne veiligheid (homeland security), goed voor een totaalbudget van 1,4 miljard euro, zijn gericht op onderzoek dat steun biedt aan de Europese militaire en veiligheidsindustrie. Het is de bedoeling om Europese bedrijven terrein te laten winnen op hun Amerikaanse concurrenten.
In de praktijk blijkt er een forse invloed van de militaire industrie op de
sterk groeiende markt van de interne veiligheid. “De subsidieprogramma’s van de EU lijken te zijn ontworpen door lobbyisten van de militaire industrie”, zegt Ben Hayes, TNI-onderzoeker en auteur van het rapport.
De EU heeft haar onderzoeksprogramma bijna volledig uitbesteed aan bedrijven die het meest te winnen hebben aan de uitvoering van dit programma. De giganten van de Europese militaire industrie, o.a. Thales, Finmeccanica, EADS en Saab, zijn maar enkele van de vele bedrijven waarop de Europese Commissie beroep heeft gedaan om haar subsidieprogramma voor onderzoek rond veiligheid en haar Binnenlandse Veiligheidsstrategie voor Europa, vorm te geven.
Van de 46 contracten die werden toegekend in het eerste jaar dat het
programma (EU Framework Programme) liep, werden er 17 (of 37 procent) geleid door militaire bedrijven.
Het rapport onthult ook de deelname van Israël aan het EU-onderzoeksprogramma. Israëlische partners nemen deel aan 10 van de 46 projecten en leiden er vier van. Het bureau voor terrorismebestrijding van de Israëlische Nationale Veiligheidsraad en het Israëlische leger zetelen ook in werkgroepen van het Europese Security Research and Innovation Forum.
Er is nauwelijks enige democratische controle op dit EU-programma en op de toepassing ervan, vindt het rapport. Het ontwerp werd via uitbestedingen van opdrachten aan experts in handen gegeven van de militaire industrie. Het onderzoeksrapport analyseerde alle 95 projecten die werden gefinancierd onder het EU-onderzoeksprogramma voor Interne Veiligheid tot eind 2008.
Volgens TNI promoten deze projecten de ontwikkeling van technologieën die systematische schendingen van mensenrechten kunnen veroorzaken. Het invoeren van gemilitariseerde grenscontroles, technologische bewaking en screening, de systematische verzameling en analyse van persoonlijke gegevens, geautomatiseerde doelzoekers, satellieten en instrumenten voor
‘crisismanagement’ dragen daartoe bij.
Hoewel deze hoogtechnologische bewakingssystemen ook civiele toepassingen kennen, vertegenwoordigen ze een nooit geziene militaire controle van ons dagelijks leven.
