De machtsongelijkheid in dit conflict kan niet genoeg benadrukt worden, zegt James Jennings van Academics for Peace. Volgens de laatste
cijfers maakte het geweld in Gaza de voorbije twee weken al meer dan
620 Palestijnse slachtoffers, grotendeels burgers, waaronder meer dan
230 vrouwen en kinderen. Er vielen ook al meer dan 3700 gewonden. Aan
Israëlische kant staat de teller op 27 dode soldaten en 2
burgerslachtoffers.
Een volledig
overrompelde Hamas vecht tegen een land met een van ‘s werelds meest
geavanceerde en uitgebreide militaire apparaten. Dat state-of-the-art
materiaal krijgt Israël bijna gratis, dankzij een militaire
overeenkomst met de VS, Foreign Military Financing (FMF).
“Het is
onmogelijk om je de totale wanverhouding van macht in dit conflict
voor te stellen”, zegt James Jennings, voorzitter van de
hulporganisatie Conscience International en directeur van US
Academics for Peace, een vredesorganisatie die deel uitmaakt van
Conscience International.
“Tenzij je
zelf in Gaza op straat hebt rondgelopen, oog in oog hebt gestaan met
Israëlische troepen, of geslapen hebt op de grond tijdens een
Israëlische luchtaanval, zoals ik zelf verschillende keren heb
meegemaakt tijdens hulpverleningsacties in 1989, 2000 en 2009.”
De cijfers spreken
voor zich
“Ik zag hoe
Israëlische soldaten gehuld in kogelvrije vesten met machinegeweren
jongens in de rug schoten die gewoon wegliepen”, vertelt
Jennings, “en in 2009 en 2012 zag was ik in Rafah getuige van
Israëls technologische overwicht, met geavanceerde computers, drones
en F-15’s die een verwoestend effect hebben”.
De herhaaldelijke
raketaanvallen hebben jongeren als doelwit die via tunnels voedsel en
medicijnen leveren aan de bevolking die vastzit, maar raken ook vaak
hulpeloze burgers die alleen maar de bombardementen ontvluchten, legt
Jennings uit.
De statistieken
spreken voor zich op het vlak van ongelijkheid in het aantal
slachtoffers van dit conflict. Toch doen de cijfers op papier volgens
Jennings nog geen recht aan de realiteit in het veld. “Tijdens
mijn werk heb ik gewonde vrouwen en kinderen bezocht in ziekenhuizen
in Rafah en Gaza-Stad en hielp ik de lichamen van slachtoffers naar
buiten dragen om ze te begraven. De militaire capaciteiten van beide
kanten zijn volledig asymmetrisch. De Palestijnen zitten als ratten
in de val.”
De zelfgemaakte
Qassam-raketten die Hamas afvuurt, blijken helemaal niet effectief:
er werden tweeduizend stuks afgevuurd, met slechts twee ongelukkige
burgerslachtoffers aan Israëlische zijde. “Dat is minder dan de
acht Amerikanen die vorig jaar per ongeluk omkwamen door vuurwerk op
de (Amerikaanse) nationale feestdag van 4 juli”, zegt Jennings.
Oorlogsmisdaden
Jennings vindt dat
twee aspecten grotendeels ontbreken in de traditionele media-aandacht
voor de “oorlog” tussen Israël en Gaza. Eén is het recht
op zelfverdediging, waarop de Israëli’s en hun bondgenoten in
Washington zich beroepen, maar dat ze nooit noemen wanneer het gaat
over de periode in 1948 toen honderdduizenden Palestijnen uit hun
huizen werden verdreven en opgesloten werden in de
openluchtgevangenis die Gaza is.
Ten tweede stond
de wereld zwijgend toe te kijken toen Israël, met medeplichtigheid
van de VS en Egypte, het leven van meer dan anderhalf miljoen mensen
in Gaza afsneed, door een zeer effectief cordon sanitaire en een
bijna volledig embargo op goederen en diensten, wat een enorme impact
heeft op de beschikbaarheid van voedsel en medicijnen.
“Dit zijn
oorlogsmisdaden en voortdurende schendingen van het internationale
humanitaire recht die de voorbije zeven jaar niet opgehouden zijn. De
wereld blijft de blik afwenden”, zegt Jennings.
