Mijn motivatie als dierenrechtenactivist.

Mijn motivatie als dierenrechtenactivist.

vrijdag 4 november 2016 19:12
Spread the love

Vandaag nam ik deel aan een protest in kader van dierenrechten. Als mensen minder begaan zijn met deze materie tonen ze soms onbegrip. In onderstaande tekst kunt u lezen wat op zo’n voormiddag door mijn hoofd spookt.

Even wat achtergrond informatie. 40.000 slachtingen per week op 1 locatie, zo’n 2 miljoen varkens komen er jaarlijks te overlijden. Op die plaats stond ik vanmorgen, om toch maar mijn grote onvrede met deze gang van zake te tonen. Bite Back organiseerde een protest en ik nam er met grote overtuiging aan deel. Met zo’n tiental activisten hebben we een “crimescene” afgespannen om aan te geven dat er volgens ons een grote misdaad begaan wordt. Er kwamen tientallen meters lint, kegels en veiligheidsjasjes aan te pas. Daarnaast werden er vlaggen getoond met de leuze “stop massamoord op dieren”. Het was een ingetogen protest dat toch enkele plaatselijke media wist te bereiken.

Zo stond ik plots op de plek waar naar alle waarschijnlijkheid het bloed van miljoenen varkens zal vloeien. Dit feit alleen al is moeilijk om te beseffen, maar het wordt nog lastiger om te aanvaarden als je zelf al meer dan 10 jaar ondervindt dat vlees (en zuivel) eten eigenlijk helemaal niet zo essentieel is. Dat het gerust zonder kan. Ik leef al jaren als veganist en net zoals anderen werk, sport en leef ik ten volle. Het is dan ook onbegrijpbaar voor mij dat er in onze maatschappij toch voor massale slachtingen gekozen wordt. Het varken is slimmer dan onze geliefde honden of katten. Het varken is een sociaal dier met het vermogen tot empathie. Een empathie die de mens soms lijkt te verliezen. Het behandelen van een dier als een voorwerp dat we kunnen creëren, aanpassen en vernietigen, dat kan ik gewoonweg niet aanvaarden. Als mensheid berouwen we ons over veel onrecht dat we anderen hebben aangedaan in het verleden. Via strijd en het evolueren van onze ideeën is de situatie van velen toch gebeterd doorheen de jaren. Echter, dieren hebben hun stem niet kunnen laten horen, zij zijn nog niet talrijk in opstand kunnen komen. Dit wil echter nog niet zeggen dat ik niet geloof in meer rechten voor hen. Rechten horen niet toebedeelt te worden op basis van de mogelijkheid tot organisatie voor protest. Dieren hebben een intelligentie, hebben gevoelens, kunnen pijn lijden,… Deze karakteristieken alleen al zouden voor ons genoeg basis moeten zijn om hun het recht op leven te geven. Hoe verder de wetenschap vordert, des te meer leren we over dieren, en het idee dat een dier niet meer is dan een lijf zonder inhoud verdwijnt langzaamaan. Daarom kan en wil ik niet stil blijven bij het talrijke onrecht dat wij dieren aandoen. Ze kweken, vetmesten en slachten alsof het niet meer dan tomaten aan een plant zijn is nu eenmaal onethisch. Hoe is het mogelijk deze praktijken te rechtvaardigen, in het achterhoofd houdend dat dit niet noodzakelijk is, en zelfs contraproductief is voor ons voorbestaan op deze aarde. Willen wij werkelijk het plezier van een stuk vlees meer waarde toeschrijven dan het leven van een varken, een dier dat slimmer is dan onze honden?
Deze morele kwestie behandelt echter dan nog niet alle negatieve aspecten van de consumptie van varkensvlees, zoals de kost voor gezondheid, het inefficiënte voedingssysteem met oog op de groeiende wereldbevolking, uitstoot van broeikasgassen en waterverontreiniging. De argumenten om onze vleesconsumptie te minderen zijn talrijk.
Het is dringend tijd om de plaats die wij dieren in onze maatschappij geven te herbekijken.

Achtergrond informatie:
Het grootste slachthuis van België met een slachtcapaciteit van 40.000 varkens per week, wordt gebouwd bij het terrein van Bens Vlees, op het industrieterrein van Oevel. Bite Back vindt het ongehoord dat ondanks het felle protest van de inwoners van Oevel, de bezwaren van de gemeente Westerlo zelf, van het actiecomité ‘Oevel zonder slachthuis’ en de beroepsprocedures voor de Raad van State en de Raad voor Vergunningsbetwistingen tegen de milieu- en bouwvergunning die nog lopende zijn, de werken nu bijna een jaar geleden startten. Door de hele procedureslag liepen de plannen om het nieuwe slachthuis te bouwen inmiddels wel meer dan anderhalf jaar vertraging op. Bite Back wil een onmiddellijke opschorting en definitieve stopzetting van de bouwwerken. ‘Niemand heeft nood aan een megaslachthuis, zo’n uitwas van de dolgedraaide agro-industriële sector die de Vlaamse varkenshouderij is. Niet de inwoners van Westerlo, maar zeker niet de gevoelige, sociale en intelligente dieren die varkens zijn. Iedere week weer zullen 40.000 individuen nodeloos gedood worden. We willen de aandacht vestigen op het onnoemelijke dierenleed dat daar zal gebeuren, en roepen mensen ook op deze waanzin een halt toe te roepen door te kiezen voor dier-, milieu- en mensvriendelijke alternatieven voor de consumptie van dierlijke producten’, aldus Benjamin Loison, woordvoerder van Bite Back vzw. Achtergrond In 2012 al raakte bekend dat De Lokery, het slachthuis van het Kempense vleesbedrijf Bens, op termijn vanuit Lokeren naar de site in Oevel zou verhuizen. Dat nieuwe slachthuis zou de capaciteit van De Lokery van een half miljoen varkens optrekken naar twee miljoen varkens. De forse uitbreiding is een gevolg van een joint venture, Sus Campiniae NV, die de agrogroep Vanden Avenne, waarvan Bens deel uitmaakt, en het varkensvleesbedrijf Groep Noordvlees Van Gool uit Kalmthout aangaan op het vlak van slachtcapaciteit. Groep Noordvlees had al een eigen slachthuis in Kalmthout met een slachtcapaciteit van 1,25 miljoen dieren per jaar. Met de joint venture komen ze nu in de ‘Europese top’ terecht.

take down
the paywall
steun ons nu!