Maïs staat centraal in de Mexicaanse keuken en cultuur maar jaarlijks moet het land acht tot tien miljoen ton invoeren, vooral uit de Verenigde Staten.

Om zelfvoorzienend te worden moet Mexico investeren in waterinfrastructuur en kleine en middelgrote producenten financieren, zegt Antonio Turrent, auteur van een haalbaarheidsstudie. De onderzoeker van het Nationaal Instituut voor Bos-, Landbouw- en Veeteeltonderzoek zegt dat nu niet efficiënt wordt geïrrigeerd.

Met een efficiëntere irrigatie zou Mexico over tien tot vijftien jaar 33 miljoen ton per jaar kunnen produceren, berekende het Amerikaanse Woodrow Wilson International Center for Scholars. Dat is genoeg om het huidige tekort weg te werken en ook de verwachte consumptiegroei op te vangen.

Biotechnologie niet nodig

Biotechnologie is niet nodig om de productie op te voeren, zeggen de onderzoekers. Genetisch gemodificeerde maïs (ggo-maïs) mag dan wel een hoger rendement hebben, het vormt een bedreiging voor de Mexicaanse biodiversiteit en bovendien is niet bewezen dat hij beter bestand is tegen droogte, stellen ze.

De Mexicaanse regering wil net wel op ggo-maïs inzetten, ook om de gevolgen van de klimaatwijziging te counteren.

Sinds 2009 heeft de Mexicaanse overheid 177 vergunningen afgeleverd voor proeven met ggo-maïs, goed voor een oppervlakte van 2664 hectare. Vorige maand dienden de Amerikaanse multinationals Monsanto, Pioneer en Dow zes aanvragen in voor de commerciële teelt van ggo-maïs op 1,7 miljoen hectare.

Mexico telt nu drie miljoen maïsproducten, waarvan twee miljoen alleen voor eigen gebruik produceren.