Opinie -

#MeToo viraal laten gaan, is grootste fout ooit van establishment

"De menselijke beschaving is opgebouwd uit verkrachtingen. Eeuwenlang al worden vrouwen over heel de wereld als object behandeld en als eigendom gehouden met als doel de mannelijke voortplantingsvloeistoffen te ontvangen en hun nageslacht groot te brengen, ongeacht onze wil." Dat begint nu te veranderen.

vrijdag 17 november 2017 16:05
Spread the love

De comedien Louis CK heeft zojuist een verklaring gegeven over zijn seksueel wangedrag waarvan hij door verschillende vrouwen werd beschuldigd.

Voor wie vertrouwd is met zijn werk, ging de verklaring precies zoals je van hem zou verwachten.

Hij verandert een klein beetje de standaard reactie die machtige mannen in dergelijke situatie doorgaans geven. Hij legt uit dat de beschuldigingen wel degelijk waar zijn, legt uit waarom wat hij deed inderdaad fout is. En vervalt dan in het cliché: ‘ Wat ben ik toch zo’n een vreselijke persoon’. De zogenaamde lieve loser gimmick, waar zijn fans van houden.

“Ocharme die Louis toch!”

Een uur voor ik dit schreef zijn de onthullingen gebeurd. Een blik op mijn sociale media feed toont me dat sommigen het verhaal al slikken. Voorlopig heeft hij een totale vernietiging van zijn carrière kunnen voorkomen. Ik weet zeker dat zijn situatie op een dag een grappig verhaal zal opleveren in stand up comedy. “Ocharme die Louis toch! Hij krijg het maar niet uitgelegd. Hij is er nochtans zo meta- en zelfbewust over.

In ieder geval

Ik was 19 jaar oud toen ik de eerste keer verkracht werd. De laatste keer was ik 39. En ik ben geen uitzondering. Ik ben sinds vorig jaar betrokken bij gesprekken met enkele dierbare vrienden, waarin we onze verkrachtingsverhalen met elkaar deelden. En ondanks een diep bewustzijn van de alomtegenwoordigheid van verkrachtingscultuur was ik zelf verbaasd over hoe universeel deze ervaringen zijn onder de vrouwen die ik ken.

Alle vrouwen hebben er mee te maken.  De verkrachtingscultuur treft alle vrouwen heel erg. De enige reden waarom dit niet als een epidemie wordt behandeld komt doordat er in onze samenleving solide mechanismen zijn ingebouwd (schaamte, religie, machtsdynamiek, een cultureel taboe om mannen te beschamen voor onverantwoordelijk gebruik van hun seksualiteit, enz…) die ons beletten om ons echt uit te spreken over hen. Deze mechanismen vallen nu uit elkaar.

Beschaving opgebouwd uit verkrachtingen

De menselijke beschaving is opgebouwd uit verkrachtingen. Eeuwenlang al worden vrouwen over heel de wereld als object behandeld en als eigendom gehouden met als doel de mannelijke voortplantingsvloeistoffen te ontvangen en hun nageslacht groot te brengen, ongeacht onze wil.

In die periode werden we thuis gehouden terwijl mannen religie, geld, economie, oorlog, overheid, hiërarchie, klasse, cultuur, regels, wetten en tradities uitvonden, inclusief de wetten van het echtelijke bed. De beschaving is zo geregeld dat elke man een vrouw krijgt om te bezitten, met wie hij seks kan hebben wanneer hij dat wenst. En in tussentijd kon hij verder bouwen, vechten, vernietigen en veroveren naargelang de wil van de willekeurige heerser die op dat moment de show leidde.

Het begint nu pas te veranderen. De wensen van de vrouw over haar eigen seksualiteit wordt nu pas cultureel relevant, een enorme stap vanuit historisch perspectief.

Verkrachting binnen het huwelijk werd tot 1993 niet als een misdrijf beschouwd in de 50 staten van de VS en er zijn nog steeds zeven staten waar het huwelijk een uitzondering vormt bij bepaalde seksuele misdrijven. 

De volledige anatomie van de clitoris werd tot 1998 niet erkend door de westerse wetenschap. De G-spot kreeg zijn naam pas in de jaren 1980 omdat een mannelijke gynaecoloog, Ernst Gräfenberg, het ontdekte tijdens zijn onderzoek van het urinekanaal in de jaren veertig. Anticonceptiespillen doden het seksueel verlangen. Een derde van de vrouwen meldde pijn tijdens hun laatste seksuele gemeenschap. Er is een weinig bekende, vrijwel ononderzochte en niet-behandelbare aandoening, vulvodynie genaamd, die zo’n intense zenuwpijn veroorzaakt dat sommige vrouwen zelfmoord overwegen. En dit komt vaker voor dan borstkanker.

Ze moeten er gewoon mee leren leven. Een derde van de vrouwen meldde pijn tijdens hun laatste seksuele gemeenschap. Ze hebben er niet alleen niet van genoten, ze hebben ook hun tanden op elkaar moeten zetten om het te kunnen doorstaan. Waarom? Omdat we om ontelbare redenen niet het gevoel hebben dat we een keuze hebben. Dat is de verkrachtingscultuur.

Verkrachtingscultuur ontrafelen

Gezien het feit dat interesse in de wil van een vrouw voor haar eigen seksualiteit nog maar net het sociale bewustzijn massaal begint door te dringen, zou het niemand moeten verbazen dat het nog maar pas in 2017 is dat het delen van onze ervaringen met verkrachtingscultuur mainstream wordt.

Verkrachtingsdynamiek is veel meer doordrongen in het weefsel van onze maatschappij dan iemand zich realiseert. En door aan deze draad te trekken, zal het hele waanzinnige wandtapijt per definitie ontrafelen. Dit kan alleen maar positief zijn.

Onze soort bevindt zich op een kruispunt. Het wordt duidelijk dat we met zijn allen of collectief een soort enorme transformatie zullen ondergaan, of terug naar het tijdperk van de dinosaurussen gaan. 

Parallel aan ons ongekende vermogen om te netwerken en informatie en ideeën te delen met onze medemensen over de hele wereld is er een dodenmars bezig naar een ecosysteemramp of een nucleaire holocaust die tot nu toe geen tekenen van vertraging vertoont, en een van deze twee factoren zal per definitie winnen op een gegeven moment.

Tot dusverre zijn onze pogingen om trajecten te verschuiven spectaculair mislukt. Als iets ons gaat redden, zal het uit een heel onverwachte hoek komen.

Fenomeen #MeToo

Overal voelen vrouwen de betekenis van het fenomeen #MeToo. Velen van ons zijn bang om er iets over te zeggen uit angst voor het kwetsen van de gevoelens van de mannen van wie we houden, de angst voor vergelding en de angst te worden afgemaakt door de intimiderende verdedigers van de patriarchale debatcultuur. Maar er heerst nu een wijdverspreid gevoel dat dit ding veel groter is dan het lijkt. 

Sommige leiders van het conventionele feministische denken speculeren over een of andere progressieve politieke omwenteling, maar naar mijn mening is dit oneindig meer revolutionair dan dat. We staan ??op het punt een duik te nemen in een volledig onbekend en onontgonnen terrein.

Ik kan niet het niet eens meer bijhouden hoeveel mannen al beschuldigd worden van seksueel wangedrag. Omdat vrouwen steeds meer zelfvertrouwen krijgen om de dingen te uiten. Uit de korte steekproef binnen de politiek cirkels waarin ik me begeef blijkt alvast dat er zowel bij de Democraten als de Republikeinen seksueel wangedrag is, tot in de hoogste cenakels van de macht.

Olifant in de kamer

Democraten en Republikeinen beschuldigen elkaar vandaag van hypocrisie. Omdat de focus op de seksuele misdaden van de ene factie worden belicht en niet die van de andere. Terwijl ze de olifant in de kamer negeren, namelijk dat verkrachting overal gebeurt. En wat als ze het niet meer kunnen negeren?

Wat zal er gebeuren als vrouwen echt hun seksualiteit beginnen terug te eisen? Wat zal er gebeuren als alle vrouwen al de spots in huis aansteken en de mannelijke perversies geen donkere hoekjes meer hebben om in te schuilen?

Het is onvoorstelbaar. Machtsstructuren zullen worden verstoord zowel vanuit de basis, het kerngezin als aan de hoogste echelons van de macht. Het zal iets in beweging zetten. Er zullen barsten verschijnen. De wil van vrouwen, die eeuwenlang verhinderd is geweest om de ontwikkeling van de beschaving te beïnvloeden, zal eindelijk ruimte krijgen om zicht te uiten.

Poezenmuts 2020-beweging

De meeste elites blijven heerlijk niet op de hoogte van wat er gaat komen. De denktanks van de Democraten in Washington geloven nog steeds dat ze het fenomeen #MeToo kunnen manipuleren in een of andere softe rare poezenmuts-2020-beweging die ze in hun voordeel kunnen gebruiken. Ze hebben het nog nooit zo verkeerd ingeschat. De doos van Pandora is geopend. Dit kunnen ze niet manipuleren.

Wat er komt, is geen nieuwe politieke beweging. Wat er komt, is een revolutie tegen het weefsel van de grondig zieke samenleving die onze soort voor zichzelf heeft geweven. Door de verkrachtingscultuur fel te belichten bij elke geval, toont het zijn lelijke kop. We volgen eigenlijk onze voetstappen terug naar de dageraad van de beschaving. Zo kunnen we de verkeerde bochten die de mensheid heeft gemaakt en die ons naar het catastrofale punt heeft gebracht waar we ons nu bevinden, ongedaan maken. Het feit dat dit een mainstream praktijk wordt, betekent dat deze maatschappelijke alchemie zich per definitie zal ontvouwen, ongeacht de oude opvattingen van mensen over politiek en revolutie.

Toen de deuren van de seksuele revolutie aan het einde van de jaren 1960 opengingen, kwamen de roofdieren binnen en draaiden snel. Van: “Je kunt seks hebben wanneer je maar wilt!” Naar “Je kunt seks hebben wanneer ik maar wil.” Germaine Greer waarschuwde ons destijds dat duizenden jaren van meedogenloos seksueel misbruik van ons vrouwelijke eunuchen heeft gemaakt die geen idee hadden wat onze seksualiteit was. Helaas is dat vandaag nog steeds grotendeels waar.

Seksualiteit, onze vonk

We weten dat onze seksualiteit onze vonk is en onze pit, onze creativiteit, onze schoonheid en onze genezing. We weten dat een verkrachte vrouw al deze dingen in de maanden na de verkrachting zal verliezen. Het duurt vaak jaren voor ze daarvan recupereert. We weten dat wanneer je een vrouw angstig maakt voor haar seksualiteit, je haar licht verduistert. 

En dat is ook de grootste misdaad van Louis CK op dit moment, of hij dat nu weet of niet. Al die vrouwelijke stand up comedians die hij heeft misbruikt, zijn nu door zijn schuld minder dapper, minder onverschrokken en minder grappig.

In een tijd waarin we met uitsterven worden geconfronteerd, hebben we alle dapperheid en humor nodig die we kunnen krijgen.

Er is een bepaald type persoonlijkheid dat het erg aanstootgevend vindt dat ik soms over verkrachtingscultuur praat. Persoonlijk vind ik verkracht worden juist heel offensief. De mensen die deze discussies provocerend vinden, zullen een manier moeten vinden om ermee om te gaan, omdat ze nog vaker zullen voorkomen. Seksuele wangedrag wordt niet langer gehuld in taboes door er naar te verwijzen en het te noemen wat het is. Klaag maar zoveel je wil – deze verschuiving komt er hoe dan ook.

Het zal brullen en vernietigen

Dit is geen politieke of ideologische revolutie. Dit is een complete opheffing van alles wat ziek is in deze wereld, niet vanuit onze geest maar vanuit onze diep cellen. Er wordt eindelijk een stem gegeven aan de erfenis van pijn die van moeder op dochter is overgedragen van generatie op generatie terwijl we elkaar leerden overleven in een wereld van seksuele slavernij sinds het begin van de beschaving. Het zal niet mooi zijn als het voor het eerst verschijnt. Het zal niet sexy zijn. Het zal niet dansen voor mannelijke seksualiteit omdat het getraind is om dat te doen als een goed klein meisje. Het zal brullen en het zal vernietigen.

Verandering is in aantocht. Wat eruitziet als vrouwen die praten over hun ervaringen met verkrachtingscultuur is eigenlijk een enorm gebied van het verduisterd menselijk onderbewuste die plotseling verlicht wordt en bewust wordt. Een heel deel van ons collectieve bewustzijn waar we nog nooit toegang toe hebben gehad, wordt nu opeens beschikbaar voor ons. De oude structuren zullen niet in staat zijn stand te houden op deze nieuwe grond omdat ze op oude grond zijn gebouwd.

Fasten seatbelts 

Oorspronkelijk stuk  #MeToo To Go Viral Is The Biggest Mistake The Establishment Ever Made verscheen op 11 november 2017 in Medium.com.

Vertaald door Keltoum Belorf

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!