Of hoe NVA zichzelf opnieuw in de voet schiet.

Beste Bart,

Laat mij toe u van harte geluk te wensen met uw nieuw spelletje.

U bent een voortreffelijke mediaspeler, een niet te evenaren personage uit een killingstory die bovendien ons, uw volgelingen, durft aan te spreken in het Latijn.

Al sinds maanden voor de verkiezingen aast u samen met uw club van doorgewinterde kompanen op de overname van het graafschap Vlaanderen of misschien zelfs van het hele koninkrijk België. U wil de bewoners van dit domein kneden tot zachte, identieke deegballetjes om ze dan stevig te bakken in uw oven. Als partijchef doet u dit kneedwerk zelfs beter dan de grote communistische leiders van weleer! En het enorme verkiezingsfortuin dat u in de schoot viel, is daartoe een welgekomen geschenk. 

Beste Bart, ik bewonder u vooral omdat u er in slaagt om de nieuwe mis-leider te worden in onze sterk geseculariseerde tijd, de voorganger in een haast religieuze viering die eindigt als de gemeenschap huiswaarts trekt.

U voelt het, nee u doorziet wat ik u “diets” wil maken.

Uw hersenspinsels, gegoten in een gele vorm met V-symbool, deden meer en meer denken aan verstikking van onze stem, vernietiging van ons milieu en vertekening van onze dromen. Dat besefte u als notoir denker bijtijds en daarom pakt u nu uit met een nieuwe gele vorm getooid met het duwend handje.

Helaas, beste Bart,  u hebt uw hand alweer overspeeld!

Dit handje brengt mij en vele weldenkende volgelingen die al jaren aan uw lippen hangen tot rare ideeën. Wil onze grote voorman ons nu zeggen dat wij ons handje mogen opsteken om te roepen dat het vijf voor twaalf is, dat onze ondergang nakend is?  Of dat wij aan de kar gevuld met onze schaarse goederen, mogen duwen richting zijn paleis? Of dat wij onze handen wat meer moeten uitsteken omdat de koek van onze rijke vrienden anders ook kleiner wordt? Nee, een vuist opsteken mag zeker niet want dat zou al te veel blijk geven van rood protest!

Beste Bart, u beschikt over een goed pak hersenen en een geslepen tong maar u mist het hart.

Loop eens binnen bij de gewone mensen die vaak niet over zoveel achtingsvolle talenten beschikken maar die wel een hart hebben van koekebrood. Ze stralen samenhorigheid uit, warmhartigheid, in plaats van kille berekening.

En na die luttele bezoekjes zult u voelen dat u geworden bent: onze Bart met het groot hart!.Uw NVA wordt dan: nieuw, verdraagzaam en ander-s!

Ik dank u van harte!

Een gevoelige ziel die denkt vanuit de onderbuik.

Berten Debergh