De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Meester J.L.Hofdijk, actievoerder in de zaak Victoire ingabire
Situatie Congo Voctoire ingabire -

Meester J.L.Hofdijk, actievoerder in de zaak Victoire ingabire

vrijdag 29 juni 2012 12:27
Spread the love

Open brief van Ingabires Nederlandse advocaat aan de Nederlandse regering:

In de politieke strafzaak tegen Victoire Ingabire in Rwanda is de uitspraak van het proces gepland op 29 juni aanstaande. Levenslang zal het vonnis luiden, daar is geen enkele twijfel aan. De strafmaat kan zo hoog uitvallen omdat landen die meestal zeer kritisch op de mensenrechten zijn deze keer een ijzige stilte betrachten, met als koploper ons eigen Nederland dat het rechtssysteem in Rwanda de afgelopen jaren gefinancierd heeft, ondanks het feit dat het een politiek rechtssysteem is dat gestuurd wordt vanuit het presidentieel paleis.

Als haar advocaat ken ik Victoire en haar familie al sinds 1994 toen zij voor de begrafenis van een familielid tijdens de genocide in Nederland was. Op 16 januari 2010 vertrok Victoire naar Rwanda om daar als oppositieleider mee te doen aan de presidentsverkiezingen van dat jaar. Nog vòòr zij haar partij in Rwanda kon inschrijven zat zij al kaalgeschoren in een roze jurk in een cel met alleen een klein raampje dat speciaal voor haar was zwart geverfd.

Het proces waar dus op 29 juni een voorlopig einde aan komt, was een beschamende vertoning die werkelijk niets van doen had met een eerlijke procesgang. Dat Rwanda van het Hof in Straatsburg onlangs een complimentje kreeg voor haar rechtsgang was enkel en alleen maar te danken aan de toezeggingen die Rwanda deed, niet vanwege de werkelijke gang van zaken (met gemanipuleerd bewijs en op gezag van de overheid fabulerende getuigen). Ik wacht daarom de door Human Rights Watch en Amnesty International te maken rapporten over dit proces met vertrouwen af.

Het zou rechtvaardiger zijn indien de (met bijna 100% van de stemmen verkozen) president van Rwanda, Paul Kagame, zelf in de cel zou zitten. Met de tot nu toe verschenen rapporten van de Verenigde Naties en Amnesty International zou de aanklager van het Internationaal Strafhof in Den Haag al een heel eind kunnen komen. Het is dan ook onbegrijpelijk, maar vooral ontmoedigend dat de eerder bedoelde landen deze man vanwege onder andere een misplaatst schuldgevoel over de genocide van 1994, de hand boven het hoofd houden.

Een sprankje hoop gaf de Volkskrant in het artikel van Theo Koelé “Harde toon Knapen in Burundi”. Hierin was te lezen dat de Nederlandse bewindsman de regering van Burundi de mantel fors uitgeveegd had voor precies dezelfde vergrijpen als die in Rwanda aan de orde van de dag zijn. Immers in Rwanda zijn onwelgevallige politici en journalisten neergeschoten en in enkel geval onthoofd door lieden die zonder enige twijfel door het regime in Kigali op pad zijn gestuurd. Zelfs buiten Rwanda moet de diaspora deze eskaders vrezen: zo zijn in London opposanten van Kagame door de Engelse politie gewaarschuwd voor aanslagen die vanuit Kigali waren georkestreerd.

Voor de persvrijheid hoeft de heilstaat Rwanda ook niet geprezen te worden: op de internationale lijst “Freedom of the Press 2012” staat het met harde hand door Kagame geleide land op de 178e plaats met Noord Korea op 197 stijf onderaan.

Nederland staat op het punt om met Rwanda een uitleveringsverdrag te tekenen, ons land kan immers niet anders dan positief oordelen over de toepassing van het recht in Rwanda nadat zij er miljoenen euro’s in gepompt heeft. Daarmee kan Kagame sympathisanten van Victoire Ingabire in Rwanda “berechten”. Zo jaagt de president met het ronde brilletje met vensterglas ook al lang op de held uit de film Hotel Rwanda : Paul Rusesabagina. Tegen hem is een internationaal aanhoudingsbevel in de maak op basis van dezelfde onzinnige beschuldigingen als die Ingabire tenlaste gelegd zijn.

Toen ik onlangs de gelegenheid had om te spreken met Ernst Hirsch Ballin, de eerst verantwoordelijke voor de onderhandelingen over het uitleveringsverdrag tussen Nederland en Rwanda, gaf de voormalig minister ruiterlijk toe dat hij eigenlijk niet zo goed beseft had dat Rwanda zo’n slechte reputatie heeft op het gebied van de mensenrechten.

Het dramatisch verlopen proces tegen Victoire Ingabire is hopelijk een duidelijk signaal aan Den Haag dat de rechtspraak in een land nooit mag worden gesponsord als de president daarvan het juridisch apparaat aanstuurt of hij nu bloed aan de handen heeft of niet.

take down
the paywall
steun ons nu!